ကုန္စိမ္းကားတစ္စီး ဘီးေပါက္လို႔
ကားဆရာကားေအာက္၀င္ နတ္ျဖဳတ္ေနတုန္း
ျဖတ္သြားျဖတ္လာ လူတစ္ေယာက္က
ကားဆရာအလစ္မွာ နတ္တစ္လံုးကိုေကာက္ယူလို႔
သံတိုသံစ၀ယ္တဲ့ဆိုင္ သြားေရာင္းတာ ၁၅၀ ေတာင္ရသတဲ့။
သူ႔အတြက္ေတာ့
ကြမ္းယာေဆးလိပ္ တစ္ေန႔စာ ဖူလံုသြားေပမဲ့
ပံုစံတူနတ္ရွာမရလို႔ ကုန္စိမ္းကားကေတာ့
အဲဒီေနရာမွာ ၂ ညေတာင္အိပ္လိုက္ရသတဲ့။
ကုန္စိမ္းေတြလည္း အခ်ိန္မွီ ေစ်းမေရာက္ေတာ့ပုပ္ကုန္ျပီး
အမွိဳက္ပံု ေရာက္သြားၾကတယ္။
ကုန္စိမ္းသည္ေတြလည္း ရွံဳးလိုက္တာ ခြက္ခြက္လန္ဘဲ။
တို႔ရြာနားက လယ္ကြင္းမွာ
ဘိုဒူဇာတစ္စီး ေျမတူးရင္းမိုးက်လာလို႔
ေနာက္ႏွစ္အတြက္ မျပန္ေတာ့ဘဲ
နီးရာလယ္သမား တစ္ေယာက္ကို အပ္ခဲ့သတဲ့။ရြာမွာ ဇရွိတဲ့လူေတြက
ဘိုဒူဇာအတြင္း ကလီဇာကို ျဖဳတ္ဖ်က္ျပီး
သံရည္ၾကိဳတဲ့ ဆိုင္သြားေရာင္းတာ ၂ေသာင္းခြဲေတာင္ရသတဲ့။
ဘိုဒူဇာျပင္ဘို႔ ကုမၼဏီကစကၤာပူကိုပစၥည္းမွာတာ သိန္း၃၀၀ဘိုးက်သတဲ့။
သူခိုး ႏြားေကာင္းမသိရ ဆိုတာ
ဒါမ်ိဳးနဲ႔တူပါရဲ႕။
မုတၱမေကြ႔က ေရနံနဲ႔ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ကိုယိုးဒယားကိုေရာင္းတာ
တစ္စည္ကို ၁၇ ေဒၚလာၾကီးမ်ားေတာင္ ရသတဲ့။ယိုးဒယားကလာတဲ့ ဓာတ္ဆီက
တစ္ဂါလံမွ ၅၅၀၀ိ တည္းရယ္။
မနက္မိုးလင္းတိုင္းမွာထိုင္းျပည္သူေတြက
ဆာ၀ါသီခပ္ ျမန္မာျပည္ဆိုျပီးေန႔တိုင္း
နွဳတ္ခြန္းဆက္ေနေလရဲ႕။
ေရႊလီျမစ္ေပၚက
ေရအားလွ်ပ္စစ္ရဲ႕ေက်းဇူးေၾကာင့္
တရုပ္ျပည္ ယူနန္ျပည္နယ္မွာ
တႏွစ္ကိုေက်ာက္မီးေသြးတန္ခ်ိန္ ၂ ေသာင္းေတာင္သက္သာသြားေလရဲ႕။
လွ်ပ္စစ္အေရာင္းအ၀ယ္ ဘယ္လိုဆိုတာ
က်ဳပ္တို႔ျပည္သူေတြမသိရေပမဲ့
ယူနန္ျပည္သူအေပါင္းကေတာ့
ညေနမိုးခ်ဳပ္ေလတိုင္း
ေထာင္ေသာင္းမက ရွဲရွဲနီပါရဲ႕ျမန္မာျပည္ ဆိုျပီးအိပ္ယာ၀င္တိုင္းေက်းဇူးတင္ေလရဲ႕။
က်ဳပ္တို႕ျမန္မာျပည္မွာေတာ့
မီးအားမမွန္လို႔ ၀ါယာေရွာ့ျဖစ္ျပီး
မဂၤလာေစ်းၾကီးမီးေလာင္တာ သိန္း……ေထာင္ဘိုး
သကၤန္းကၽြန္းေစ်း…………
ပခုကၠဴေစ်း……………
မံုရြာေစ်း………………………ေမာ္လျမိဳင္ေစ်း………………
ေစ်းေတြ…………..ေစ်းေတြ…….
မီးေတြေလာင္တာ သိန္းရာေထာင္ေသာင္းေပါင္းမ်ားစြာ
လွ်ပ္စစ္မလံုေလာက္ေတာ့ ထင္းမီးနဲ႔ခ်က္လို႕
ေလာင္တဲ့မီးက မေရမတြက္နိဳင္တဲ့ အၾကိမ္ေပါင္းမ်ားစြာ
အိုးမဲ့ အိမ္မဲ့ ေထာင္ေသာင္းေပါင္းမ်ားစြာ
ပူအိုက္တဲ့ရာသီမွာ မီးမလာလို႕
မီးစက္နဲ႕ အဲယားကြန္းတြဲဖြင့္ျပီးအိပ္တာ
အိမ္ထဲရွိရွိသမွ် လူအားလံုးကေလး လူၾကီးေခြးေၾကာင္ပါမက်န္
ကာဗြန္အဆိပ္သင့္ျပီးမာလက စ်န္ၾကြ သြားရတာေတြလည္းရွိရဲ႕။
ဒီအခ်ိန္မွာ မီးပ်က္ေနက်
မီးပ်က္တုန္း ၀ါယာျပင္လိုက္ဦးမွဆိုျပီး
လက္နဲ႔အကိုင္ သူနဲ႕က်မွတိုက္တိုက္ဆိုင္ဆိုင္
ဆိုသလို ဓာတ္လိုက္ျပီးေသတာလည္း ရွိရဲ႕။
တျမိဳ႕လံုးညံေနတဲ့မီးစက္သံနဲ႕ ထြက္လာတဲ့
ကာဗြန္ဓာတ္ေငြ႕ေတြေၾကာင့္
ေထာင္ေသာင္းမကေသာ
အဆုတ္ေရာဂါသည္ေတြဟာ
တရုပ္ကလာတဲ့ ေစ်းေပါေပါေဆးကို
ကြမ္းယာသည္ကုလားေဒါက္တာအပ္ပနားရဲ႕လမ္းညႊန္မွဳနဲ႔ ၀ယ္ေသာက္ေနၾကရတယ္။
၅၀တန္တဲ့ေဆးကို ၁၅၀ ေရာင္းျပီး အႏုတ္မရွိတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႕
သၾကားလံုးက အဆစ္ပါလာေသးတယ္။
ေခ်ာင္းဆိုးရင္ ေရႊေတာင္ၾကီး
ရင္ၾကပ္ေတာ့ ထက္လင္း
ေသြးတိုး ေလငန္း ႏွလံုးစတာေတြက ေအးျငိမ္းသီတာ
ဒီထက္ပိုလာရင္ေတာ့ ျဖဴနီျပာ၀ါ ေရာင္မ်ိဳးစံုျပီး
ဘာမွန္းမသိတဲ့ ေဆးေတြနဲ႕
၂ပါးသြားေနလိုက္ၾကတာ
ကြမ္းယာသည္ ကုလားအတြက္ေတာ့
ဟီးေနတဲ့တိုက္အိမ္ၾကီးကို
အျပီးတိုင္ေစခဲ့တယ္။
ေဆးထိုးအပ္ကိုင္ျပီး စတိုင္အျပည့္နဲ႔ ရမ္းကုေတြကလည္း
ျမိဳ႔ျပနဲ႕အလွမ္းေ၀းတဲ့ေဒသေတြမွာ
မွိဳလိုေပါလာခဲ့တယ္။
ေငြေၾကးတက္နိဳင္တဲ့ သူေတြကေတာ့
ကိုယ့္တိုင္းျပည္က ေဆးရံုကို
ဘာေၾကာင့္ရယ္မသိ ေက်ာ္ခြလို႔
ယိုးဒယားသြား ေဆးကုဘို႔အတြက္
သံရံုးမွာ ဗီဇာတန္းစီေနေလရဲ႕။
တရုပ္နဲ႔ ထိုင္းကလာတဲ့
လွ်ပ္စစ္နဲ႔ ပတ္သက္သမွ်ေသာ
တီဗီေအာက္စက္ ေရခဲေသတၱာအစရွိေသာလူသံုးကုန္ပစၥည္း အေပါင္းတို႔သည္လည္း
မမွန္ေလေသာ လွ်ပ္စစ္မီးေၾကာင့္
ပ်က္အစဥ္ ျပင္ခဏဆိုေသာစကားကဲ့သို႕
ျပင္လွ်င္ခဏသာေကာင္းျပီး အျမဲပ်က္ေနေသာေၾကာင့္
ျပင္ခမတတ္နိဳင္ရကား
အမိွဳက္ပံုသို႔ သာျမန္းရေလသတည္း။
လွ်ပ္စစ္မီး မလံုေလာက္ေသာေၾကာင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း
လွ်ပ္စစ္မီးမရ ေလေသာေၾကာင့္ ေသာ္လည္းေကာင္း
ဘတၳရီအိုး ၀ယ္သံုးေလေသာေၾကာင့္
အက္စစ္ႏွင့္ခဲ ဓာတ္ျပဳကာ ထြက္လာေသာအနံ႔ကို ရွဴမိေသာေၾကာင့္
ခဲဆိပ္သင့္ရေသာ ခေလးငယ္တို႔ကား မေရတြက္နိဳင္ကုန္။
နံနက္လင္းတိုင္း
ရွဲရွဲျမည္ျပီးမွ စီးတတ္ေလထေသာ အရည္ေၾကာင္းမွ အစျပဳ၍
ျမန္မာျပည္တ၀ွမ္းရွိရွိသမွ် ေျမာင္းေခ်ာင္းျမစ္အေပါင္းတို႕၏
အေၾကာင္းခ်င္းရာအစံုလင္ကို
ႏွံ႔စပ္သိျမင္ေသာအရာ၌
ငါ့ေလာက္သိသူ ဤျမန္ျပည္၌ ငါသည္ပင္လွ်င္မရွိဟူ၍
မိမိကိုယ္ကို မိမိဘာသာအမြန္းတင္လြန္းေသာ
ျမစ္ေခ်ာင္းေျမာင္းတကာအရာ၌ ပါရဂူ
ဆည္အရာ၌ ဧတဒဂ္ရေတာ္မူေသာ
ႏြားႏွင့္ပင္လွ်င္
လွ်ပ္စစ္ထုတ္ရန္ၾကိဳးပမ္းဘို႔ရာ လမ္းညႊန္တတ္ေသာ၀န္ၾကီးအဖြဲ႕၌
သူလည္းတပါးအပါ၀င္ျဖစ္ေသာ
ဟို၀န္ၾကီးေျပာစကားအရ
လွ်ပ္စစ္ဟူသည္ ပါကင္ထုပ္၍မရ
ျမန္မာျပည္၌ ပိုလွ်ံလြန္းေသာေၾကာင့္
အိမ္နီးခ်င္းတိုင္းျပည္ကိုအလကားနီးပါးေစ်းႏွင့္
ၾကိဳးသြယ္၍ေရာင္းရသည္။
ထိုစကားကို ကၽြန္ဳပ္တို႕ျမန္မာျပည္သူအေပါင္းသည္
ေဒါနေတာင္တန္းသို႔တိုင္ ရုိက္ခတ္၍လာေသာ
ရေနာင္း မဲေဆာက္ ဘန္ေကာက္ အနိွပ္ခန္းတို႕မွလံုမပ်ိဳတို႕၏ရွိဳက္သံကဲ့သို႔ ေသာ္လည္းေကာင္း
ရွမ္းကုန္းေျမျမင့္ကိုပင္ တုန္ခါေစခဲ့ေသာ
ၾကယ္ေခါင္ ကာရာအိုေကခန္းမွ
ပေလာင္ပ်ိဳျဖဴငယ္တို႔၏
ငိုညည္းသံကဲ့သို႔ေသာ္လည္းေကာင္း
ဧရာ၀တီျမစ္ကိုပင္ လွိဳင္းတံပိုးထေစအပ္ေသာ
ကိုယ့္တိုင္းျပည္မွာ အလုပ္မရွိေလေသာေၾကာင့္တိုင္းတပါး၌ ရရာအလုပ္ကိုေအာက္က်ခံကာ လုပ္ကိုင္ေနၾကရေသာ
ျမန္မာတို႔၏ ေတာက္ေခါက္သံ ကဲ့သို႔ေသာ္လည္းေကာင္း
အံၾကိတ္ကာ ဟန္လုပ္ျပီး လက္ခုပ္တီး၍
ေထာက္ခံအပ္၏။
တိမ္သလႅာဖုံးအုပ္ေသာ
လကြယ္ည၏သန္းေကာင္ယံအခါကာလ၌ေတာအုပ္အလယ္တြင္ ေရာက္ေနေသာ သူကဲ့သို႕အေမွာင္တြင္းမွ ကၽြန္ဳပ္တို႕ျမန္မာျပည္သူအေပါင္းသည္ကားညအိပ္ယာ၀င္ေလတိုင္း
ယိုးဒယားဘက္သို႕လည္း ရွိခိုးရ၏။
တရုပ္ဘက္သို႔လည္း လက္အုပ္ခ်ီရေလသည္။
ကုလားျပည္ဘက္သို႔လည္း ေမတၱာအစစ္ပို႔လႊတ္ရေသး၏။
စက္မွဳစြမ္းအား ေခတ္ေက်ာ္လႊား
ေခတ္မီဖြံ႕ျဖိဳးတိုးတက္ေသာ စက္မွဳနိဳင္ငံေတာ္ၾကီးတည္ေဆာက္အံ့
အစရွိေသာေဆာင္ပုဒ္တို႔ျဖင့္ ေၾကြးေၾကာ္ကာစက္မွဳစြမ္းအားအတြက္ မရွိမျဖစ္လိုအပ္ေသာ
လွ်ပ္စစ္ဓာတ္အားကို
ေစ်းေပါေပါျဖင့္ ေရာင္းစား၀ံ့ေသာ
ကၽြန္ဳပ္တို႔၏ ေခါင္းေဆာင္အေပါင္းတို႔သည္ကား
ဘူရိဒတ္ ဇာတ္ေတာ္လာ
စူဠလိပ္အား ေရနစ္သတ္ရန္ အၾကံေပးေသာပုဏၰားႏွင့္သာ တူေခ်ေတာ့သည္။
နံနက္လင္းေသာ္
ယိုးဒယားျပည္ဘက္မွ ဆာ၀ါသီခတ္ ဟူ၍လည္းေကာင္း
ညေနမိုးခ်ဳပ္ေသာ္
တရုပ္ျပည္ဘက္မွ ရွဲရွဲနီ ဟူ၍ေသာ္လည္းေကာင္း
ျမန္မာျပည္ဘက္သို႔ လွည့္ကာ
ႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္ မျပည့္မခ်င္း
မဂၤလာႏွဳတ္ခြန္း ဆက္ေလေတာ့သတည္း။
( ေနရဲနီ )
