Wednesday, December 01, 2010

* ရုရွား* ေရာက္ ေဒၚလာစားမ်ား စဥ္းစားဖို႕....လိုၿပီေနာ္

Supyae Sandar ၏ FACEBOOK စာမ်က္ႏွာမွ

မဆလ စစ္အာဏာရွင္ ေခတ္ ကာလကတြင္ သာမန္စစ္ဗိုလ္ တစ္ေယာက္အေနျဖင့္ ႏိုင္ငံျခား သို႔ ပညာေတာ္သင္ သြားေရာက္ ဖို႔ရာမွာ ႀကဳံေတာင့္ႀကဳံခဲ အခြင့္အေရး တစ္ရပ္ပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ အေမရိကန္ႏိုင္ငံႏွင့္ အဆင္ေျပခဲ့စဥ္က အေမရိကန္ႏိုင္ငံသို႔ သင္တန္းသြားတက္ရ ဖို႔ကို အရာရွိ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက က်ားကုပ္က်ားခဲ ႀကိဳးစားသင္ယူ ေျဖဆိုခဲ့ၾက ရၿပီး ရွားရွားပါးပါး ျမန္မာ့ တပ္မေတာ္ တစ္ခုလုံးအ ေနျဖင့္ ဗိုလ္မွဴးအဆင့္ရွိ အရာရွိႏွစ္ဦး (ဗိုလ္မွဴးသန္းေအာင္နဲ႔ ဗိုလ္မွဴးျမျငိမ္း) သာ ေရြးခ်ယ္ခံရကာ ခက္ခက္ခဲခဲ သြားေရာက္ခဲ့ ဖူးပါတယ္။
.
၁၉၈၈ ေနာက္ပိုင္းမွာ တရုတ္ႏုိင္ငံသို႔ ပညာေတာ္သင္သြားခဲ့ေသာ တပ္မေတာ္ အရာရွိမ်ား ရွိခဲ့ေသာ္လည္း ညႊန္ၾကားေရးမွဴးရုံးမ်ားႏွင့္ ပညာသည္ တပ္ဖဲြ႔မ်ားသာ ဥပမာ - (တင့္ကား၊ သံခ်ပ္ကာ၊ အေျမာက္၊ ဆက္သြယ္ေရး၊ ေရတပ္၊ ေလတပ္) စတဲ့ တပ္မ်ားမွ အရာရွိမ်ား သာ သြားေရာက္ခဲ့ရၿပီး သာမန္ေျခလ်င္ တပ္က အရာရွိမ်ားအဖို႔ အခြင့္အလမ္း နည္းပါးေသးေၾကာင္း ေတြ႔ရပါတယ္။ သို႔ရာတြင္ ရုရွား ႏိုင္ငံသို႔ သြားေရာက္ ပညာေတာ္သင္ရမည့္ အစီအစဥ္ စတင္ခ်ိန္မွာေတာ့ စစ္တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မွစၿပီး သာမန္ ေျခလ်င္တပ္ မွာ တာ၀န္ထမ္းေဆာင္ဖို႔ မလိုေတာ့ဘဲ အရာရွိေထာင္နဲ႔ခ်ီကာ ႏိုင္ငံျခားသို႔ ဆက္လက္ ပညာဆည္းပူးႏိုင္ရန္ သြားေရာက္ခြင့္ အေျခအေန ရွိလာပါတယ္။ ပညာ ေတာ္သင္ အရာရွိတစ္ဦးရဲ႕ လစာကို ေဒၚလာေငြျဖင့္ ေပးသလို အဆင့္ျမင့္ နည္းပညာ အပါအ၀င္ ႏ်ဴကလီးယား ပညာရပ္ထိ သင္ယူဖို႔ ရွိတာမို႔ တပ္မေတာ္ အရာရွိတိုင္း လႈပ္လႈပ္ရြရြနဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္ခဲ့ၾကေပမဲ့ လစာေငြေတြ ျပည္တြင္းမွာ ရုတ္တရက္ အဆေပါင္းမ်ားစြာ တိုးေပးလိုက္မႈေၾကာင့္ လက္ေတြ႔နယ္ပယ္မွာ ႏိုင္ငံျခား ပညာေတာ္ သင္ေတြဟာ မွန္းခ်က္နဲ႔ ႏွမ္းထြက္မကိုက္ ျဖစ္ခဲ့ရ ေၾကာင္း သိခဲ့ရပါတယ္။

ထို႕အျပင္္ ရုရွားသို႔ သြားေရာက္ ပညာသင္ၾကားသူမ်ားမွာ ေစာစီးစြာ ေခ်ာင္ထိုးခံရသူမ်ား၊ အစေတးခံရသူမ်ား ျဖစ္သြားပုံေတြ၊ ရုရွား ပညာေတာ္သင္ အဖဲြ႔တြင္ လူႀကီးသားသမီးမ်ား ပါ၀င္မလာရျခင္းအတြက္ အံ့ၾသဖြယ္ရာ ေတြ႔ရွိရပုံေတြ၊ ရုရွား ပညာေတာ္သင္ သြားသူမ်ားမွာ က်ီးလန္႔စာစားႏွင့္ ေနထိုင္ၿပီး ပညာသင္ယူေနၾကပုံေတြ၊ စစ္အာဏာရွင္ေတြဟာ ရုရွားမွာ ႏ်ဴကလီးယား ပညာရပ္ကို သြားသင္ခိုင္္းၿပီး ကမၻာမွာ Super Power ႏိုင္ငံတစ္ခုျဖစ္ဖို႔ ျဖတ္လမ္းကေန ၾကံစည္ေနမႈအား သုံးသပ္ထားပုံေတြမွာ အလြန္ေသသပ္လွပေသာ လွည့္စားမွဴတစ္ခု ျဖစ္နိုင္ေနမည္မွာ မလြဲဧကန္ပင္ျဖစ္နိုင္ပါတယ္။

“ရုရွားသို႔ ပညာေတာ္သင္ သြားျခင္း” ဆိုတဲ့ ေ၀ါဟာရတစ္ခုဟာေႏွာင္းပိုင္း စစ္တကၠသိုလ္တြင္ အေတာ္ေလးကို ေခတ္စားလာခဲ့ပါတယ္။ ကိုယ့္ရဲ႕ ဘယ္ Guardian ကျဖင့္ ရုရွားကို ေရာက္သြားၿပီ၊ ဘယ္သူကျဖင့္ သြားရေတာ့မည္၊ စသျဖင့္ စသျဖင့္ အားက်စဖြယ္ ၾကားသိခဲ့ရ ေျပာျပရင္း အထင္ၾကီးခဲ့ၾကမည္မွာ အလြန္ေသခ်ာပါသည္။အေတာ္လည္း ရူးသြပ္မိၾကမည္ဆိုတာထင္ရွားပါသည္။ ၎အတြက္ပင္ စာကိုလည္း ပိုႀကိဳးစားၾကမည္ ဟုလဲထင္မိပါသည္။ သူတို႕ အေတြးမ်ားတြင္ေတာ့ စစ္ဗိုလ္ဘ၀ႏွင့္ ႏိုင္ငံျခားပညာေတာ္သင္ သြားရပါက အဘယ္မွ် ဂုဏ္ယူစရာ ေကာင္းလွမည္နည္းေပါ့။

ရုရွား ပညာေတာ္သင္ သြားရမည့္ အရာရွိငယ္မ်ားသည္ ျပင္ဦးလြင္ (စစ္တကၠသိုလ္ စာေပ - ၂) ၌ ရုရွား ဘာသာစကားအား (၇) လ သင္ၾကား ခဲ့ၾကရပါသည္။ မနက္ (၈) နာရီမွ (၁၁) နာရီအထိ စာသင္၊ ျပီးလ်င္ ဟင္းေကာင္းထမင္းေကာင္းမ်ားစားေသာက္ ျပီးလ်င္

12 နာရီမွ 2 နာရီ အထိသင္၊ က်န္အခ်ိန္မ်ားမွာ အရာရွိငယ္မ်ား၏ ကိုယ္ပိုင္အခ်ိန္မ်ားျဖစ္သည္။ကိုယ့္ ရီစစ္(ဘာသာစကား) ဆရာမႏွင့္ ပိုင္လွ်င္ပုိင္သလို အတန္းမတက္လဲ အဆင္ေျပၾကပါတယ္။၎တို႕ အေနႏွင့္ ရုရွား သြားမည့္ရက္ကိုသာ သက္ေတာင့္သက္သာ လက္ခ်ိဳးၿပီး ေစာင့္ေနရုံ ျဖစ္ပါတယ္။

ရုရွားေရာက္ အကိုေတာ္အရာရွိမ်ားသည္ ငါးစားသာျမင္၍ ငါးမွ်ားခ်ိတ္ မျမင္ဆိုေသာ အျဖစ္မ်ိဴးျဖစ္ေနသည္ကို

သတိမထားမိၾကေပ။“သိပၸံႏွင့္ သုေတသနတပ္” အား ဖဲြ႔စည္းလိုက္ကာ ရုရွားမွ ျပန္ေရာက္လာေသာ အရာရွိမ်ားအား ၎တပ္အတြင္းသို႔ သြတ္သြင္းလိုက္သည့္ လုပ္ရပ္သည္ တပ္မေတာ္မွ ေစာစီးစြာ အရပ္ဘက္သို႔ အပို႔ခံရေသာ အရာရွိငယ္မ်ားဘ၀သို႔ ေရာက္ျခင္းမလွ ေရာက္ခဲ့ရပါေတာ့တယ္။ အသံုးခ်ခံ အစေတးခံ ဘ၀မ်ားသို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ၾက ရပါေတာ့တယ္။

သို႔ရာတြင္ ထူးျခားသည္ကား ၎ရုရွားပညာေတာ္သင္ အဖဲြ႔မ်ားတြင္ လူႀကီးသား သမီးမ်ား ပါ၀င္မလာျခင္းပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ သာမာန္အရာရွိမ်ား ငမ္းငမ္းတက္ သြားခ်င္လွေသာ ရုရွားအား အဘယ္ေၾကာင့္ လူႀကီးသားသမီးမ်ား မသြားခ်င္ရသနည္း၊ ေနာက္ကြယ္ မွာ ဘာေတြ ျမဳပ္ကြက္ရွိေနသနည္း။ ေမးခြန္းေပါင္းမ်ားစြာ ေမးစရာ ျဖစ္လာပါတယ္။ လူႀကီးသားသမီး ဆိုသူမ်ားသည္ ရုရွားျပန္မ်ားအား ဂုတ္ခြစီးဖို႔ အာဏာပိုင္ ေနရာမ်ားဆီသို႔ ခ်ီတက္သြားၾကၿပီဆိုတာ မသိၾကေလေရာ့လား အကိုေတာ္တုိ႕ရယ္။

ရုရွားေရာက္ အရာရွိမ်ား အေနႏွင့္ ၎တုိ႕ အဓိကထား စဥ္းစားရမည့္ အခ်က္မ်ားကို ေမ႔ေနဟန္တူပါတယ္။

“ဒီ ႏ်ဴကလီးယား ပညာရပ္ကို သင္ၾကားေနရတာ ဘာအက်ိဳးအျမတ္ အတြက္လဲ? "

“လွ်ပ္စစ္မီး ေဖာေဖာသီသီ သုံးႏိုင္ေအာင္လို႔လား?”

“ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ေတြထုတ္ၿပီး ကမၻာ့ Super Power ႏိုင္ငံတစ္ခု ျဖစ္ခ်င္လို႔လား”

လွ်ပ္စစ္မီး ထုတ္လုပ္ဖို႔ဆိုရင္ေတာ့ သူမ်ားႏိုင္ငံသြားၿပီး ႏ်ဴကလီးယား ပညာရပ္ကို သြား သင္ေနစရာ မလိုပါ။ ကိုယ့္ႏိုင္ငံမွာ ထြက္တဲ့ သဘာ၀ဓါတ္ေငြ႔ေတာင္ ႏွစ္ေပါင္း ၂၀၀ ေလာက္ လွ်ပ္စစ္မီးေပးလို႔ ရပါတယ္။ အဲဒီ သယံဇာတေတြကိုေတာ့ တျခားႏိုင္ငံေတြကို ေရာင္း ၿပီး ႏ်ဴကလီးယား ပညာရပ္က လွ်ပ္စစ္မီးအတြက္ စက္မႈထြန္းကားဖို႔အတြက္ သြား သင္ေနရတာပါ ဆိုရင္ေတာ့ ဒါ အေၾကာင္းျပ ခ်က္ သက္သက္သာ ျဖစ္ေနပါလိမ့္မည္။ လံုး၀ မခိုင္လုံပါ။ လက္မခံႏိုင္ပါ။

ဒါျဖင့္ ဘာေၾကာင့္ ရုရွားကို ႏ်ဴကလီးယား ပညာရပ္ သြားသင္ေနရတာလဲ? ရိုးရိုးေလး စဥ္းစားၾကည့္ပါ၊ ကမၻာမွာ Super Power ႏိုင္ငံ တစ္ခုျဖစ္ဖို႔ ျဖတ္လမ္းကေန ၾကံေနတာကို ေတြ႔ရပါလိမ့္မယ္။ ေမးလိုက္ခ်င္ပါေသးတယ္ အကိုေတာ္အရာရွိတို႕ရယ္

(၁) ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ေတြ ထုတ္လုပ္ဖို႔အတြက္ ျမန္မာျပည္မွာ စီးပြားေရး အေဆာက္ အအုံေတြ ခိုင္မာေနၿပီလား?

(၂)ႏိုင္ငံျခား၀င္ေငြေတြ ဒလေဟာ ရေနၿပီလား?

(၃)ျပည္တြင္း ကုန္ထုတ္လုပ္မႈ စြမ္းအားေတြ သိပ္ကိုျမင့္မားေနၿပီလား?

(၄)ျမန္မာျပည္သူေတြရဲ႕တစ္ဦးခ်င္း ၀င္ေငြေတြ ျမင့္မား ခိုင္မာေနၿပီလား?

အဲ့ဒါေတြေတာင္မွ ေ၀လာေ၀းတဲ့ အေျခအေနေတြမွာ ႏ်ဴကလီးယားSuper Power နုိင္ငံတစ္ခုျဖစ္ဖို႕ လုပ္ေနပါတယ္ဆိုတဲ့
ကိစၥရပ္ေတြဟာ ၀ မရွိပဲ ၀ိ လုပ္ေနတာေတြခ်ည္းပါပဲ။

အဲ့ဒါေတြ မၿပီးျပည့္စုံပဲနဲ႔ ႏ်ဴကလီးယား လက္နက္ကိုခ်ည္း ထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနမယ္ဆိုရင္ ျမန္မာျပည္သူေတြ ဆင္းရဲတြင္း နက္သထက္ နက္သြားလိမ့္မည္မွာ လူျပိန္းေတာင္ သိ ေနပါတယ္။ ျပည္သူ႔ ဘ႑ာေတြ အကုန္လုံး အဲဒီႏ်ဴကလီးယား စီမံကိန္းထဲမွာ နစ္ျမဳပ္သြားမွာ အေသအခ်ာပင္ ျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုက ျပင္ပကမၻာနဲ႔ အဆက္ျပတ္ၿပီး ျမန္မာျပည္ႀကီး အထီးက်န္ ဆန္သြားမွာ သမိုင္းဗီလိန္ ျဖစ္သြားမွာကိုေရာ မစိုးရိမ္ၾကဘူး လားဟု ေမးစမ္းခ်င္ပါတယ္။ တကယ့္ကို တိုင္းျပည္အေပၚ ခ်စ္ၾကစမ္းေစခ်င္ပါသည္။

အဲဒီေတာ့ ရုရွားေရာက္ အရာရွိမ်ားအေနနဲ႔ စဥ္းစားၾကည့္ေစခ်င္ပါတယ္။ကမၻာမွာ လူမိုက္လုပ္ခ်င္သလား၊ ျမန္မာျပည္သူေတြ ခ်မ္းခ်မ္း သာသာနဲ႔ လူတန္းေစ့ ေနႏိုင္တာကို ျမင္ခ်င္သလားဆိုတာ စဥ္းစားတတ္မည္ဟု ထင္ပါတယ္။ျပည္သူေတြ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာနဲ႔ စိုေျပေန တာကို အရင္ျမင္ခ်င္တယ္။ အဲ့ဒီလို အဆင့္ကို ေရာက္ၿပီးမွ ႏ်ဴကလီးယား ကိစၥကို ဆက္ေဆြးေႏြးၾကရင္ မေကာင္းဘူးလား”???

စိတ္ကူးယဥ္္ ႏ်ဴကလီးယား နည္းစနစ္ေတြ အတြက္ ေငြေၾကးအကုန္ခံမဲ့အစား အဆင့္ျမင့္ နည္းစနစ္ေတြနဲ႔ ေမာ္ေတာ္ကား ထုတ္လုပ္တဲ့ နည္းပညာ ေတြ၀ယ္မယ္၊ စက္ရုံေတြေထာင္မယ္၊ ေလယာဥ္ေတြကို ထုတ္လုပ္မယ္ဆုိရင္ ျပည္သူေတြ အတြက္ အလုပ္အကိုင္ အခြင့္အ လမ္း ေတြ ေပၚမလာဘူးလား ။ႏ်ဴကလီးယား ထုတ္ဖို႔ခ်ည္း အတင္းစိုင္းျပင္းေနေတာ့ ျမန္မာျပည္ႀကီး ဆင္းရဲသထက္ ဆင္းရဲသြားမွာ ေျမႀကီး လက္ခတ္ မလဲြပါပဲ၊ အဲဒီ ႏ်ဴကလီးယား ထုတ္လုပ္ဖို႔ စီမံကိန္းအတြက္ ကုန္က်ေငြဟာ ေလယာဥ္စက္ရုံ အခု တစ္ရာ မက တည္ ေဆာက္တဲ့ အားနဲ႔ သြားညီေနပါတယ္။

ဒါလဲ ႏ်ဴကလီးယားကို( ရ - မရ ) ဆိုတာ မေသခ်ာပါ။ ရမလားဆိုတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္နဲ႔ ကိုယ္က ကိုယ့္ႏိုင္ငံရဲ ႔ ေရနံေတြ တြင္းထြက္ေတြ ကို အလကားနီးနီး ေရာင္းေပးေနရပါတယ္။ မိေအးက နာျပီးရင္းနာေနရတဲ့ အျဖစ္မ်ိဳးကို သိၾကေစခ်င္ပါတယ္။ လူျပိန္းေတာင္ နားလည္ ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီေတာ့ ရုရွား ပညာေတာ္သင္ အကိုေတာ္မ်ားအေနႏွင့္ ကိုယ္လုပ္ေနရတဲ့ အလုပ္ဟာ ျပည္သူေတြ ေကာင္းက်ိဳး အတြက္ လား၊ စစ္တပ္ ေခါင္းႀကီးပိုင္းတစ္စုရဲ႕ တန္ခိုးအာဏာ ႀကီးထြားေရး အတြက္လားဆိုတာ ျပန္စဥ္းစားၾကပါလို႔ ေျပာၾကားခ်င္ ပါတယ္ ။

“တပ္မေတာ္သည္ ျပည္သူအတြက္” ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ေလး အေျခခံၿပီး စဥ္းစားခဲ့မယ္ဆိုရင္ေတာ့ အကိုေတာ္မ်ားအေနႏွင့္႔ အေျဖတစ္ခု ေတာ့ ထြက္လာပါလိမ့္မည္။

ျပည္သူ႔အတြက္လို႔ မစဥ္းစားရင္ တိုင္းျပည္အတြက္ ဆိုတာလည္း စဥ္းစားတတ္မွာ မဟုတ္ပါ။ အဲဒီ တိုင္းျပည္ထဲမွာ ျပည္သူထဲမွာ ကိုယ့္ ရဲ႕ မိဘ၊ ေဆြမ်ိဳး ေမာင္ႏွမ၊ သူငယ္ခ်င္း ေရာင္းရင္း၊ ယုတ္စြအဆံုး ကိုယ့္ရဲ႕ မ်ိဳးဆက္သစ္ ရင္ေသြးေလးေတြလည္း ပါလာဦးမွာမို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုေတာ့ ေလးစားၾကျပီး မွန္ကန္ျမင့္ျမတ္တဲ့ အေတြးအေခၚ အယူအဆေတြ ေမြးၾကရေအာင္လို႔ တိုက္တြန္းလိုက္ရပါတယ္။

အကိုေတာ္မ်ားအေနႏွင့္ ကပ္သတ္ျပီး ေျပာလုိ႕ရမယ့္ စကားေတြရွိေနပါတယ္။ဥပမာ ရုရွားကပညာေတာ္ေတြဟာ ႏ်ဴကလီးယားအတတ္ ပညာတစ္ခုတည္းကို ေလ့လာေနရတာမဟုတ္ဘူးလို႕ ေျပာနုိင္လာပါေသးတယ္။

တစ္ျခားပညာရပ္မ်ားျဖစ္တဲ့ ကြန္ျပဴတာပရိုဂရမ္းမင္းေရးနည္းမ်ား ၊ ေမာ္ေတာ္ကားတပ္ဆင္ေရးမ်ား ၊ ေလယာဥ္ပ်ံအစိတ္အပိုင္း ျပင္နည္းမ်ား ၊ထိုထိုေသာ ပညာရပ္မ်ားလဲသင္ၾကားေနရတဲ့ သူေတြလဲရွိေသးတယ္ဆိုတာ သိပါတယ္။ သို႕ေသာ္ ထိုပညာရပ္မ်ားအတြက္ ရုရွားအထိသြားေရာက္ျပီး ေလ့လာသင္ယူစရာမလိုပါ။တမင္ပံုၾကီးခ်ဲ႕၍ လည္း မေျပာၾကားေစလိုပါ။ဥာဏ္ႏွင့္ယွဥ္၍ အားလံုးကိုေသခ်ာစြာ စဥ္းစားသံုးသပ္ေစလိုပါတယ္ ။...............................


(ရုရွားေရာက္ အကိုေတာ္အရာရွိမ်ားအတြက္ အမွတ္တရ ေရးသားလိုက္ပါေၾကာင္း ႏွင့္ တိုင္းျပည္ႏွင့္လူမ်ိဴး အက်ိဴးကို အမွန္တစ္ကယ္ သယ္ပိုးရြက္ေဆာင္နုိင္ေသာ သားေကာင္းဇာနည္မ်ား ျဖစ္ၾကပါေစလို႕ ဆႏၵျပဳလိုက္ရပါ၏ ။)

ညီမေလးစုျပည့္မွ..လက္ေဆာင္
.

0 comments: