(အတြဲ (၁)၊ အမွတ္ (၄၁)၊ ေအာက္တိုဘာ ၂၉၊ ၂၀၁၂ ထုတ္ ဒီလိႈင္း ဂ်ာနယ္မွာ ပါတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္း စုၾကည္ရဲ႕ "ဒီစကား" စာကို သေဘာက် လြန္းလို႔ စာရိုက္ျပီး ေ၀ငွလိုက္ ရပါတယ္။ စာအက် အေပါက္မ်ား ပါ၀င္ပါက ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ တာ၀န္သာ ျဖစ္ပါတယ္။)
"ဒီစကား" ေအာင္ဆန္းစုၾကည္
တစ္ေန႔ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ မ်က္မွန္ကို စာေရးခံုေပၚမွာ ကိုင္ထားတုန္း ငံု႔ၾကည့္ လိုက္တဲ့အခါ ခန္းမ အထက္ မ်က္ႏွာၾကက္က မီးလံုးမ်ား ေျမာက္မ်ားစြာဟာ မ်က္မွန္ရဲ႕ မွန္သား ေတြေပၚမွာ ၾကယ္ကေလးမ်ား ေတာက္ပ သလို လင္းလက္ေနတာ ေတြ႕လိုက္ရပါတယ္။ ၾကည္ႏူးဖြယ္ရာ ျမင္ကြင္းေလးမို႔ လႊတ္ေတာ္အတြင္း ဘာေတြေျပာေန ၾကတယ္ ဆိုတာကို သတိမျပဳႏိုင္ေတာ့ဘဲ ၾကယ္ကေလးမ်ား အေၾကာင္းကို အေတြးေရာက္ သြားပါတယ္။
“ၾကယ္ကေလးေတြ” လို႔ေျပာလိုက္ေပမဲ့ ၾကယ္ေတြဆိုတာ တကယ္ေတာ့ ၾကီးမားတဲ့ ျဂိဳလ္ကမၻာၾကီးေတြျဖစ္ပါတယ္။ မီးလွ်ံေတြဟုန္းဟုန္းေတာက္ေနလို႔ ကၽြန္မတို႔ ကမၻာက ၾကည့္လိုက္ေတာ့ လင္းလက္ေနတာပါ။ စၾကာ၀႒ာၾကီးရဲ႕ ေ၀းလံလွေသာ တစ္ေနရာမွာရွိေနတဲ့ ၾကယ္ၾကီးအခ်ဳိ႕ရဲ႕ မီးလွ်ံေတြဟာ ျငိမ္းသြားတာၾကာလွပါျပီ။ ဒါေပမယ့္ အလင္းေရာင္ရဲ႕ အျမန္ႏႈန္းနဲ႔ေတာင္ အင္မတန္ၾကာတဲ့ခရီးကိုျဖတ္ေက်ာ္ခဲ့ရတာေၾကာင့္ ဇစ္ျမစ္ျဖစ္တဲ့ၾကယ္ၾကီးေတြ ေလာင္ကၽြမ္းေပ်ာက္ကြယ္သြားသည့္တိုင္ ကၽြန္မတို႔အျမင္မွာေတာ့ ေတာက္ပဆဲအလင္းပြင့္ေလးမ်ားလို ျမင္ေနရပါတယ္။
အခုေခတ္မွာ “စတား” ဆိုတဲ့ “ၾကယ္” လို႔အဓိပၸာယ္ေပါက္တဲ့ အဂၤလိပ္ဘာသာစကားလံုးကို တြင္တြင္သံုးၾကပါတယ္။ ရုပ္ရွင္အႏုပညာရွင္မ်ားနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ အေနာက္တိုင္းႏိုင္ငံေတြမွာ စတင္သံုးစြဲခဲ့တယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။ စတားေတြဟာ အမ်ားအလယ္မွာ ေရပန္းစားျပီး အားက်စရာေတြျဖစ္လာတာေၾကာင့္ ဒီစကားလံုးကို ရုပ္ရွင္အႏုပညာပညာရွင္မ်ားအျပင္၊ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ လူအၾကိဳက္မ်ား၊ ၀ိုင္းျပီးအားက်ၾသဘာေပးခံရသူေတြကိုလည္း “စတား” ေတြလို႔ေခၚတြင္လာတာပါပဲ။ ယခုဆက္သြယ္ေရးေတာ္လွန္ေရးေခတ္ၾကီးထဲမွာ ကမၻာတစ္၀ွမ္းျဖစ္ပ်က္ေနသမွ်ကို လ်င္ျမန္စြာသိႏိုင္ျမင္ႏိုင္ဆိုေတာ့ “စတား”ေတြကို လူအမ်ားက သိၾက၊ ျမင္ၾကရတာေပါ့။ အဲဒါေၾကာင့္ပဲ စတားေရာဂါေတြ ထလာၾကပါတယ္။
စတားေရာဂါလို႔ ကၽြန္မေျပာတာ အဓိပၸာယ္ႏွစ္မ်ဳိးနဲ႔ပါ။ တစ္မ်ဳိးကေတာ့ စတားေတြအေပၚ စိတ္၀င္စားအာရံုစိုက္တာ၊ စတားေတြအေၾကာင္းေလ့လာ၊ စတားေတြကို အတုခိုးတာေတြကို ဆိုလိုတာပါ။ ကိုယ္သေဘာက်အားက်တဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြနဲ႔ ပတ္သက္လို႔ စိတ္အားထက္သန္တာကေတာ့ အျပစ္ၾကီးမဟုတ္ပါဘူး။ ပတ္၀န္းက်င္ကို ထိခိုက္ေလာက္ေအာင္ အလြန္အၾကဴးျဖစ္ခဲပါတယ္။ ေရာဂါဆိုေပမယ့္ ေရာဂါၾကီးမဟုတ္ပါဘူးဆိုပါေတာ့။
စတားျဖစ္ခ်င္တဲ့ ေရာဂါကေတာ့ ဆိုးႏိုင္ပါတယ္။ အႏုပညာေလာကမွာ ျဖစ္ခ်င္တာကေတာ့ သဘာ၀က်ပါတယ္။ ေရာဂါမလြန္ကၽြံဖို႔ပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ ႏိုင္ငံေရးေလာကမွာ စတားျဖစ္ခ်င္လို႔ကေတာ့ အႏၱရယ္မ်ားပါတယ္။ ဒီမီဒီယာေခတ္ၾကီးမွာ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈကို ႏိုင္ငံေရးလုပ္သူမ်ား ပိုမိုအေလးထားၾကသလို ျဖစ္လာပါတယ္။ အမ်ားျပည္သူ၊ ကမၻာသူ ကမၻာသားမ်ားရဲ႕ ေထာက္ခံမႈဆိုတာ မိမိအတြက္မဟုတ္ဘဲ မိမိရဲ႕ ရည္မွန္းခ်က္ပန္းတိုင္အတြက္ ျဖစ္ရမယ္ဆိုတာကို အျမဲတေစမွတ္သားထားဖို႔လိုပါတယ္။
ယခု ကၽြန္မတို႔ေတြ ဒီမိုကေရစီလႈပ္ရွားမႈထဲမွာ ပါ၀င္ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၾကလို႔ ျပည္တြင္းျပည္ပေထာက္ခံအားေပးမႈေတြကို ရရွိေနၾကတာပါ။ ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ မူေပၚမွာရပ္တည္ျပီး ဖိႏွိပ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြကို ရင္ဆိုင္ေက်ာ္လႊားႏိုင္တာကို ေလးစားဂရုဏာထားတဲ့သေဘာပါပဲ။ ထင္ေပၚေက်ာ္ၾကားမႈကို အေပၚယံေၾကာသာျမင္၊ အားက်ျပီး စတားလုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြမျဖစ္ဖို႔ အေရးၾကီးပါတယ္။
ယခု ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံမွာ ဒီမိုကေရစီစနစ္ထြန္းကားေအာင္ ၾကိဳးစားေနရတဲ့အခ်ိန္ပါ။ ဒီလိုအခ်ိန္မ်ဳိးမွာ လူၾကိဳက္မ်ားမႈ စတားျဖစ္ေရးထက္ အေရးၾကီးတာက လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တာေတြကို လူမုန္းခံျပီး လုပ္ႏိုင္ဖို႔ပါပဲ။ ႏိုင္ငံေရးကိုစိတ္၀င္စားတဲ့ လူငယ္ေတြကို ေဖေဖ့ရဲ႕ လက္သံုးစကားအဆိုေလးကို ျပန္သတိေပးခ်င္ပါတယ္။ လုပ္ရဲတာက သတၱိမဟုတ္ဘူး။ ခံရဲတာက သတၱိတဲ့။ ဒါကိုတလြဲအဓိပၸာယ္မေကာက္ပါနဲ႔။ ဘာမွမလုပ္ဘဲ ျဖစ္သမွ်သာခံဆိုတဲ့ သေဘာမဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္လုပ္ဖို႔ရာ ဆံုးျဖတ္လိုက္တဲ့ အလုပ္ရဲ႕အက်ဳိးဆက္ေတြကို ခံရဲရမယ္လို႔ ဆိုလိုတာပါ။ ကႏၱာရခရီးလမ္းကို ပန္းခင္းထားတဲ့ စတားလမ္းလို႔ မထင္မိၾကပါေစနဲ႔။ သိသိၾကီးနဲ႔ ေရြးျပီးေလွ်ာက္ခဲ့တဲ့လမ္းမို႔ မညည္းမညဴဆက္ၾကရမွာပါ။ လမ္းခုလတ္က ၀င္ျပီး အေၾကာ့သားေလးစတားလုပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ေတြေမြးရင္ေတာ့ ကၽြန္မတို႔ႏိုင္ငံကို အက်ဳိးျပဳႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီလိုလူေတြကို အားမက်ၾကပါနဲ႔။
တကယ့္ၾကယ္ဆိုတာ မီးလွ်ံေတြအားလံုးေသသြားျပီး ကာလရွည္ၾကာစြာ အလင္းေရာင္ကို ေပးႏိုင္ပါတယ္။
လွ်ပ္တစ္ျပက္ ၀င္းလက္သြားတာဟာ ၾကယ္စင္ မဟုတ္ပါဘူး။ အတုအပ စတားသာျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။
ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ ဒီမွ်သာ…..။
ေအာင္ဆန္းစုၾကည္
by ဟိန္း ထိုက္ စ်ာန္
