“မူဆလင္နဲ႔ညားေတာ့ ကုလားမယား”.

စိတ္ဝင္စားစရာေကာင္းပါတယ္။ ကြာရွင္းၿပီးမယားေဟာင္းႏွင့္ သားအရင္းႏွစ္ေယာက္ကုိ ေနရာအႏွံ႔ ဒုကၡလုိက္ေပးတဲ့ ျဖစ္ရပ္ေလးပါ။ ဘယ္ၿမဳိ႕ေျပာင္းေျပာင္း၊ ဘယ္မွာေအာင္းေအာင္း မေတြ႔ေတြ႔ေအာင္ရွာၿပီး အေႏွာက္အယွက္လုိက္ေပး ေနေၾကာင္း၊ ကုိယ္တုိင္ေပးတာမဟုတ္ဘဲ-ဗမာေတြလႊတ္ၿပီး ေပးတာျဖစ္ေၾကာင္း၊ သားႏွစ္ေယာက္ႏွင့္ အေမရင္းကုိ ေသြးခြဲ ေပးေနလုိ႔ သားႏွစ္ေယာက္အေရး စိတ္မေအးျဖစ္ေနရတဲ့ ေသာကသည္ မိခင္အေၾကာင္းပါ။
ဟုိတစ္ေန႔က ကေလးအေဖ မူဆလင္ကုိယ္တုိင္ ေက်ာင္းအထိလာသြားပါတယ္။ ကုိရင္ဆြမ္းခံၾကြေန၍ ေတြ႔ခြင့္ရမသြား ခဲ့ပါ။ သူ႔မိခင္သိသြားၿပီး ရန္ကုန္မွခ်က္ခ်င္းေရာက္လာကာ သားအတြက္ လံုၿခံဳႏုိင္မယ္ထင္တဲ့ အစီအမံေတြကုိ လာစီစဥ္သြား ပါတယ္။ ဖခင္ျဖစ္သူက သတိရလုိ႔ လာတာလည္းျဖစ္မွာပါ။ ေထာက္ပံ့ခ်င္လုိ႔ လာတာလည္းျဖစ္မွာပါ။ ဒါေပမဲ့ ကေလးအေမ ကေတာ့ မယံုၾကည္ႏုိင္၊ စိတ္မခ်ႏုိင္ဘဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ကေလးအေမဟာ မူလက ခရစ္ယာန္ဘာသာဝင္၊ ကာလာအုိေကအဆုိရွင္ဟု ကေလးအေဖရဲ႕ အသုိင္းဝုိင္းက ေျပာေန ၿပီး၊ ကေလးေသာကႏွင့္ စိတၱဇျဖစ္ေနတယ္လုိ႔လည္း ထင္ျမင္ခံေနရပါတယ္။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ေပါ့ေနာ္- ဘာသာမတူ- လူမ်ဳိးကြဲျပား လင္မယားဆုိတာ ဘာသာတူ၊ လူမ်ဳိးတူ လင္မယားေတြထက္ ဒုကၡေတြပုိမ်ားတတ္တယ္ဆုိတဲ့ အသိအျမင္ေလးေတြ ရွိထားရင္၊ ျဖစ္ႏုိင္သမွ် ေရွာင္မယ္၊ မေရွာင္ႏုိင္ရင္ ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္ ထားႏုိင္တာေပါ့ေနာ္။ ဒါမွ....ခံသာမွာ မဟုတ္လား။
ဦးပဥၥင္း
ဝီရသူ (မစုိးရိမ္)
27.1.2013
စီးပြားေရးလုပ္ရတာလည္း အဆင္မေျပေတာ့ စိတ္ေအးခ်မ္းရာ တရားရိပ္သာ သားအမိ(၃)ဦးစလုံး သၾကၤန္ပိတ္ရက္ (၁၀)ရက္စခန္းဝင္ရင္း ကိုရင္(၂)ပါးဝတ္ က်မလည္း သီလရွင္(၁၀)ရက္ ဝတ္ၿပီး အားထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ ကိုရင္(၂)ပါး သူတို႔ဆႏၵနဲ႔ လူမထြက္ေတာ့တာကိုလည္း ေက်ာင္းေနအရြယ္ ေက်ာင္းမထားတဲ့ ပုဒ္မနဲ႔တရားစြဲမယ္ ၿခိမ္းေျခာက္ခဲ့ျပန္ပါတယ္။
ၾကာေတာ့ ေနစရာမလုံျခဳံ၊ စီးပြားေရးလည္း အေျခပ်က္၊ လူမႈေရးလည္း နားမလည္ လိုက္ဖ်က္ထားတာ ရစရာကို မရွိဘူး။ တိုက္ခန္းမွာသားေတြမရွိေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း မေနသင့္ေတာ့တာနဲ႔ ငွားထားၿပီး S.H-က မိတ္ေဆြအိမ္မွာ ငွားေနခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထိလဲလိုက္ၿပီး စခန္းမွဴးပါလို႔ လိမ္ေျပာၿပီး မုိးမိုးေအး သားႏွစ္ေယာက္ ဘယ္မွာလဲ လိုက္ရွာေနတယ္လို႔ ဟန္ေဆာင္လာရွာပါေသးတယ္။ က်မရဲ႕ လူ႔အခြင့္ေရး ခ်ဳိးေဖာက္ခံရေလာက္ေအာင္ ဘာမွလုပ္မရ၊ ရပ္တည္လို႔မရႏိုင္လြန္းလို႔ ၂၀၁၁-ခု ေမလ(၂၅)ရက္မွာ တိုင္စာတင္ခဲ့ပါတယ္။ တင္ၿပီးတစ္ပတ္အတြင္း ေခၚစစ္ေဆးပါတယ္။ က်မေနစရာ အတည္တက် မရွိတဲ့အတြက္ လုိက္ရွာေနရတာနဲ႔ နည္းနည္းၾကာခဲ့ပါတယ္။ က်မကို စစ္ၿပီးတာနဲ႔ သူ႔ရဲ႕နယ္ခ်ဲ႕ေသြးခဲြနည္းသုံးခဲ့တဲ့ အတြက္ ကိုယ့္ျမန္မာအခ်င္းခ်င္း သူ႔ပရိယာယ္စကားယုံၿပီး လိုက္လုပ္ခဲ့တဲ့သူေတြ ပူးေပါင္းခဲ့တဲ့သူေတြ ရုိးသားၿပီး အားနာတတ္ၾကတဲ့ အတြက္ အသုံးခ်ခံခဲ့ရတဲ့လူေတြက အမွန္တရားေပၚလာေတာ့ အရွက္ကြဲၾက၊ ဝို္းဖုံးအုပ္ၾကပါေတာ့တယ္။ တကယ္ေသေသခ်ာခ်ာ စစ္ေဆးရမယ့္ေနရာေတြ မစစ္ပဲ အမႈကိုဆြသလုိျဖစ္ၿပီး သူ႔ဆီသတင္းအကုန္ေရာက္ရုံမက က်မရဲ႕တုိင္စာမိတၱဴေတာင္ သူ႔လက္ထဲေရာက္ေလာက္ပါတယ္။ အမႈစစ္တဲ့ ရဲႏွင့္ကလည္း က်မကို သနားရပ္တည္ႏိုင္ဖို႔ ေငြညႇိမယ္လုိ႔ သူ႔ဘက္ကေျပာလာ ပါတယ္။ တိုင္စာတင္ဖို႔ ေရးေပးအၾကံေပးခဲ့တဲ့ အားကစားဆရာၾကီးနဲ႔လည္း ေငြေပးဖို႔လာညႇိပါတယ္။ S.H-ပတ္ဝန္းက်င္မွာလည္း က်မေဖာက္ျပန္လို႔ ကြာရွင္းေပးလိုက္ရေၾကာင္း ေလွ်ာက္ေျပာခဲ့ၿပီး နာမည္ဖ်က္ခဲ့တာဆိုေတာ့ အခုျပန္ေပါင္းခ်င္ေၾကာင္း ေထာက္ပံ့ခ်င္ေၾကာင္း လိုက္ရွာေနေၾကာင္းပဲသိၾကတာ။ ျပန္ေပါင္းဖို႔ပဲ ေျပာလာၾကပါတယ္။ ကားၾကီးႏွင့္ ေငြရွိတဲ့ သူေဌးတို႔ရဲ႕ စကားႏွင့္ က်မလို အေျခမဲ့ အေနမဲ့ျဖစ္ေနတဲ့ သူရဲ႕စကား ဘယ္စကားက ေအာင္ျမင္ခဲ့ပါသလဲ။ က်မတို႔ ကာယကံရွင္ေတြရဲ႕ ကိုယ္ေတြ႕ခံစားခ်က္ေတြကိုေတာ့ ဘယ္သူမွ ေသေသခ်ာခ်ာမသိၾကပါဘူး။ ကိုရင္(၂)ပါးလည္း ရိပ္သာေတြ၊ ေက်ာင္းေတြ ခဏခဏေျပာင္းရလြန္းလို႔ စာလည္းေကာင္းေကာင္း မသင္ရပါဘူး။
က်မလည္း တရားစခန္းဝင္ႏိုင္သေလာက္ဝင္ က်င့္ႏိုင္သေလာက္ၾကဳိးစားက်င့္ရင္း သစၥာဆို ဆုေတာင္းရင္း ယခုလက္ရွိ ဆရာေတာ္အရွင္ဇဝန(ေမတၱာရွင္-ေရႊျပည္သာ) ကပၸိယၾကီးမွ တဆင့္ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူရဲ႕ မစိုးရိမ္တိုက္သစ္မွာ ကိုရင္ေလး အငယ္ကိုအပ္ထားၿပီး မူလတန္း ပရိယတၱိစသင္ၾကားေနပါတယ္။ ကိုရင္ၾကီးကေတာ့ စစ္ကိုင္းပညာေရးစင္တာ I.B.E.C.ေက်ာင္း မွာ တစ္ႏွစ္လုံး အက်မရွိ ပရိယတၱိထူးခၽြန္ဆုေတြ ရခဲ့ပါတယ္။ တန္းေက်ာင္းလည္း (၈)တန္းေအာင္ခဲ့ပါတယ္။ က်မ သီလရွင္ဝတ္ ေနတုန္း လူထြက္သြားေၾကာင္းလည္း သိခဲ့ရေတာ့ လို္က္ဆယ္လို႔မရခဲ့ပါဘူး။ အခု သီလရွင္ထြက္ၿပီးမွ လိုက္ရွာစည္းရုံး ညႇိႏိႈင္းၿပီး စဥ့္ကိုင္ၿမိဳ႕က ဆားေတာင္ဆရာေတာ္ၾကီးရဲ႕ တပည့္ ေမတၱာစြမ္းရည္ ေရြႊသိမ္ေတာ္ဆရာေတာ္ဦးစႏၵိမာ ဆီမွာခိုလႈံ အပ္ထားရပါ တယ္။
က်မလည္း စိတ္ေမာလူေမာနဲ႔ ဝါတြင္းသုံးလ တရားစခန္းဝင္ဖို႔ အဓိ႒ာန္ျပဳၿပီး ဆရာေတာ္အရွင္ဇဝန အပ္ခဲ့တဲ့ သီလရွင္ေက်ာင္း(မအူပင္-ေလးအိမ္စုရြာ)မွ လမ္းညႊန္ေပးခဲ့တဲ့ သန္လ်င္ဖားေအာက္ေတာရမွာ သီလရွင္ဝတ္ၿပီး တရားစခန္း ဝင္ခဲ့တာတစ္လ၊ ဆရာေတာ္ဦးဝီရသူ လမ္းညႊန္မႈႏွင့္ မႏၲေလးမဟာစည္ ရတနာပုံသာသနာ့ရိပ္သာမွ သုံးလတရား အားထုတ္ျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ဆရာေတာ္ေတြကလည္း တရားအားထုတ္ၿပီး သမာဓိျပန္ထူေထာင္ဖို႔ လမ္းညႊန္ေပးၾကပါတယ္။ သူ႔ရဲ႕ေငြလက္တံ လူအင္အားလက္တံကေတာ့ ေတာ္ေတာ္က်ယ္ျပန္႔တဲ့အတြက္ ဘယ္သြားသြားလည္း မလြတ္ပါဘူး။
ယခုေနာက္ဆုံး ရိပ္သာကထြက္ၿပီး ဆရာေတာ္ဦးစႏၵိမာဆီမွာပဲ ေခတၱခိုလႈံေနၿပီး အလုပ္လုပ္ဖို႔အတြက္ က်မဆႏၵႏွင့္ ရန္ကုန္မွာ တစ္လငါးေသာင္းက်ပ္ စားစရိတ္ၿငိမ္္း အလုပ္တစ္ခု ဆက္သြယ္ရခဲ့ပါတယ္။ ဆရာေတာ္ရဲ႕ ဒကာဒကာမ ဓမၼမိတ္ေဆြ ထဲကပါပဲ။ က်မအလုပ္လုပ္ေနရ၍ ေပ်ာ္ပါတယ္။ လူ႔ဘဝတန္ဖိုးဟာလည္း အလုပ္လုပ္ျခင္းပဲလုိ႔ ယူဆပါတယ္။
က်မတို႔ ျမန္မာလူမ်ဳိးေတြဟာ ဘာသာျခားလက္ေအာက္မွာ အသက္ေပးခဲ့ရတဲ့ ဖိုးပေညာ(သပိတ္က်င္း)ရဲ႕ စာအုပ္ထဲက မစုစုေထြးတို႔၊ ဆရာေတာ္အရွင္ဇဝနရဲ႕ ေမာ္ဘီ-သုဒၶဝိပႆနာရိပ္သာမွာ ဆိုင္းဘုတ္ၾကီးနဲ႔ အမ်ဳိးဘာသာသာသနာအတြက္ အသက္ေပးခဲ့တဲ့ မျဖဴျဖဴတို႔ စသည္ျဖင့္ ျဖစ္ရပ္မ်ဳိးစုံကို ေသသြားၿပီးမွပဲ စုတ္တသတ္သတ္နဲ႔ ကရုဏာျဖစ္ၾကပါတယ္။ က်မတို႔ သားအမိလည္း ငမိုးရိပ္ေခ်ာင္းထဲ သုံးေလာင္းျပဳိင္ေသဖို႔ ၾကံစည္မိေသးတယ္။ ကံမပါလု႔ိမေသျဖစ္တာ ထင္တယ္။
က်မအျမင္ေျပာရရင္ ရခဲလွတဲ့ လူ႔ဘဝရၿပီးမွ ဒီတန္ဖိုးရွိတဲ့ လူ႔ဘဝကိုလည္း ဆုံးရႈံးရေသးတယ္။ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ေသေၾကာင္းၾကံၿပီး အရွက္ကို အသက္နဲ႔လဲတယ္လို႔လုပ္တာလည္း အဖန္ငါးရာငါးကမ႓ာခံရတယ္ဆိုတာ ဗုဒၶဘာသာတိုင္း သိၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ သံသရာမွာလည္း ထက္ရႈံးရျပန္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာအမ်ဳိးသမီးေတြ ႏွစ္ခါျပန္အရႈံးခံၿပီး ဘယ္ေလာက္ထိ အႏိုင္က်င့္ခံေနၾကဦးမွာလဲ..။ က်မျဖစ္ရပ္ကို ၾကည့္ၿပီး သခၤန္းစာယူေစခ်င္ပါတယ္။ ဗုဒၶရဲ႕တရားကိုသာ အားကိုးပါ။ ရတနာသုံးပါးရဲ႕ ဂုဏ္ေက်းဇူးေၾကာင့္ အႏၲရာယ္အမ်ဳိးမ်ဳိးကုိ လြတ္ေျမာက္ခဲ့တာ ကိုယ္ေတြ႕ေတြပါ။
အခုလုိ အသက္ရွင္လ်က္ သားကိုရင္ႏွစ္ပါးႏွင့္ က်မတို႔မိသားစုကို ဘာျဖစ္လို႔မ်ား ေနရာမေပးခ်င္၊ လက္မခံခ်င္၊ လူရာမသြင္းခ်င္ၾကပါသလဲလို႔ စဥ္းစားမိပါတယ္။ မိရုိးဖလာ ဗုဒၶဘာသာေတြပဲ မ်ားေနၾကတာလား ကာယကံေျမာက္ ေစတနာႏွင့္ ေမတၱာပဲ မထားႏိုင္ၾကတာလား။
သင္တန္းၾကားခဲ့ဖူးတဲ့ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အားနည္းခ်က္ လုိအပ္ခ်က္ တကယ့္ျဖစ္ရပ္ေလးတစ္ခုကို သတိရမိပါတယ္။ ရန္ကုန္ၾကည့္ျမင္တုိင္ မ်က္မျမင္ေက်ာင္းက ေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးရဲ႕ ျဖစ္ရပ္ပါ။ ဆရာၾကီးက အစကဓာတုေဘဒဌာနက ပါေမာကၡတစ္ဦးပါ။ ဓာတ္ခြဲစမ္းသပ္မႈ တစ္ခုလုပ္တဲ့ တစ္ရက္မွာ ရုတ္တရက္ေပါက္ကြဲ ထိခိုက္မိၿပီး မ်က္စိကြယ္ခဲ့ရတာပါ။ ဆရာၾကီးကအျမင္အာရုံကြယ္သြားတဲ့အတြက္ စိတ္ဓာတ္အလြန္က်ေနေတာ့ အိမ္မိသားစုပတ္ဝန္းက်င္က တို႔ဗုဒၶဘာသာမွာ အတိတ္ကံေၾကာင့္ ဝဋ္ေၾကြးရွိလို႔ ေပးဆပ္ရတာလုိ႔ပဲ ႏွစ္သိမ့္အားေပးၾကတာေပါ့။ အားသိပ္မရွိလုိ႔ ကိုးကြယ္ေနက် ဘုန္းၾကီေက်ာင္းသြားၿပီး “ဆရာေတာ္ဘုရား တပည့္ေတာ္ကို အားေပးစကား တရားစကားေလး ခ်ိးျမႇင့္ပါဦးဘုရား”ဆိုေတာ့ “ဒကာၾကီး သည္းခံ အတိတ္က မ်က္စိနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ကံမွားခဲ့ေတာ့ ဒီလုိပဲ ခံရတာ သည္းခံ”လို႔ပဲ ေျပာတာေပါ့။ ဆရာၾကီးစိတ္ထဲ မွာ တို႔ဗုဒၶဘာသာကလည္း အတိတ္ကံပဲ လက္ညႇိဳးထိုး အျပစ္ေျပာေနက်တာပဲ။ ကိုယ္လည္းမျမင္ရ မသိရဘဲဆိုၿပီး စိတ္ထဲမွာ ဘဝင္မက်ႏိုင္ဘဲ ရွိေနတာေပါ့။ တစ္ရက္မွာ လဘက္ရည္ဆိုင္သြားရင္း ခရစ္ယာန္ဘုန္းၾကီး မိတ္ေဆြနဲ႔ေတြ႕ၿပီး “မိတ္ေဆြၾကီး ခင္ဗ်ားဘာမွ အားမငယ္နဲ႔ မ်က္စိမျမင္တာနဲ႔ ဘဝမဆုံးပါဘူး။ ေျခလက္ဦးေႏွာက္ေတြ အေကာင္းၾကီးပဲ က်ဳပ္ကလည္း ဒီလိုလူမ်ဳိးရွာေနတာ။ က်ဳပ္တို႔မ်က္မျမင္ေက်ာင္းမွာ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာလုပ္”လို႔ ကမ္းလွမ္းလုိက္ေတာ့တာေပါ့။ ဆရာၾကီးလည္း အားတက္သြားၿပီး အလုပ္လည္းရ စိတ္လည္းဘဝင္က်ေက်နပ္သြားပါတယ္။ စိတ္မေကာင္းစရာ ေနာက္ဆက္တြဲကေတာ့ ခရစ္ယာန္ဘာသာထဲ ဝင္လိုက္ရပါတယ္တဲ့။ ဒီျဖစ္ရပ္မွာ သခၤန္းစာ အမ်ားၾကီးရလိုက္ပါတယ္။
Buddhism is the religion of freedom-တဲ့၊ ဗုဒၶဘာသာသည္ လြတ္လပ္ေသာ ဘာသာတရား ဗုဒၶဘာသာဟာ ကမ႓ာမွာအေကာင္းဆုံးဘာသာပါ။ ႏိႈက္ႏႈိက္ခၽြတ္ခၽြတ္ေလ့လာေလ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အႏွစ္သာရေတြကို သိရေလ ကိုယ္ေတြ႕ခံစားေနရေလပါပဲ။ လူသားအားလုံးနဲ႔ ဆိုင္တဲ့ ဘာသာလည္းျဖစ္လို႔ စိတ္ရွိတဲ့လူတိုင္းအတြက္ တကယ့္ကို သိသင့္က်င့္သင့္တဲ့ တရားေတြပါ။
ဆရာေတာ္ဦးေဇာတိကေရးတဲ့ လြတ္လပ္ေသာစိတ္-ဆိုတဲ့ စာအုပ္ထဲမွာလည္း (အေၾကာင္းအက်ိဳးကိုက္ေအာင္ စဥ္းစားႏိုင္တဲ့ လူ႔အရည္အခ်င္းကို ပိတ္ပင္တာ ဖ်က္ဆီးတာဟာ လူ႔အရည္အခ်င္းအစစ္ကို ဖ်က္ဆီးတာ။ ဒါဟာ အရက္စက္ဆုံး အၾကီးေလးဆုံး ျပစ္မႈပဲ။ အမွန္တရာကုိ မသိေအာင္ ပိတ္ပင္တာ အၾကီးဆုံးပစ္မႈကို က်ဴးလြန္တာပဲ။ စဥ္းစားခြင့္မေပးတာ သံသယျဖစ္ခြင့္မေပးတာ ေၾကာက္ေအာင္လုပ္တာဟာ အသိဉာဏ္ကုိသတ္လိုက္တာပဲ။ လူသားရဲ႕ အေကာင္းဆုံးအရည္ အခ်င္းကို ဖ်က္ဆီးလိုက္တာပါ။ လူသားကို လူသားအဆင့္ကေန က်သြားေအာင္ လုပ္လုိက္တာပဲ)တဲ့။
အမွားနဲ႔အမွန္ ေဝဖန္ပိုင္းျခား စူးစမ္းသူအလြန္ရွား၏။ စူးစမ္းေစကာမူ အမွန္အမွား ခြဲျခားသိျမင္သူ ရွား၏။ ခြဲျခားသိျမင္ေစကာမူ အမွန္အမွားေျပာႏိုင္သူ ရွား၏။ ေျပာႏိုင္ေစဦး အမွားကိုစြန္႔၍ အမွန္ကို က်င့္သူရွား၏။ ဆိုၿပီး ရွားပါးတဲ့ ပုဂၢဳိလ္ေလးမ်ဳိးကိုလည္း မွတ္သားရဖူးပါတယ္။ ကိုယ္ဘယ္လိုလူမ်ဳိးလည္း စမ္းစစ္ႏိုင္ပါတယ္။ က်မေတာ့ ေလးမ်ဳိးလုံး ၾကိဳက္တယ္။ က်င့္ႏိုင္သေလာက္လည္း က်င့္ခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္လည္း ဗုဒၶရဲ႕တရားက အမွန္တရား(သစၥာတရား)ကို သိခြင့္ရခဲ့တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ က်မတို႔သားအမိ သုံးေယာက္လုံးဟာ မိဘေဆြမ်ဳိးအသိုင္းဝိုင္း ကေမြးေပးခဲ့တဲ့ အသက္မရွိေတာ့ပါဘူး။ တရားေပးတဲ့ အသက္ႏွင့္ပဲ ဆက္လက္ၿပီး အခုခ်ိန္ထိ ရွင္သန္ေနရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္လည္း ကိုယ့္ဘဝကိုယ့္မိသားစုအတြက္ထက္ ဘာသာသာသနာအတြက္ပဲ စြမ္းႏိုင္သမွ် အသက္ထက္ဆုံး လုပ္ေဆာင္သြားဖို႔ ရည္ရြယ္ၿပီး လုပ္ေနပါတယ္။ လူမ်ဳးိဘာသာ အသားအေရာင္ ဆင္းရဲခ်မ္းသာ မေရြး က်မတို႔ ျဖစ္ရပ္ကို ၾကားသိရသမွ် လူသားတိုင္း ေကာင္းက်ဳိးသခၤန္းစာေတြ ရယူႏိုင္ၾကပါေစ……..။
ကမ႓ာ့လူသားတိုင္းရဲ႕ ႏွလုံးသားထဲမွာ လူမ်ဳိးေရးမုန္းတီးမႈ၊ ဘာသာေရးမုန္းတီးမႈမ်ား ကင္းရွင္းၾကပါေစ…
ဆင္းရဲခ်မ္းသာ အဆင့္အတန္း ခြဲျခားဆက္ဆံမႈေတြ ကင္းရွင္းၾကပါေစ…..
အတိတ္ထဲမွာပဲ သံသရာလည္မေနၾကေတာ့ပဲ လက္ရွိပစၥဳပၸန္မွာ အေကာင္းဆုံးကုသုိလ္တရားေတြႏွင့္ ေနႏုိင္ၾကပါေစ….
မနာလို ဝန္တိုကင္းရွင္းၿပီး သူ႔အက်ဳိးလိုလားေသာ ေမတၱာစိတ္မ်ားျဖင့္ ေလာကကုိ အလွဆင္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔…
ဆုေတာင္းရင္း..ကုသိုလ္ျပဳလိုက္ပါတယ္။
ကမ႓ာၾကီး ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ……။
ေဒၚမိုးမိုးေအး
30-10-2012