၄င္းတို႔က ျမန္မာႏိုင္ငံအား ဒီမိုကေရစီႏိုင္ငံအျဖစ္ ထူေထာင္မည္ဟု ဆိုသည္။ ထိုအတြက္ က်င္းပမည့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲသည္ ဒီမိုကေရစီျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ ေျခလွမ္းတလွမ္းျဖစ္သည္ဟု ေျပာဆို သည္။ ထိုမွတဆင့္ လူထုက ေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ေသာ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားျဖင့္ ဒီမိုကရက္တစ္ အစိုးရတရပ္ ဖြဲ႔စည္းကာ ေခတ္မီတိုးတက္ေသာႏိုင္ငံ ထူေထာင္မည္ဟု လူသိရွင္ၾကားေျပာဆိုသည္။
လြတ္လပ္ေသာ ဒီမိုကေရစီတြင္ ျပည္သူလူထု၏ ကိုယ္တိုင္ကိုယ္က် ပါ၀င္လုပ္ကိုင္မႈသည္ ပဓာန က်သည္။ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ ပတ္သက္၍ ျပည္သူလူထုသည္ ေျပာေရးဆိုပိုင္ခြင့္ မရွိပါက အစိုးရတရပ္အား ဒီမိုကရက္တစ္ အစိုးရဟု ေျပာဆိုရန္ ခက္ခဲလွေပသည္။ ဒီမိုကေရစီတြင္ ျပည္သူလူထု ပူးေပါင္း ပါ၀င္ႏိုင္သည့္ နည္းလမ္းေပါင္း မ်ားစြာရွိသည့္အနက္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲႏွင့္ မဲေပးျခင္းတို႔သည္ အေျခခံ အက်ဆံုး နည္းလမ္း ျဖစ္သည္။
ေ႐ြးေကာက္ပြဲႏွင့္ မဲေပးျခင္းတို႔သည္ ျပည္သူလူထုက ၄င္းတို႔၏ ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၊ အစိုးရအာဏာ ကိုင္တြယ္ က်င့္သံုးခြင့္ရသူမ်ားအား ထိန္းခ်ဳပ္ခြင့္ ရရွိေစရန္ ေပးစြမ္းသည္။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲမ်ားသည္ ျပည္သူလူထုက ႏိုင္ငံေရးတြင္ ၾသဇာသက္ေရာက္ လႊမ္းမိုးႏိုင္ေရးအတြက္ တခုတည္းေသာ နည္းလမ္း မဟုတ္ေပ။
မူ၀ါဒ၊ အစီအစဥ္၊ လက္ေတြ႔ လုပ္ငန္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ေရးတို႔အတြက္ စည္း႐ံုး လႈံ႕ေဆာ္ႏိုင္ သည့္ နည္းလမ္း၊ ပူးေပါင္းလုပ္ေဆာင္သည့္ သေဘာျဖစ္ေသာ စုေပါင္း လက္မွတ္ေရးထိုးျခင္း၊ ပို႔စ္ကဒ္ႏွင့္ စာမ်ား ေရးသားေပးပို႕ျခင္း၊ လူထုဆႏၵ ထုတ္ေဖာ္ျပသျခင္း စသည့္နည္းလမ္းမ်ားျဖင့္လည္း ႏိုင္ငံေရးတြင္ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈ ရွိေစရန္ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္သည္။
ေ႐ြးေကာက္ပြဲ က်င္းပမည္ ဆိုသည္ႏွင့္ မဲဆႏၵေပးမည့္ ျပည္သူလူထု၊ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ ပါ၀င္ ယွဥ္ၿပိဳင္မည့္သူမ်ားတြင္ လြတ္လပ္မႈႏွင့္ ညီမွ်မႈ အျပည့္အ၀ ရွိေရးသည္ အေရးႀကီးသည့္အခ်က္ ျဖစ္သည္။ ထို႕ေၾကာင့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ဆိုသည္ႏွင့္ လြတ္လပ္၍ တရားမွ်တေသာ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ျဖစ္ရမည္ဟု ရည္ညႊန္းေျပာဆိုမႈမ်ား ရွိျခင္းျဖစ္သည္။
နအဖ စစ္အာဏာရွင္မ်ားက က်င္းပမည့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲသည္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဒီမိုကေရစီ ထြန္းကားေစမည္ေလာ။
လက္ရွိ ျဖစ္ပ်က္ေနေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း အေျခအေနမ်ားႏွင့္ ႏိုင္ငံေရးအခင္းအက်င္းမ်ားက အနာဂတ္ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ ဒီမိုကေရစီ တိုးတက္ျဖစ္ထြန္းေစမည့္ အလားအလာကို ေမွ်ာ္မွန္း၍ ရသေလာ။
ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွတဆင့္ လက္ေတြ႔ အေကာင္အထည္ေဖာ္ရမည့္ ဖြဲ႔စည္းပံု အေျခခံဥပေဒက ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္ စစ္မွန္ေသာ ဒီမိုကေရစီ ျဖစ္ထြန္းေရးအတြက္ အာမခံခ်က္ေပးႏိုင္မည္ေလာ စသည့္ေမးခြန္းမ်ားကို ျပည္သူမ်ား မည္သို႔ ေျဖဆိုၾကမည္နည္း။
ေအာက္ေဖာ္ျပပါ အေၾကာင္းအခ်က္၊ အေျခအေနမ်ားကို အာမခံခ်က္မရွိပဲႏွင့္ ဒီမိုကေရစီထူေထာင္ရန္ သို႔မဟုတ္ ဒီမိုကေရစီ ထြန္းကားမည္မဟုတ္ ဆိုသည္ကို ရွင္းလင္းစြာ သိရွိ နားလည္ထားရန္ လိုအပ္သည္။
၁။ လူတဦးခ်င္းစီအလိုက္ လြတ္လပ္စြာ ယံုၾကည္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ထင္ျမင္ခ်က္ ေပးႏိုင္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ေဆြးေႏြးခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ေျပာဆိုခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ထုတ္လႊင့္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ ဆႏၵျပခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ အေရးဆိုပိုင္ခြင့္၊ လြတ္လပ္စြာ အင္တာနက္ သံုးစြဲခြင့္ စသည္မ်ား ရွိ-မရွိ၊
၂။ လူမ်ဳိးစုမ်ား လြတ္လပ္စြာ သြားလာအေျခခ် ေနထိုင္ခြင့္၊ ဘာသာေရး လြတ္လပ္ခြင့္၊ အျခားလူနည္းစုမ်ား၏ ဘာသာေရးအရ၊ ယဥ္ေက်းမႈ ဓေလ့ထံုးစံအရ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ခြင့္ႏွင့္ မိရိုးဖလာ အစဥ္အလာကို ထိန္းသိမ္းေစာင့္ေရွာက္ က်င့္သံုးပိုင္ခြင့္၊ ႏိုင္ငံေရးႏွင့္ လူမႈေရးဘ၀မ်ားတြင္ တန္းတူညီမွ်စြာ ပါ၀င္ လုပ္ကိုင္ခြင့္ ရွိ-မရွိ၊
၃။ အ႐ြယ္ေရာက္သူ ႏိုင္ငံသားအားလံုး မဲေပးပိုင္ခြင့္၊ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ေနရာအတြက္ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ ရွိ-မရွိ၊
၄။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲကာလအတြင္း ပြင့္လင္းစြာျဖင့္ ေျပာဆိုစည္း႐ံုး လႈပ္ရွားမဲဆြယ္ပိုင္ခြင့္၊ တန္းတူညီမွ် ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ ရွိ မရွိ၊ ပါတီမ်ား ထူေထာင္ပိုင္ခြင့္၊ ႏိုင္ငံေရးပါတီမ်ား၊ ႏိုင္ငံေရးသမားမ်ား အခြင့္အလမ္း အေျခအေန တန္းတူညီမွ်စြာျဖင့္ ျပည္သူ႔ကိုယ္စားလွယ္ေနရာတြင္ ၀င္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ ရွိ-မရွိ၊
၅။ တရားဥပေဒစိုးမိုးမႈ ရွိ-မရွိႏွင့္ တရားဥပေဒေအာက္တြင္ ျပည္သူအားလံုး ဥပေဒေၾကာင္းအရ တန္းတူညီမွ် ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ခံရမႈ ရွိ-မရွိ၊ ဥပေဒမ်ားအား ရွင္းလင္းစြာျဖင့္ လူသိရွင္ၾကား သိရွိေစရန္ ထုတ္ျပန္ေၾကညာထားျခင္း ရွိ-မရွိ၊ ဥပေဒမ်ားသည္ ဘက္လိုက္ျခင္း၊ တဖက္ေစာင္းနင္း ျဖစ္ျခင္း၊ လူတဦး-တဖြဲ႔-တပါတီ၏ အက်ဳိးအတြက္ ေရးဆြဲထားျခင္း ရွိ-မရွိ၊
၆။ လူတဦးခ်င္းစီႏွင့္ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား၏ အခြင့္အေရးမ်ားကို ကာကြယ္ေစာင့္ေရွာက္ေပးရန္ ေျဖာင့္မတ္ မွန္ကန္စြာျဖင့္ သီးျခားလြတ္လပ္စြာ တရားစီရင္ပိုင္ခြင့္ ရွိ-မရွိ၊
၇။ လူတဦးတေယာက္အား မတရားဖမ္းဆီးျခင္း၊ ႏွိပ္စက္ျခင္း၊ ညွဥ္းပမ္းႏွိပ္စက္ျခင္း၊ တရားမဲ့ ထိန္းသိမ္းထားျခင္း၊ အသက္ေမြး၀မ္းေက်ာင္းဘ၀ကို ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးျခင္း စသည္မ်ားကို အစိုးရႏွင့္ လက္ေအာက္ခံ အာဏာပိုင္မ်ားကေသာ္၎၊ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႔မ်ားကေသာ္၎ က်ဴးလြန္ျခင္း ရွိ-မရွိႏွင့္ က်ဴးလြန္သူမ်ားအား ေဖာ္ထုတ္အေရးယူျခင္းမ်ား ရွိ-မရွိ၊
၈။ ေ႐ြးခ်ယ္တင္ေျမွာက္ခံ ျပည္သူ႕ကိုယ္စားလွယ္မ်ား၏ လုပ္ပိုင္ခြင့္အာဏာမ်ားကို ျပန္လွန္ စစ္ေဆးမႈမ်ားအား သီးျခားလြတ္လပ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၊ အဖြဲ႔မ်ား၊ တရား႐ံုးမ်ား၊ ခံု႐ံုးမ်ား စသည္တို႔က လုပ္ကိုင္ ေဆာင္႐ြက္ျခင္း ရွိ-မရွိ၊
၉။ ျပည္သူ႔ေရးရာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ား ခိုင္မာအားေကာင္းစြာျဖင့္ ျဖစ္ထြန္းတည္ရွိေစမည့္ အစိုးရ၏ ထိန္းခ်ဳပ္ ကြပ္ကဲမႈ၊ စြက္ဖက္မႈ၊ ၾသဇာလႊမ္းမိုးမႈမ်ားမွ ကင္းလြတ္ၿပီး ျပည္သူအမ်ားအတြက္ အက်ဳိးရွိ ေစမည့္ သတင္း အခ်က္အလက္မ်ားကို ျဖန္႔ခ်ိ အသိေပးႏိုင္မည့္ ပုဂၢိဳလ္မ်ား အဖြဲ႕အစည္းမ်ား တည္ရွိ လုပ္ေဆာင္ႏိုင္ျခင္း ရွိ-မရွိ၊
၁ဝ။ စစ္တပ္ႏွင့္ ႏိုင္ငံလုံျခံဳေရးဆိုင္ရာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားကို ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွတဆင့္ ေ႐ြးခ်ယ္ တင္ေျမွာက္ခံရသူမ်ားက ထိန္းသိမ္းကြပ္ကဲႏိုင္ျခင္း ရွိ-မရွိ၊
ထို႕ေၾကာင့္ ျပည္သူမ်ားအေနျဖင့္ အထက္ေဖာ္ျပပါအခ်က္ ၁၀ ခ်က္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို လက္ရွိ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္း အေျခအေနမ်ား၊ ၂၀၀၈ ခုႏွစ္ ဖြဲ႔စည္းပံုအေျခခံဥပေဒပါ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ားျဖင့္ ခ်ိန္ထိုးၾကည့္ရန္ လိုအပ္လွေပသည္။ ကိုက္ညီမႈမရွိေသာ အေျခအေန မည္သည့္အတိုင္းအတာအထိ ရွိေနသည္၊ မကိုက္ညီေသာ အေၾကာင္းအခ်က္မ်ား မည္မွ်ပါ၀င္ေနသည္ စသည္တို႔ကို ပိုင္းျခားၿပီး စစ္အာဏာရွင္ နအဖက က်င္းပမည့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲတြင္ သြားေရာက္ မဲေပးမည္ေလာ၊ မဲမေပးပဲ ေနမည္ေလာ သို႔မဟုတ္ မည္သို႔ လုပ္မည္နည္း ဆိုသည္ကို ဆံုးျဖတ္ရန္လိုအပ္သည္။
ဤေနရာတြင္ ထည့္သြင္းစဥ္းစားရန္ အခ်က္တခ်က္ကို တင္ျပလိုသည္။ ေ႐ြးေကာက္ပြဲဆိုသည္မွာ အနာဂတ္အတြက္ ျဖစ္သည္။ ပစၥဳပၸန္အတြက္ မဟုတ္၊ အတိတ္အတြက္ မဟုတ္ေပ၊ မိမိ၏အနာဂတ္၊ မိမိ၏ မိသားစု၊ ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္း၊ မိတ္ေဆြအေပါင္းအသင္း၊ လုပ္ေဖာ္ကိုင္ဘက္၊ ႏိုင္ငံသူႏိုင္ငံသား အားလံုး၏ အနာဂတ္ ျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ အနာဂတ္အတြက္ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈ ျဖစ္ေစမည့္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲႏွင့္ ပတ္သက္၍ ေပါ့ေပါ့တန္တန္ မေတြးအပ္ေပ၊ သေဘာမထားအပ္ေပ။ စစ္တပ္ လက္၀ါးႀကီးအုပ္ ႏိုင္ငံေရးစနစ္ေအာက္တြင္ ေနထိုင္မည္ေလာ သို႔မဟုတ္ မေနထိုင္မည္ေလာ ဆိုသည္ကို စဥ္းစားဆံုးျဖတ္ေစလိုပါသည္။
ေက်ာ္ေက်ာ္စိုး
ရင္းျမစ္။။http://2010ebc.wordpress.com/
0 comments:
Post a Comment