တန္ဖိုးထားတတ္ပါေစ

EMG

Written by သဲသီရိေက်ာ္ 

လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ ႐ုံးပိတ္ရက္တုန္းက ကြၽန္မရဲ႕ မိတ္ေဆြတစ္ေယာက္နဲ႔ ႏိုင္ငံျခား ႐ုပ္ရႇင္ကားတစ္ကား သြားၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီဇာတ္ကားက သိပ္အေကာင္းႀကီး မဟုတ္ေပမယ့္လည္း သူတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ လႇပတဲ့ ေနရာေတြ၊ ႐ႈခင္းေတြကို ႐ုိက္ျပထားတာ သိပ္ကိုဆြဲေဆာင္မႈ ရႇိတယ္။ သူတို႔ႏိုင္ငံက ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈေတြက သြားေရာက္လည္ပတ္ ခ်င္လာေအာင္ ဆြဲေဆာင္မႈအား ျပင္းလြန္းလႇပါရဲ႕။ ကြၽန္မနံေဘးမႇာ ထိုင္ေနတဲ့ မိတ္ေဆြက အဲဒီႏိုင္ငံေတြရဲ႕ အားသာခ်က္ေတြနဲ႔ ကြၽန္မတို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕အားနည္းခ်က္၊ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ႏႈိင္းယႇဥ္ၿပီး စိတ္ပ်က္စကား ဆိုပါေတာ့တယ္။ သူေျပာတာက -

ကြၽန္မတို႔ ႏိုင္ငံက အျခားႏိုင္ငံေတြထက္ သဘာ၀သယံဇာတေတြ ေပါမ်ားေပမယ့္လည္း အခုေတာ့ ဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္မႈကေတာ့ သူမ်ားေနာက္မႇာပဲ ျဖစ္ေနပါသတဲ့။ သူေျပာတာလည္း မႇန္ေနတာပါပဲ။ သဘာ၀သယံဇာတ လံုး၀မရႇိတဲ့ စင္ကာပူလို ႏိုင္ငံေတာင္ ကြၽန္မတို႔ရဲ႕ ေရႇ႕ကိုေရာက္သြားတာ အံ့ၾသစရာ မေကာင္းဘူးလား။ သူကေတာ့ ေျပာပါတယ္။ အံ့ၾသစရာ မေကာင္းပါဘူးတဲ့ေလ။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ မရႇိတဲ့သူေတြက ရႇိေအာင္ ႀကိဳးစားၾကေပမယ့္ ရႇိၿပီးသား လူေတြက ကိုယ့္မႇာရႇိၿပီးသား အရာေတြကို တန္ဖိုးမထား တတ္ၾကဘူးတဲ့။ အျခားတိုင္းျပည္က သဘာ၀သယံဇာတေတြ မရႇိေပမယ့္ လူေတြက ဆြဲေဆာင္မႈ ရႇိေအာင္ ဖန္တီးထားတဲ့ ေနရာေတြနဲ႔ ကမၻာလႇည့္ ခရီးသြားေတြကို လာလည္ခ်င္ေအာင္ တီထြင္ႏိုင္ၾကတယ္။ ေခတ္မီ အေဆာက္အအံုေတြ၊ မိုးေမွ်ာ္တိုက္ႀကီးေတြ၊ ေျမေအာက္ရထားေတြ၊ ေခတ္မီလႇပတဲ့ ေစ်း၀ယ္စင္တာႀကီးေတြ၊ သန္႔ရႇင္းသပ္ရပ္တဲ့ ကားလမ္းမ က်ယ္ႀကီးေတြ၊ ၂၄ နာရီပတ္လံုး မီးအလင္းရရႇိႏိုင္မႈ ေတြကလည္း ကြၽန္မတို႔ အတြက္ အားက်မႈေတြကို ပိုျဖစ္ေစတယ္မ ဟုတ္ပါလား။ အဲဒါေတြအျပင္ လူေတြရဲ႕ စိတ္ကူးၪာဏ္ေတြနဲ႔ ေပါင္းစပ္တီထြင္ထားတဲ့ ေနရာေဒသ ေတြဟာလည္း အျခားႏိုင္ငံက ကမၻာလႇည့္ ခရီးသြားေတြအတြက္ စိတ္၀င္စားစရာ ေနရာတစ္ခု အျဖစ္နဲ႔ ႏိုင္ငံျခား၀င္ေငြေတြ ရရႇိေအာင္ ျပဳလုပ္ႏိုင္ၾက ပါတယ္လို႔ ကြၽန္မမိတ္ေဆြက သူမ်ားႏိုင္ငံေတြရဲ႕ အားသာခ်က္ေတြကို အားပါးတရ ေျပာေနေတာ့ ကြၽန္္မလည္း အားက်မခံ ကြၽန္မတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕ အားသာခ်က္ေတြကို ျပန္ေျပာခ်င္ေပမယ့္လည္း စိတ္ထဲမႇာပဲ မ်ဳိသိပ္ၿပီး အိမ္ျပန္လာခဲ့ ရပါတယ္။ ျပန္ေျပာလည္း ကိုယ္ပဲခံရေတာ့မယ္ ဆိုတာ ေသခ်ာေနတာကိုး။

ကြၽန္မတို႔ ႏိုင္ငံဟာ ကမၻာ့ႏိုင္ငံေတြ အားလံုးထဲမႇာ သဘာ၀ သယံဇာတေတြ အမ်ားဆံုးထြက္တဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခု။ စိမ္းစိုလႇပၿပီး အသံုး၀င္တဲ့သစ္ပင္၊ သစ္ေတာေတြ၊ ေရနံလိုမ်ဳိး သဘာ၀တြင္းထြက္ ပစၥည္းေတြ ေပါမ်ားတဲ့ ႏိုင္ငံ၊ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏႇစ္ေတြ၊ ရႇည္လ်ားခိုင္မာတဲ့ သမိုင္းအေထာက္အထားေတြ ရႇိေနသလို ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ ကိုယ္ပိုင္ဓေလ့႐ိုးရာ ဟန္ပန္ေတြလည္း ရႇိပါရဲ႕။ တန္ဖိုးမထား တတ္တာက ခက္ေနတာပါ။

ဘာသယံဇာတမႇ မရႇိပါဘူးဆိုတဲ့ စင္ကာပူႏိုင္ငံရဲ့ နာမည္ေက်ာ္ Marlion ျခေသၤ့႐ုပ္တု ႀကီးဟာလည္း လူေတြက ဖန္တီးထားတာပါ။ ဒ႑ာရီေတြ ရႇိေပမယ့္ ကြၽန္မတို႔ ဆီမႇာလို သမိုင္းအေထာက္အထားေတြ အတိအက်ေတာ့ မရႇိပါဘူး။ ေရပန္း႐ုပ္ရႇင္ ဆိုရင္လည္း လူကဖန္တီးထားတာပါပဲ။ ကမၻာလႇည့္ ခရီးသြားေတြ လာေရာက္လည္ပတ္ ခ်င္လာေအာင္ ဆြဲေဆာင္ထားၿပီး ႏိုင္ငံျခား ၀င္ေငြကို ရႇာႏိုင္တာပါ။ ကြၽန္မတို႔ ဆီမႇာေတာ့ ကိုယ္ပိုင္ယဥ္ေက်းမႈ အေမြအႏႇစ္ေတြ အမ်ားႀကီး ရႇိေပမယ့္ အဲဒါေတြကို ျပသၿပီး ႏိုင္ငံျခား၀င္ေငြ မရႇာဘဲ ကိုယ့္အသား ကိုယ္ျပန္လႇီးၿပီး ေရာင္းစားတဲ့ အျဖစ္ကို ေရာက္ေနတာေတာ့ အေတာ္ကို စိတ္မေကာင္း စရာပါဘဲ။ ကြၽန္မမိတ္ေဆြ တစ္ေယာက္က ေျပာဖူးပါတယ္။ သဘာ၀ သစ္ေတာ၊ သစ္ပင္ေတြကို ခုတ္ယူၿပီး တိုင္းတစ္ပါးကို ျပန္လည္ ေရာင္းစား ႏိုင္ငံျခား၀င္ေငြ ရႇာေနတာထက္ သူတို႔လို စိတ္ကူးသစ္ေတြနဲ႔ လူေတြဖန္တီး ထားတဲ့ ေနရာေဒသေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံျခား၀င္ေငြ ရႇာေနတာ ဘယ္ႏိုင္ငံရဲ႕ လုပ္ေဆာင္ခ်က္က မႇန္သလဲတဲ့။ ကိုယ့္တိုင္းျပည္က သယံဇာတကို ေရာင္းစားတာ ကိုယ့္အသား ကိုယ္ျပန္လႇီးၿပီး ေရာင္းစားေနတာနဲ႔ အတူတူပါပဲ။ ဥပမာ-ကိုယ့္ခႏၶာ အစိတ္အပိုင္းထဲက ေက်ာက္ကပ္ကို နည္းနည္းထုတ္ေရာင္း၊ ကလီစာေတြကို နည္းနည္း ထုတ္ေရာင္းေနတဲ့ လူတစ္ေယာက္က ေရရႇည္အသက္ရႇင္ ရပ္တည္ဖို႔ လြယ္ပါ့မလားေနာ္။ အဲဒီလိုပါပဲ။ ကြၽန္မတို႔မႇာ လူလုပ္ထားတာ မဟုတ္တဲ့ သဘာ၀ကေပးတဲ့ သယံဇာတေတြ အမ်ားႀကီး ရႇိေနေပမယ့္ ကြၽန္မတို႔ေတြ ေကာင္းေကာင္းႀကီး အသံုးမခ်တတ္လို႔ သူမ်ားေနာက္ကို ေရာက္ေနရတာပါ။ သစ္ပင္တစ္ပင္ျဖစ္ဖို႔ ႏႇစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ေစာင့္ရတယ္။ အဲဒီသစ္ပင္ကို ခုတ္ေရာင္းၿပီး ႏိုင္ငံျခား၀င္ေငြ ရႇာမယ့္အစား ကြၽန္မတို႔ဆီက လူလုပ္ထားတာ မဟုတ္တဲ့ သမိုင္းအေဆာက္အအံုေတြ၊ သမိုင္းျပတိုက္ေတြ ရႇိတယ္။ ဖန္တီးထားတာ မဟုတ္တဲ့ သမိုင္းအေမြအႏႇစ္ေတြ ရႇိတယ္။ သစ္ပင္ သစ္ေတာေတြ ရႇိတယ္။ ေတာ၊ ေတာင္၊ ေရေျမ၊ သဘာ၀ အလႇတရား ေနရာေဒသေတြ ရႇိတယ္။ ကိုယ္ပိုင္႐ိုးရာ ယဥ္ေက်းမႈေတြ၊ အႏုပညာ ေဖ်ာ္ေျဖမႈေတြ ရႇိတယ္။ ေႏြးေထြးပ်ဴငႇာမႈေတြ ရႇိတယ္။ အဲဒီလို သဘာ၀တရားႀကီးက ေပးအပ္ထားတဲ့ အရာေတြ ရႇိေနတာကို တလြဲအသံုးမခ်ဘဲ ျပည္ပခရီးသြားေတြကို ဆြဲေဆာင္ၿပီး ႏိုင္ငံျခား၀င္ေငြရႇာတာက ပိုမေကာင္းေပဘူးလား။

သူမ်ားႏိုင္ငံမႇာက အဲဒီအရာေတြ မရႇိလို႔ အိုင္ဒီယာနဲ႔ ေငြရႇာေနရတဲ့ဘ၀။ လွ်ပ္စစ္မီးေရာင္ေအာက္မႇာ မလႇလႇေအာင္ ဖန္တီးထားတဲ့ ျခေသၤ့တစ္ပိုင္း ငါးတစ္ပိုင္း အ႐ုပ္ႀကီးကိုေတာင္ ကြၽန္မတို႔ေတြ စိတ္၀င္တစား ရႇိေနရင္ ဖန္တီးထားတာ မဟုတ္တဲ့ ကြၽန္မတို႔ ႏိုင္ငံရဲ႕ သမိုင္းအေမြအႏႇစ္ ေနရာေဒသေတြဆို သူတို႔ဘယ္ေလာက္ထိ စိတ္၀င္စားၾကမလဲ။

ကြၽန္မတို႔ဆီမႇာ သူတို႔ထက္သာတဲ့ သဘာ၀သယံဇာတေတြ ရႇိေနေပမယ့္ တန္ဖိုးထားရေကာင္းမႇန္း မသိၾကဘူး။ အဲဒီထက္ဆိုးတာက တလြဲအသံုးခ် ေနၾကတာပါပဲ။ မရႇိတာကို အရႇိဖန္တီးေနတာထက္ ရႇိတာကို တန္ဖိုးထား ထိန္းသိမ္းတတ္ၾကၿပီး၊ ေစတနာနဲ႔ အေတြးအေခၚေလးေတြ အဆစ္ထည့္ရင္း မႇန္ကန္စြာ အသံုးျပဳၾကမယ္ ဆိုရင္ျဖင့္။