Saturday, April 24, 2010

အရႇက္အေၾကာက္တရားျဖင့္ ေနထိုင္ျခင္းသည္သာ လူပီသေသာ အမူအက်င့္ျဖစ္မည္



      ''ရႇက္စိတ္ဆိုတာဟာ ေခတ္ေတြေျပာင္းလဲလာတာနဲ႔အမ် အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ေတြလည္း ေျပာင္းသြားၾကၿပီျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိန္က ရႇက္စရာဟာ ေနာင္တစ္ခ်ိန္က်ေတာ့ ရႇက္စရာ မဟုတ္ေတာ့ပါဘူး။ ရႇက္စရာဆိုတာ ဟာ ဘာေတြကိုေခၚတာလဲလို႔ေတာင္ ေျပာဖို႔ ခက္လာပါတယ္''

    ၁၉၉၇ ခုႏႇစ္ မတ္လထုတ္ သင့္ဘ၀ မဂၢဇင္းတြင္ မ်က္ႏႇာဖံုးေဆာင္းပါးအျဖစ္ ေဖာ္ျပခဲ့ေသာ  ရႇက္စိတ္ ကမၻာမႇာ ေလ်ာ့နည္းလာၿပီလား' ေဆာင္းပါး၌ ဆရာလူထုစိန္၀င္းက ထိုသို႔ ထည့္သြင္းေရးသားထားခဲ့ သည္။ ၁၉၉၇ ခုႏႇစ္ကိုေက်ာ္လြန္ အျပီး ၂၀၁၀ ျပည့္ႏႇစ္သို႔ေရာက္ရႇိလာခဲ့ေသာ ယေန႔အခ်ိန္တြင္ ဆရာ လူထုစိန္၀င္းေျပာထားခဲ့သကဲ့သုိ႔ပင္ ရႇက္စိတ္အေပၚ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုခ်က္ မ်ားက ေျပာင္းလဲသြားျပီလားဟု ေမးခြန္းထုတ္စရာျဖစ္လာခဲ့ပါသည္။ ဟီရိၾသတပၸတရားဆိုသည္မႇာ အရႇက္အေၾကာက္တရားမရႇိေသာ လူသည္လူမဟုတ္ေၾကာင္း၊ လူပီသ ေသာ လူတစ္ေယာက္ျဖစ္ရန္အတြက္ ဟီရိၾသတပၸတရားႏႇင့္ ျပည့္စံုမႇသာ ျဖစ္ႏိုင္ေၾကာင္း စသည့္ဖြင့္ဆိုခ်က္ မ်ားရႇိခဲ့ပါသည္။ ထိုဖြင့္ဆိုခ်က္မ်ား ကို ေခတ္အဆက္ဆက္သံုးစြဲလာၾက သည္၊ ယေန႔တိုင္လည္းသံုးစြဲေနၾကဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ေသာ္ထိုစကားမ်ား၏ အနက္အဓိပၸါယ္ႏႇင့္ ေလးနက္မႈအေပၚ၌ သိရႇိနားလည္သူမ်ား နည္းပါးလာခဲ့ေၾကာင္း မ်က္ေမႇာက္ေခတ္ကို ျဖတ္သန္းေနၾကသူမ်ားက သံုးသပ္ခဲ့ၾကပါသည္။ ''ဟီရိၾသတပၸတရားဆိုတာ မဟုတ္တာ၊ မမႇန္တာကို လုပ္ရမႇာရႇက္ျခင္း၊ ေၾကာက္ျခင္းပါပဲ။ အဘိဓာန္ မႇာေတာ့ မေကာင္းမႈမႇရႇက္ျခင္း၊ မေကာင္းမႈမႇ ေၾကာက္ျခင္းဆိုျပီး အဓိပၸာယ္ေပးေလ့ရႇိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီစကားလံုးရဲ႕အဓိပၸာယ္ကို မဖြင့္ဆို တတ္သည့္တိုင္ မဟုတ္တာ၊ မမႇန္တာ(မေကာင္းမႈ)လုပ္ရမႇာ ရႇက္စိတ္ ေၾကာက္စိတ္ရႇိရင္ ဟီရိၾသတပၸတရားနဲ႔ ညီညြတ္တာပါပဲ''ဟု စာေရး ဆရာေဖျမင့္က ေျပာျပပါသည္။ မေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ရမည္ကို ရႇက္ျခင္း၊ မေကာင္းမႈျပဳလုပ္ရသည္ ကို ေၾကာက္ျခင္းတို႕မႇာ ဟီရိၾသတပၸ တရားျဖစ္သည္ႏႇင့္အညီ ထိုအမူအက်င့္မ်ား မရႇိေတာ့သည့္ႏႇင့္ လူ႕တန္ဖိုးလည္း က်ဆင္းလာမည္သာျဖစ္ေၾကာင္း ဆရာလူထုစိန္၀င္းက ရႇက္စိတ္ ေဆာင္းပါးတြင္ ဆိုခဲ့ဖူးသည္။ ''ဟီရိၾသတပၸဆိုတဲ့ ရႇက္ျခင္း တရားေၾကာင့္ လူေတြဟာယဥ္ေက်းတဲ့ သတၲ၀ါလို႔ အေခၚခံလာရတာပါ။ တိရိစၧာန္ေတြမႇာေတာ့ ဟီရိၾသတပၸဆိုတာ နားမလည္ၾကပါဘူး။ ကိုယ္ဆာေလာင္လာတဲ့အခါ၊ စားခ်င္စိတ္ေပၚ လာတဲ့အခါ၊ ကိုယ့္ေရႇ႕မႇာေပၚလာတဲ့ ကိုယ့္ထက္အားနည္းတဲ့ သတၲ၀ါေလး ေတြကို ဖမ္းယူစားေသာက္ပစ္လိုက္တာပါပဲ။ အားနည္းသူကို အႏိုင္က်င့္တာဟာ ရႇက္စရာပါလားလို႔ တိရိစၧာန္ေတြက စဥ္းစားရေကာင္းမႇန္း မသိပါဘူး။ သူ့ထက္အားၾကီးတဲ့ သတၲ၀ါကိုေတြ႕ရင္ သူဟာအျမီးကို တန္းျပီး ထြက္ေျပးမႇာပါပဲ။ ရန္သူကို ေက်ာေပးျပီးေျပးျခင္းဟာ ရႇက္စရာ ပါလားလို႔ တိရိစၧာန္က မစဥ္းစား တတ္ပါဘူး။ သူ႔အတြက္ အေရးၾကီး ဆံုးက သူ႔အသက္ရႇင္ဖို႔ပဲျဖစ္တယ္။ အဲဒါေၾကာင့္အရႇက္ဆိုတဲ့ အရာေလး တစ္ခုဟာ လူနဲ႔တိရိစၧာန္ကိုစည္းျခားေပးထားတဲ့ အရာေတြထဲက အေရးၾကီးတဲ့အရာတစ္ခုလို႔ ဆိုခ်င္ပါတယ္'' ဟု ရႇက္စိတ္ေဆာင္းပါးထဲ၌ ဆရာ လူထုစိန္၀င္းကဆိုထားခဲ့သည္။ ထို႔ျပင္ ရႇက္စိတ္သည္ လူသား မ်ားကို ယဥ္ေက်းျပီး အဆင့္ျမင့္ သတၲ၀ါမ်ားအျဖစ္ ေရာက္ရႇိေစရန္ အတြက္ အဓိကအခန္းက႑မႇေနျပီး ေဆာင္ရြက္ေပးေနျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းႏႇင့္ ယဥ္ေက်းၿပီး အဆင့္ျမင့္သည့္လူ သားေတြကသာ 'အရႇက္ႏႇင့္လူလုပ္ တာ' ဆိုသည့္စကား၊ 'အရႇက္ကို အသက္နဲ႔လဲမယ္'ဆိုသည့္ စကားမ်ား ကို ျဖစ္ေပၚလာေစခဲ့ေၾကာင္း ဆရာကထည့္သြင္းေျပာဆိုထားခဲ့သည္။ မ်က္ေမႇာက္ေခတ္ႏႇင့္ အရႇက္အေၾကာက္တရား မဟုတ္သည္၊ မမႇန္သည္ကို ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ျခင္း၊ မိမိအက်ဳိးစီးပြားတစ္ခုတည္းသာ ၾကည့္ျပီး တရားသည္၊ မတရားသည္ကို မစဥ္းစားဘဲ မေကာင္းသည့္အျပဳအမူမ်ားကို သိလ်က္ႏႇင့္ပင္ လုပ္ကိုင္လာၾကျခင္းသည္ အရႇက္အေၾကာက္နည္းပါးလာျခင္းကို ေထာက္ျပလ်က္ရႇိေနေၾကာင္း သံုးသပ္သူမ်ားက ဆိုၾကပါသည္။ ''လူမ်ဳိးစုတစ္ခုခ်င္းစီမႇာ မတူညီတဲ့ယဥ္ေက်းမႈ ထံုးတမ္းဓေလ့ေတြ ရႇိၾကပါတယ္။ ျမန္မာ့ထံုးစံမႇာဆိုရင္ ေတာ့ ဟီရိၾသတပၸတရားပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ေျပာၾက၊ ေရးၾက၊ ေတြ႕ၾကံဳေန ရသလို၊ ကမၻာၾကီးမႇာအကန္႕အသတ္ အတားအဆီးေတြ ပါးလ်လာတဲ့အခါ ယဥ္ေက်းမႈခ်င္းတြန္းတိုက္သလို ယဥ္ေက်းမႈခ်င္းလည္း ဆုတ္ယုတ္ လာၾကပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လည္း မဟုတ္တာေတြကိုလုပ္ရမႇာ၊ မမႇန္တာေတြလုပ္ရမႇာကို ရႇက္တဲ့စိတ္ေတြ လံုး၀ေပ်ာက္ဆံုးသြားျပီလို႔ မဆိုႏိုင္ေပမယ့္ ပါးလ်လာတာေတာ့အမႇန္ပါ ပဲ''ဟု မ်က္ေမႇာက္ေခတ္၏ ေျပာင္းလဲလာမႈ အဆိုးအေကာင္းမ်ားကို ေဆာင္းပါးမ်ားေရးသားေလ့ရႇိသူ မေကသြယ္ က ဆိုပါသည္။ ''မေကာင္းတာေတြကိုလုပ္ဖို႔ ရႇက္သင့္တယ္၊ ေၾကာက္သင့္ပါတယ္။ ဒီေန႔ေခတ္ႀကီးမႇာအရႇက္ အေၾကာက္တရားေတြနည္းပါးလာ ေနတယ္လို႔ထင္မိတယ္''ဟု ဘြဲ႕လြန္ ေက်ာင္းသားတစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုဘုန္းျမင့္ဦးကလည္း ဆိုပါသည္။ ''သူမ်ားအေပၚ မေကာင္းၾကံ တာေတြ၊ မမႇန္တာေတြလုပ္တာေတြ ကိုရႇက္ရမယ့္အစား သူမ်ားသံုးလို႔ ကိုယ္မသံုးႏိုင္တာေတြမ်ဳိး ရႇက္လာၾကတာေတြ ရႇိပါတယ္။ဒါေပမယ့္ အ ရႇက္အေၾကာက္တရားေတြက လံုး၀ ေပ်ာက္ဆံုးသြားတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ဳိ႕လူေတြမႇာေတာ့ မေကာင္းတာေတြကိုလုပ္ရမႇာ ရႇက္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓာတ္မ်ဳိးေတြကို ျမင္ေနရတုန္း ပါပဲ''ဟု ၀က္ဘ္ဆိုက္ဒီဇိုင္းေရးဆြဲ သူတစ္ဦးျဖစ္သည့္ မခိုင္ဦးလြင္က ေျပာဆိုပါသည္။ ''ဟီရိၾသတပၸတရားနဲ႕မေနတဲ့ သူေတြမ်ားမ်ားလာတယ္လို႔ေတာ့ ထင္မိပါတယ္။ အရင္တုန္းကေတာ့ အဲဒီတရားနဲ႔ေနထိုင္တဲ့သူေတြ ရႇိခ်င္ ရႇိေနမယ္။ ဘယ္ေလာက္မ်ားတယ္ သာမေျပာႏိုင္တာ''ဟု လူငယ္တစ္ဦး ကလည္း ေျပာဆိုပါသည္။ ''မ်က္ေမႇာက္ေခတ္မႇာ မဟုတ္တာေတြကို လုပ္ကိုင္ရမႇာ ရႇက္တတ္၊ ေၾကာက္တတ္တဲ့သူေတြ အမ်ားၾကီး ရႇိေနပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္သူတို႔ရဲ႕ထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ အျပဳအမူေတြကမထင္ ရႇားဘဲ အရႇက္အေၾကာက္မဲ့သူေတြရဲ႕ အျပဳအမူေတြကထင္ရႇားျမင္သာေနတဲ့အတြက္ အမႇတ္တမဲ့ၾကည့္ရင္အ ရႇက္အေၾကာက္ ကင္းမဲ့ေနသလိုထင္ရ ပါတယ္''ဟု ဆရာေဖျမင့္က သံုးသပ္ သည္။ အရႇက္အေၾကာက္တရားႏႇင့္ နည္းပညာ႐ိုက္ခတ္မႈ မ်က္ေမႇာက္ေခတ္၏ အရႇက္အေၾကာက္တရားအေပၚ တန္ဖိုးထား မႈေလ်ာ့နည္းျခင္း အေၾကာင္းရင္းမ်ားထဲတြင္ နည္းပညာ႐ိုက္ခတ္မႈမ်ားကလည္း အေၾကာင္းတစ္ခ်က္ပါ၀င္ေနေၾကာင္း သိရပါသည္။ နည္းပညာ ႐ိုက္ခတ္မႈမႇတစ္ဆင့္ ႐ုပ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အရႇက္အေၾကာက္တရားကင္းမဲ့လာ မႈ၊ ထိုမႇတစ္ဆင့္စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ အရႇက္အေၾကာက္တရားကင္းမဲ့လာ မႈမ်ား ဆီသို႔ ေရာက္ရႇိလာခဲ့ေၾကာင္း သံုးသပ္သူမ်ားက ဆိုၾကပါသည္။ လြန္ခဲ့ေသာ ဆယ္စုႏႇစ္ေက်ာ္ ကေရးသားထားခဲ့ေသာ ဆရာလူထု စိန္၀င္း၏ ရႇက္စိတ္ေဆာင္းပါးတြင္ လည္း အင္တာနက္မ်ား၊ ဆိုက္ဘာစေပ့ မ်ားရႇိလာၾကသည့္အခ်ိန္တြင္ ရႇက္စိတ္ႏႇင့္ပတ္သက္ျပီး စိုးရိမ္ရသည့္ အေနအထားရႇိလာႏိုင္ေၾကာင္း သံုးသပ္ထားခဲ့သည္။ ထိုသံုးသပ္ခ်က္အတိုင္းပင္ ယေန႔အခ်ိန္ (အင္တာနက္ေခတ္)၏ နည္းပညာ႐ိုက္ခတ္မႈေၾကာင့္ အရႇက္အေၾကာက္တရား ကင္းလာၾကသူမ်ား ထဲတြင္ လူငယ္အမ်ားစုပါ၀င္လာခဲ့ ျခင္းကလည္း စဥ္းစားသင့္သည့္အခ်က္ တစ္ခ်က္ျဖစ္လာေၾကာင္းသိရသည္။ မဟုတ္သည္၊ မမႇန္သည္ကို ေျပာဆိုလုပ္ကိုင္ျခင္း၊ မိမိအက်ိဳးစီးပြားတစ္ခုတည္းသာၾကည့္ျပီး တရားသည္၊ မတရားသည္ကိုမစဥ္းစားဘဲ မေကာင္းသည့္ အျပဳအမူမ်ားကိုသိလ်က္ႏႇင့္ပင္ လုပ္ကိုင္လာၾကျခင္းသည္ အရႇက္အေၾကာက္ နည္းပါးလာျခင္းကို ေထာက္ျပလ်က္ရႇိေန . . . ''ေခတ္လူငယ္ေတြက ပြင့္လင္း လာၾကတယ္။ ယဥ္ေက်းမႈတန္ဖိုးေတြကို သိပ္အေလးမထားလာၾက ေတာ့ဘူး။ ဘာသာေရးဘက္ဆိုရင္လည္း သိပ္အကြၽမ္းတ၀င္မရႇိၾကေတာ့တဲ့အခါမႇာ အရႇက္အေၾကာက္ နဲ႔ပတ္သက္လို႔ အားနည္းလာတယ္ လို႔ သံုးသပ္ခ်င္ပါတယ္။ လူငယ္ေတြ ဟာ အြန္လိုင္းပတ္၀န္းက်င္မႇာ က်က္စားလာတဲ့အခါ ျပင္ပကမၻာမႇာလို ျမင္ရတာမဟုတ္တဲ့အတြက္ လြယ္လြယ္လိမ္လာၾကတယ္၊ လြယ္လြယ္ နဲ႔မေကာင္းတာကို လုပ္ႏိုင္ၾကတယ္။ ဥပမာ ညစ္ညမ္း၀က္ဘ္ဆိုက္ေတြ ကို ကိုယ္တိုင္ဖန္တီးလာၾကတာမ်ဳိး..'' ဟု ကိုဘုန္းျမင့္ဦးက ဆိုပါသည္။ နည္းပညာကမၻာအတြင္း အမ်ားအလြယ္တကူ မျမင္ႏိုင္သည့္အတြက္ မေကာင္းမႈမ်ားကို စမ္းသပ္ လုပ္ကိုင္ရာမႇာ ျပင္ပေနထိုင္မႈအထိ ပါ မေကာင္းမႈျပဳလုပ္ျခင္းမ်ား ကူးစက္လာခဲ့သည္ကလည္း လူငယ္ မ်ားအတြက္ သတိထားစရာအခ်က္ တစ္ခုျဖစ္လာခဲ့သည္။ ''ေခတ္တစ္ခုနဲ႔တစ္ခု အၾကား အျမင္အေတြးအသိေတြ ေျပာင္းလဲကြာ ျခားေလ့ရႇိသလို၊ ယခုလက္ရႇိလူငယ္ ေတြမႇာလည္းပံုစံတစ္ခုနဲ႕တစ္ခုေျပာင္း လဲလာေနတယ္လို့ ထင္ပါတယ္။ အဲ ဒီလို ေဖးေဖးမမမေျပာခ်င္ဘူးဆိုရင္ ေတာ့ အရႇက္အေၾကာက္တရားေတြ အေပၚ တန္ဖိုးထားမႈေလ်ာ့ရဲလာ တယ္လို႔ ျမင္မိတယ္။ ျပန္ျပီး ဖာဖာ ေထးေထး ေျပာရရင္ေတာ့ ပိုၿပီးရဲတင္း လြတ္လပ္လာတယ္ေပါ့ေလ''ဟု မေကသြယ္က ဆိုပါသည္။ အရႇက္အေၾကာက္တရားႏႇင့္ အသိဉာဏ္ပညာ ရႇက္ျခင္းႏႇင့္ပတ္သက္ျပီး အ မ်ဳိးအစားခြဲျခားရာတြင္ အေျခခံအမ်ဳိး အစားေလးမ်ိဳးခြဲျခားႏိုင္ေၾကာင္း ရႇက္စိတ္ေဆာင္းပါး၌ ဆရာလူထုစိန္၀င္း ကေျပာဆိုခဲ့သည္။ ထိုရႇက္စိတ္ေလး မ်ဳိးမႇာ (၁) မိမိ၏ပုဂၢလအတၲကို ထိပါးလာသည့္အခါ၌ ရႇက္ျခင္း၊ (၂) မိသားစုအစရႇိသည္မႇ ႏိုင္ငံအထိပါ ၀င္ေသာ မိမိ၏အုပ္စုကိုထိခိုက္လာသည့္ အတြက္ရႇက္ျခင္း (၃)မိမိ၏ယံု ၾကည္ခ်က္ကို ထိပါးလာသည့္အတြက္ ရႇက္ျခင္း၊ (၄)မိမိထားရႇိေသာ သစၥာတရားကို သစၥာေဖာက္ရန္အတြက္ ရႇက္ျခင္းအစရႇိသည့္ အမ်ဳိးအစား မ်ားျဖင့္ ခြဲျခားထားခဲ့ပါသည္။ အရႇက္အေၾကာက္တရားကို ဘယ္လိုထိန္းေက်ာင္းမလဲ လူ႔က်င့္၀တ္ႏႇင့္အညီ ေနထိုင္ျခင္းသည္ လူပီသေသာအမူအက်င့္ ျဖစ္သည္။ ထို႔အတူ အရႇက္အေၾကာက္ တရားႏႇင့္ ေနထိုင္ျခင္းသည္လည္း လူ႔က်င့္၀တ္ႏႇင့္အညီ ေနထိုင္ရာ၌ အေထာက္အကူျဖစ္ေစသည္။ အရႇက္ အေၾကာက္တရား မရႇိလ်င္ေတာ့ လူ မဟုတ္ေတာ့ဟု ဆိုၾကပါသည္။ အရႇက္အေၾကာက္တရားျဖင့္ ေနထိုင္ရာတြင္ ကိုယ္က်င့္တရား အပါအ၀င္ပတ္၀န္းက်င္၊အဖြဲ႕အစည္း မ်ားႏႇင့္လည္း သက္ဆိုင္မႈရႇိေန ေၾကာင္းဆရာေဖျမင့္ကဆိုပါသည္။ ''လူမႇာ မႇားမႇန္သိစိတ္တို႔ အဲဒါ နဲ႔တြဲျပီးျဖစ္လာတဲ့ မႇားတာ(မဟုတ္မမႇန္တာ)လုပ္ရမႇာ ရႇက္ေၾကာက္စိတ္ တို႔ဆိုတာကေတာ့ လူ႔စိတ္အေဆာက္ အအံု သို႔မဟုတ္ စိတ္ယႏၲရားရဲ႕ အစိတ္အပိုင္းတစ္ရပ္ အေနနဲ႔ကေတာ့ ရႇိေနမႇာပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ လူရဲ႕ေခါင္းထဲမႇာရႇိေနတဲ့ အမႇားအမႇန္ခြဲျခားေ၀ ဖန္ရာမႇာ အသံုးျပဳတဲ့ ႏႈန္းစံတန္ဖိုး ေတြကို တိုင္းတာတဲ့ေပတံေတြကေတာ့ သူေမြးဖြားၾကီးျပင္းခဲ့ရာ မိသားစုပတ္၀န္းက်င္၊ တိုင္းျပည္၊ လူမ်ိဳး၊ စာသင္ေက်ာင္း၊ ကိုးကြယ္တဲ့ဘာ သာ၊ ရပ္ရြာလူမႈဓေလ့စ႐ိုက္ စတာ ေတြအျပင္ ရင္းႏႇီးကြၽမ္း၀င္မိတဲ့ မိတ္ ေဆြအေပါင္းအသင္း၊ ဆက္စပ္ပတ္ သက္တဲ့လူ့အဖြဲ႕အစည္း၊ လူအုပ္စု၊ ထိေတြ႕မိတဲ့ လူမႈေရး၊ ႏိုင္ငံေရး၊ အ ေတြးအေခၚ၊ေခတ္ကာလအေလ်ာက္ ထြန္းကားလာတဲ့ အယူအဆေတြ အေပၚမႇာလည္း မူတည္ေနတာျဖစ္ေလေတာ့ လူတစ္ဦးခ်င္းရဲ႕အေတြ႕ အၾကံဳအရေရာ၊ သက္ဆိုင္ရာလူ႔အဖြဲ႕ အစည္းထဲက လူမႈစနစ္အေျပာင္းအလဲေတြ အရပါ ေျပာင္းလဲျဖစ္ေပၚ ေနႏိုင္တဲ့ သေဘာရႇိပါတယ္''ဟု ဆရာ ေဖျမင့္က ေျပာျပသည္။ ''ဒီေန႔ အင္တာနက္ေခတ္မႇာ ယဥ္ေက်းမႈေတြဟာ နယ္နိမိတ္အထူ အပါးမရႇိၾကေတာ့ဘူး။ ကိုယ့္ယဥ္ေက်းမႈအေပၚ တန္ဖိုးထားမႈအားနည္း ေနမယ္ဆိုရင္ ဟီရိၾသတပၸတရားဆို တဲ့ အရႇက္အေၾကာက္ တရားႏႇစ္ပါး စလံုးေလ်ာ့နည္းလာမႇာပဲ။ ဒီေန႔ကမၻာ မႇာေရာ ျမန္မာမႇာပါ အရႇက္ အေၾကာက္တရားေတြမရႇိၾကေတာ့ ဘူး။ လူေတြဟာ ႐ိုင္းစိုင္းလာၾက တယ္။ အၾကမ္းဖက္လာၾကတယ္။ လက္နက္အားကိုးနဲ႕ အၾကမ္းဖက္ လာၾကတယ္ဆိုတာေတြကလည္း ဟီရိၾသတပၸတရားေတြ နည္းပါးလာ ၾကလို႔ပါ။ ဒီလိုေတြထပ္ခါ၊ ထပ္လဲ ျဖစ္လာတဲ့အခါမႇာ အရႇက္အေၾကာက္ တရားေတြအေၾကာင္းကို ကေလး ေတြ၊ လူငယ္ေတြသိရႇိနားလည္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ၾကပါလို႔ပဲ ေျပာခ်င္ ပါတယ္''ဟု ဆရာလူထုစိန္၀င္းက ေျပာျပခဲ့ပါသည္။



 

Comments 

#8 Fair Angel 2010-04-22 22:08
Most of the girls are wearing very short pants. Actually it is like underwear . Today girls are very different with 1990's girls. They walk to the opposite way.U r popular but not safe.
#7 Janus 2010-04-22 21:10
ခက္တာက ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ာ ဒီကိစၥနဲ႔ပတ္သတ္ ၿပီး စံျပထားရမယ့္ celebrity မရွိလို႔ျဖစ္မယ္ ။ ေနာက္ၿပီး အမ်ိဳးသမီးေတြကလ ည္း ဒါမ်ိဳး၀တ္မွ စြဲေဆာင္အားျပင္ းတယ္၊ လူပိုၾကည့္တယ္လိ ု႔မ်ား အေတြးတိမ္ေနတာလည ္း အေၾကာင္းတခုလို႔ ထင္ပါတယ္။ ဒါကေတာ့ မိဘနဲ႔ဆိုင္တာပါ ။ ျပႆနာက ဘယ္လိုကာကြယ္မလဲ ဆိုတာပဲလို႔ယူဆပ ါတယ္။ အသိစိတ္ဓာတ္နဲ႔ ကာကြယ္မလား၊ ဥပေဒျပဌာန္းၿပီး အေရးယူမလား (အေရွ႕အလယ္ပိုင္ းႏိုင္ငံမ်ားကဲ့ သုိ႔)။ ေဆြးေႏြးေပးပါဦ းခင္ဗ်ာ။
#6 netuser 2010-04-22 09:21
ဘာသာတရားနဲ႔ ကင္းေ၀းလာသည္အမ် ွ အရႇက္အေၾကာက္တရာ းသည္ ရုပ္၀ါဒ ျဖားေယာင္းမွုကိ ုမလြန္ဆန္ ႏိုင္ပါ၊၊
#5 kemose 2010-04-21 20:23
အခုလုိမ်ိဳး သရုပ္ပ်က္ ယဥ္ေက်းမႈနားမလည ္ ျဖစ္ခ်င္တုိင္းျ ဖစ္ေနၾကတဲ့ လူငယ္ေတြ (ရင္ဖုံးအက်ီ၊ထမ ိန္ဘဲ ဝတ္ရမယ္လုိ႔ မဆုိလုိပါ) ေခတ္လြန္မျဖစ္မိ ဖုိ႔လုိပါသည္။ ေတာ္ယံုဆုိ သင့္ေတာ္ပါၿပီ။ က်ြန္ေတာ္လဲ လူငယ္တေယာက္ပါဘဲ ။ ေခတ္လြန္ေနတာမ်ိ ဳးေတာ့ မၾကိဳက္ပါ။ အထူးသျဖင့္မိန္း ကေလးမ်ား သတိထားေစခ်င္ပါသ ည္။ အေဖာ္အေရာ္ေတြ ဘာလုိ႔မ်ား ဝတ္ခ်င္ေနၾကပါသလ ဲ။ အဲလိုဝတ္ေတာ့ေရာ ကုိယ့္အတြက္ဘာျဖ စ္သြားလဲ (အႏၱရယ္မ်ားသြား တယ္) သူမ်ားအျမင္မွာေ ရာ ဘာျဖစ္သြားလဲ (ျမန္မာမိန္းကေလ းမွ ဟုတ္ရဲ႕လားေပါ့) အဲဒါကို။ အဲလုိဝတ္ရဲတဲ့ မိန္းကေလးေတြ ပရိတ္သတ္ေရွ႕ စကားတတ္ေျပာဆုိ ေျပာရဲလား။ တေယာက္တည္း သူမ်ားအကူအညီမပါ ဘဲ အလုပ္တခုကို ၿပီးေျမာက္ေအာင္ ျမင္ေအာင္ လုပ္ရဲပါသလား။ ေက်ာင္းသင္ခန္းစ ာမွာ နားမလည္ရင္ ျပန္ေမးရဲလား။ မွားေနတာ အမွန္ရေအာင္ျပန္ ေျပာရဲလား။ တခ်ိဳ႕ေတြကေတာ့ လုပ္ရဲမွာပါ။ အဲဒါေတြက ရွက္စရာမလုိတဲ့ဟ ာေတြ။ အေဖာ္အေရာေတြဝတ္ တာကမွ တကယ့္ မလုပ္သင့္စရာ ျမန္မာ့လူမႈပတ္ဝ န္းက်င္မွာ။ တခ်ိဳ႕ေတြရွိေသး တယ္ မိဘေတြကိုယ္တုိင ္က ဘာျဖစ္လဲ ဝတ္ေပါ့ သူမ်ားေတြလဲ ဝတ္တာဘဲ၊ ေအာ္ၾကည္႔ မိဘကိုယ္တုိင္က ဘုရားသြားေက်ာင္ းတက္ကို အားမေပးဘူး။ ဒါဝတ္ဖုိ႔က်ေတာ့ အားေပးေနတယ္။ ျဖစ္သင့္ပါသလား။
#4 kemose 2010-04-21 20:15
ယဥ္ေက်းမႈေတြ တုိက္ခုိက္ခံရတယ ္။ ဝါးမ်ိဳခံရတယ္။ ဘာလို႔ဆိုေတာ့ ေနာက္ေက်ာက လူက ဓါးနဲ႔ထုိးေနတာက ိုး။ ဆုိလုိတာက ကိုယ့္ျပည္သူျပည ္သားေတြကဘဲ အဲဒါေတြကို လုိက္လုပ္ေနၾကတဲ ့အတြက္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အေျခအေနပါဘဲ။ ေကာသလမင္းၾကီးအိ မ္မက္ ၁၆ ခ်က္နဲ႔ သာသနာပ်က္ကိန္းေ တြက တကယ္ကို ေႏွာင္ႏွစ္ေပါင္ းမ်ားစြာက်ရင္ ျဖစ္လာေတာ့ပါမယ္ ။ အခုေတာင္ အစပ်ိဳးေနပါၿပီး ။ ျမန္မာလူမ်ိဳးေတ ြ စဥ္းစားရမယ့္ အခ်က္ေတြကို ေျပာျပခ်င္ပါသည္ ။ ဗုဒၶဘာသာ ကေလးတေယာက္က ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္ းသြား ဘုရားစာရြတ္ ဘုရားရွိခုိး ဆရာေတာ္မ်ားႏွင္ ့ စကားေျပာပံု အဲဒါေတြကို ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ေလ့ၾကည္႔ထားေပးသ င့္ပါသည္။ အခုျမင္ေနရတာက ငါက ဘုန္းၾကီးနဲ႔စကာ းမေျပာတတ္ဘူး။ ဘယ္ေလာက္ရွက္ဖုိ ႔ေကာင္းလဲ။ ဗုဒၶဘာသာတေယာက္ျ ဖစ္ၿပီး။ က်ြန္ေတာ့္ အလုပ္ထဲက ႏုိင္ငံျခားသားတ ေယာက္ တျခားတုိင္းျပည္ မွာ အရြယ္ေရာက္ရင္ National Service သြားရတယ္။ (တပ္ထဲဝင္ရတာကို ေျပာတာ) ျမန္မာႏုိင္ငံႏွ င့္ထုိင္းႏိုင္င ံမွာက်ေတာ့ ဘုန္းၾကီးေက်ာင္ းသြားဘုန္းၾကီးဝ တ္က်တယ္။ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းလ ဲ။ သူမ်ားေတြက သတ္နည္း၊ဖ်က္နည္ းေတြ သင္ရတယ္။ ဗုဒၶဘာသာမွာက ေမတၱာပြါးပံု၊ ဂရုဏာထားပံုေတြသ င္ရတယ္။ ဘယ္ေလာက္ကြာလဲေန ာ္။ ေတာ္ေတာ္ဂုဏ္ယူရ တတာ။
#3 followme 2010-04-21 19:22
ဟုတ္ပါတယ္...အမ်ားအားျဖင္႔ မိန္းကေလးေတြ အတြက္ကေတာ႔ ဟိုမလုံဒီမလုံ ၀တ္စားဆင္ယင္မႈေ တြ၀တ္မွ fashion ျဖစ္တာမဟုတ္ပါ...။ဘယ္ေနရာ ဘယ္ေဒသပဲေရာက္ေရ ာက္ပါ ေယာက်ာၤးေလးပဲျဖ စ္ျဖစ္ မိန္းကေလးပဲျဖစ္ ျဖစ္ ျမန္မာဟာ ျမန္မာပါပဲ...အရွက္အေၾကာက္နဲ႔ သစၥာတရားေတြၾကီး မားတာကိုက ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျမန္မာမိန္းကေလး ေတြရဲ႔ သိပ္ခ်စ္္စရာ ေကာင္းတဲ႔ အားသားခ်က္ေလးေတ ြပါ...ဒါေပမယ္႔ ခုေခတ္မွာေတာ႔ ဒီလိုအားသာခ်က္ေ တြ မရွိေလာက္ေအာင္ပ င္ ရွားသြားပါျပီ...။

0 comments: