မိလိႏၵပဥွာတြင္လည္း ဤသို႔ဆိုထားပါသည္ ။“ မင္းႀကီး ၊ ဥပမာ တစ္နည္းေသာ္ကား ေယာက်္ားသည္ အစြမ္းသတၱိ မရွိ ၊ အမ်ဳိးယုတ္
၏ ။ နည္းေသာ ပညာရွိ၏ ။ ႀကီးက်ယ္စြာေသာ မင္း၏ အျဖစ္ကိုရေသာ္ တစ္ခဏခ်င္းျဖင့္ေဖာက္ ျပန္၏ ။ ပရိသတ္ကို ဖ်က္ဆီး၏ ။ ေနာက္သို႔ ဆုတ္၏ ။ အစိုးရေသာ အျဖစ္ကိုဆာင္ရြက္ ျခင္းငွါ မတတ္နိုင္ရာ ။ ထိုသို႔ေသာ မထိုက္တန္ေသာ မင္းအား ျပည္သူတို႔ကွဥ္းဆဲ ႏွိပ္စက္ ရာသည္ ၊ ျပည္သူတို႔က အျပစ္ဒဏ္ ခတ္ရာသည္ ၊ တိုင္းသူျပည္သား တို႔သည္ ဥပေဒကို ခ်ဳိး ေဖာက္ေသာကာလ အျပစ္ဒဏ္ ခတ္ရာ သကဲ့သို႔ ထိုသို႔ေသာဥပေဒႏွင့္ အညီ မအုပ္ခ်ဳပ္ ေသာ မင္းကိုလည္း အျပစ္ဒဏ္ ေပးရမည္ ။ ထို႔အျပင္မင္းကဲ့သို႔ မက်င့္ ၊ ဓားျပကဲ့သို႔ က်င့္ေသာ မင္းအားလည္း အုပ္ခ်ဳပ္ခြင့္ကို မျပဳရာ ။”ဇာတက ထဲတြင္လည္း အျပစ္မရွိသည့္ တိုင္းသူျပည္သားမ်ားကိုသာအျပစ္
ို မိမိဘာသာ အျမဲတမ္း စိစစ္မႈ ရွိရမည္ ။ ျပည္သူလူထု၏ ထင္ျမင္ခ်က္မ်ားကိုသိေနေအာင္ အၿမဲ စနည္းနာရမည္ ။ မိမိသည္ တိုင္းျပည္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ရာတြင္ အမွား အယြင္း တစ္စံုတစ္ရာ ျပဳမိျခင္း ရွိမရွိကို အကဲခတ္ေနရမည္ ။အကယ္၍ မိမိသည္ တရားသျဖင့္ မအုပ္ခ်ဳပ္ေသာေၾကာင့္ အမွားအယြင္းတစ္စံုတစ္ရာ ျပဳမိခဲ့ၿပီဟု သိျမင္လာေသာအခါမွာလည္း ျပည္သူလူထုက မတရားေသာမင္း၏ အုပ္ခ်ဳပ္မႈ ေၾကာင့္ ငါတို႔ ပ်က္စီးရၿပီဟု ျပစ္တင္ ေ၀ဖန္လာၾကလိမ့္မည္ ။
ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲေသာ မင္း သည္ မတရားသျဖင့္ အျပစ္ဒဏ္စီရင္ျခင္း ၊ မတရားသျဖင့္ အခြန္အတုတ္ ေကာက္ခံျခင္း ၊ အျခားေသာ နည္းမ်ားျဖင့္ ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္း ၊အဂတိအမ်ဳိးမ်ဳိး လိုက္စားျခင္းေၾကာင့္ ျပည္သူ မ်ားက ထိုမင္းအား တစ္နည္း မဟုတ္တစ္နည္းအားျဖင့္ တံု႔ျပန္လာၾကလိမ့္မည္ ။ တစ္နည္းဆို ေသာ္ မင္းသည္ တရားသျဖင့္အုပ္ခ်ဳပ္ေသာအခါ ျပည္သူလူထုက အရွင္မင္းႀကီး သက္ေတာ္ရာေက်ာ္ ရွည္ပါေစဟု ဆုမြန္ေကာင္းမ်ား ေတာင္းၾကလိမ့္မည္ ။ (မဇၥ်နိမနိကာယ္ ) ျမတ္စြာဘုရားသည္ အုပ္စိုးသူ အစိုးရမင္းတို႔၏ အက်င့္သီလ ေကာင္းမြန္ေရးကိုအေလးေပး ေဟာၾကားေတာ္မူပါသည္ ။ အက်င့္သီလေကာင္းမြန္ၿပီး ျပည္သူလူထုကအပ္ႏွင္း ထားသည့္ အခ်ဳပ္အျခာ အာဏာကို ျပည္သူလူထု ဘ၀ သက္သာ ေခ်ာင္ခ်ိေရး ၊တိုးတက္ ႀကီးပြားေစေရးအတြက္ အသံုးျပဳေရး ေဟာၾကားခ်က္မ်ားက အာေသာကဧကရာဇ္ ဘုရင္ႀကီးကို ဘီစီ ၃၀၀ ခန္႔က ြန္အားေပးအားေျမွာက္ ျပဳခဲ့ပါသည္ ။ဤတရားမ်ားႏွင့္ အညီ အုပ္စိုးေတာ္မူခဲ့သည့္အတြက္ အာေသာကမင္းႀကီး၏ ဂုဏ္သတင္းသည္ လူ႔သမိုင္းတြင္ ထြန္းပခဲ့ပါသည္ ။ အာေသာကမင္းႀကီးသည္ျမတ္ဗုဒၶေဟာၾ
သိၾကားေစေတာ္မူသည္ ။တစ္ပါးေသာမင္းမ်ားအေပၚ သူထားရွိသည့္ ခ်စ္ၾကည္ေရး သေဘာထားကိုယံု ၾကည္စိတ္ခ်ရေအာင္ အခိုင္အမာ ျပဳခဲ့ပါသည္ ။ သူ႔လက္ထက္တြင္ရိုးသားေျဖာင့္မတ္
ေက်းလက္ေဒသေနျပည္သူလူထုအမ်ား ရွိရာ အရပ္သို႔လည္း မၾကာခဏ ကိုယ္ေတာ္တိုင္ သြားေရာက္ၿပီး
တရား ဓမၼမ်ားကို ေဟာၾကားဆံုးမေတာ္မူသည္ ။ ျပည္သူ႔ သက္သာေခ်ာင္ခ်ိေရး ၊
က်န္းမာေရး ၊ ပညာေရး စသည့္ လုပ္ငန္းမ်ားကိုလည္း ကိုယ္တိုင္ ႀကီးၾကပ္ၿပီး
တည္ေထာင္သည္ ။ ေဆးရံုမ်ား တည္ေဆာက္သည္ ။ လူမ်ားအတြက္ေရာ ၊
တိရစၦာန္မ်ားအတြက္ပါ ေဆးရံု ေဆးခန္းမ်ားကို ထူေထာင္သည္ ။ ေဆးမ်ားကို
ေ၀ငွသည္ ။ လမ္းေဘး အရိပ္ရ သစ္ပင္မ်ားကို စိုက္ပ်ဳိးေစသည္ ။ ေရတြင္း
ေရကန္မ်ားကို တူးေဖာ္ေစသည္ ။ ေရအိုးစင္မ်ား ၊ ဇရပ္မ်ားကို လည္း တည္ေဆာက္ၿပီး
လွဴဒါန္းခဲ့သည္ ။ အထူးသျဖင့္ တိရစၦာန္မ်ားအေပၚ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈကို
တားျမစ္ေတာ္မူခဲ့သည္ ။
တစ္ခါတစ္ရံ ဗုဒၶရွင္ေတာ္ျမတ္ဘုရားကို လူမႈျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးသမားႀကီး
အျဖစ္ လည္း ေဖာ္ျပ ေျပာဆိုတတ္ၾကသည္ ။ တျခားေသာ လူမႈျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲမႈ
အလုပ္မ်ားအနက္ အထူးသျဖင့္ အိႏၵိယျပည္တြင္ အရိုးစြဲေနေသာ ဇာတ္စနစ္ကို ဗုဒၶက
ရႈတ္ခ် ျပစ္တင္ေတာ္မူ သည္ ။ လူ အခ်င္းခ်င္း တန္းတူညီမွ်ထားေရး
သေဘာထားအျမင္ကို အသိအမွတ္ျပဳေတာ္မူ သည္ ။ လူမႈ စီးပြား
တိုးတက္ႀကီးပြားေရးကို ေဆာင္ရြက္ရန္လည္း အေရးထား ေဟာၾကားေတာ္မူပါသည္ ။
ဥစၥာဓနမ်ားကို အညီအမွ် ျဖန္႔ေ၀ ခံစားရေရးကို အေရးတႀကီးထားၿပီး ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာ
အလြန္အမင္း မကြာျခားေရးကိုလည္း ေဟာၾကား ဆံုးမ ေတာ္မူပါသည္ ။
အမ်ဳိးသမီးမ်ား၏ လူမႈ ဘ၀ အဆင့္အတန္းကိုလည္း ျမွင့္တင္ေတာ္ မူပါသည္ ။ အုပ္စိုးသူ
အစိုးရ၏ လုပ္ငန္းထဲတြင္ လူသားခ်င္း စာနာသည့္ လုပ္ငန္းေတြကိုလည္း ပူးတြဲ
လုပ္ေဆာင္ရန္ ေထာက္ခံၿပီး ျပညႊန္ေတာ္မူသည္ ။ ေနာက္ၿပီး လူ႔ အဖြဲ႔အစည္းကို
အုပ္ခ်ဳပ္ရာတြင္ ေလာဘ တဏွာ ဦးစီးၿပီး မလုပ္ၾကရန္ ေမတၱာ ကရုဏာႏွင့္
စာနာေထာက္ထားစိတ္ ျဖင့္သာ အုပ္ခ်ဳပ္ၾကဖို႔ကိုလည္း တိုက္တြန္း ဆံုးမေတာ္မူပါသည္ ။
ထိုအေရးကိစၥမ်ားထက္ ပိုၿပီး လူသားမ်ားအတြက္ ျမတ္စြာဘုရား ျပဳခဲ့သည့္
အက်ဳိးျပဳ လုပ္ငန္းႀကီး တစ္ခုရွိ၏ ။ ထိုအလုပ္မ်ဳိးကို ဗုဒၶ မတိုင္မီကလည္း ဘယ္သူမွ
လုပ္ရ ေကာင္းမွန္း မသိသည့္ ကိစၥ ျဖစ္၏ ။ ျမတ္ဗုဒၶသည္ လူသားတို႔၏ စိတ္ႏွလံုးထဲတြင္
နက္နက္ ရႈိင္းရႈိင္း အျမစ္စြဲေနသည့္ မေကာင္းမႈ သေဘာထားေတြကို ျပဳျပင္
ေျပာင္းလဲေရးကို ေဖာ္ေဆာင္ခဲ့ပါသည္ ။ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးကို အျပင္ပန္း
ဗဟိဒၶအားျဖင့္ လုပ္တာက ေရတိုပဲ ရ၏ ။ တကယ္တမ္း ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး
လုပ္ခ်င္လွ်င္ စိတ္ေျပာင္း ေတာ္လွန္ေရးလုပ္မွ ျဖစ္ ၏ ဆိုသည္ကို ထုတ္ေဖာ္
ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ပါသည္ ။
အင္အားကို အသံုးျပဳၿပီး လုပ္သည့္ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရးသည္ ခဏပဲခံမည္
ျဖစ္၏ ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ထို ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲရာတြင္ စြဲစရာ အျမစ္ မပါေပ ။
အကိုင္းအခက္ေတြက ေဘးျပင္ဘက္ကို ျဖာထြက္ေနၾကပါ၏ ။ ဘ၀င္စိတ္ ဆိုသည့္
မကုန္ခန္း နိုင္သည့္ ရင္းျမစ္ေတြဆီက အဆီၾသဇာဓာတ္ကို ရေနလို႔ ျဖစ္၏ ။
တကယ္တမ္း ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲေရး ျဖစ္ဖို႔ကေတာ့ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲ လိုသည့္စိတ္
အဆင္သင့္ ျဖစ္ေနမွသာလွ်င္ ျဖစ္နိုင္ပါသည္ ။ လူေတြသည္ မိမိကိုယ္တိုင္
အမွန္တရားကို ခ်စ္ျမတ္နိုးမႈ လူ အခ်င္းခ်င္း တရားမွ်တေစလိုမႈ ဆိုသည့္
တရားမ်ားဆီက ရွင္သန္အားကို ရရွိေနသေရြ႕ ရပ္တည္ ရွင္သန္ေနၾကမွာပဲ ျဖစ္သည္ ။
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူသည့္ တရားသည္ နိုင္ငံေရး ဒႆနကို
အေျခခံ ၿပီး ေဟာတာ မဟုတ္ေပ ။ ေနာက္ၿပီး ထိုတရားမ်ားသည္ လူေတြအတြက္
ေလာကီ စည္းစိမ္ ခ်မ္းသာေတြ ရဖို႔ကို အေျခခံ ေဟာၾကားတာလည္း မဟုတ္ေခ် ။
နိဗၺာန္ မဂ္ဖိုလ္ကို ရည္သန္ၿပီး ေဟာၾကားတာေတြခ်ည္း ျဖစ္၏ ။ တစ္နည္းဆိုေသာ္
ေနာက္ဆံုးပိတ္ ရည္မွန္းခ်က္ကေတာ့ တဏွာကိုေသေအာင္သတ္ဖို႔ပင္ ျဖစ္သည္ ။
တဏွာက လူသားမ်ားကို ေလာကေထာင္ထဲတြင္ ခ်ဳပ္ေႏွာင္ အက်ဥ္းခ်ထားတာ
ျဖစ္သည္ ။ ဓမၼပဒထဲတြင္ပါသည့္ ပါဠိစာပုိဒ္တစ္ခုသည္ ထိုအခ်က္ကို ေပၚလြင္
ထင္ရွားေစပါသည္ ။ ေလာကီခ်မ္းသာရေၾကာင္းက တစ္လမ္း ၊ ဘာသာေရး ဘ၀ကို
ထူေထာင္ၿပီး နိဗၺာန္ေရာက္ေၾကာင္း တရား တစ္လမ္း ျဖစ္၏ ။ သို႔ေသာ္ လည္း
ထိုစကားသည္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ၏ နိုင္ငံေရးႏွင့္ဘာမွ မပတ္သက္ၾကဘူးဆိုသည့္
အနက္အဓိပၸာယ္မ်ဳိးေတာ့ မသက္ေရာက္ေပ ။ လူ႔အဖြဲ႔အစည္းထဲက လူေတြ၏ဘ၀ကို
တရားဥပေဒ စည္းမ်ဥ္း စည္းကမ္းမ်ားႏွင့္ ပံုေဖာ္ယူၾကရတာ ျဖစ္၏ ။ စီးပြားေရး
အစီအမံေတြကိုလည္း နိုင္ငံတစ္နိုင္ငံ အတြင္းမွာပဲ လုပ္ခြင့္ရၾကတာ ျဖစ္၏ ။
ထိုအရာေတြကို ဒီနိုင္ငံတြင္းက နိုင္ငံေရးက ၾသဇာသက္ေရာက္ပါသည္ ။မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြ လည္း နိုင္ငံေရးတြင္ ပါ၀င္လိုၾကသည္ ။
သို႔ေသာ္လည္း နိုင္ငံေရး အာဏာရဖို႔ ဘာသာေရးကိုေတာ့ ခုတံုး မလုပ္သင့္ေခ် ။
0 comments:
Post a Comment