အာဇာနည္ဗိမာန္

                                                      

ေၾသာ္၊ အေဆာင္ေဆာင္နန္းေတြ၊ ၾကငွန္းေတြႏွင္႔ေႏွာ၊ အေခါင္မျမန္းခင္က၊ ေအာင္စာတမ္းခ်ဳိ႕ေစဘို႔၊ ေအာင္ပန္းညိဳ႕ရရွာတဲ႔၊ ေတာင္တမန္းတို႔ဗမာမွာ၊ အေဟာင္းသံသရာ အငုတ္ေတြႏွွင္႔ ေအာင္ဆန္းတို႔ မသာမယာဟာ၊ ၎ ကံၾကမၼာ အလုပ္ေပထင္႔၊ ေသာင္းျမန္ မရဏာစမုတ္မွာေတာ႔ ခ်ဳပ္သနဲ႔ ယင္းအလိုတြင္၊ ေဒါင္းလံပု၀ါအုပ္ပါလို႔ က်ဳပ္ျဖင္႔ သၿဂဳႋဟ္ခ်င္။ ေၾသာ္ တပည့္ရင္းေတြမို႔၊ က၀ိမတင္းႏိုင္ဘုကြယ့္ သတိကင္းကာ မ်က္ရည္က်က်ၿပီး၊ ခက္ကျပီ လက္ဆည္လို႔ မရနိုင္ဘူ႔၊ ေသာက ဘေလာင္ဆူေတာ႔၊ ေတာင္ဇမၺဴ ပုဂံေခတ္ဆီက၊ ယေခါင္မူ ယမန္သနစ္ေတြေပါ့၊ ရန္အျဖစ္မကြယ့္ မေႏွးသေနာ္ တေသာင္းဇမၺဴရမ္းေနၾက၊ က်န္ရစ္သူေျမးေတာ္ အေလာင္းစည္သူရဲ႕နန္္းကိုျဖင္႔၊ လူၾကမ္းဓျပေတြ ၾကမ္းလာ ရမ္းလာတဲ႔အေရးတြင္မွ၊ ေဘးအေပါင္းႀကီးစြာ ေ၀ဒနာအစံုနဲ႔၊ ေသြးေခ်ာင္းစီးကာ ေသရွာပံုရဲ႕ျပင္ ေရႊျမန္မာဘံုမွာ အမင္းမင္း သမတေတြနဲ႔၊ သတင္းလွတဲ႔ အင္း၀ရာဇာအမြန္ သာလြန္မင္းကိုမွ၊ သားရင္း ရွင္တ႐ုပ္ကယ္က၊ ႐ွင္ဘုရင္လုပ္မယ္ အက်ယ္ဇယားေတြျဖင့္၊ ဒ၀ယ္သားေတြ ဗိုလ္၀င္ခံလို႔မို႔၊ ဟိုအရင္ ယမန္ နန္းေတာ္စီးစဥ္က၊ အပ်က္ႀကီးပ်က္ကာ အသက္ခႏၺၶာေတြဆံုးပံုနဲ႔၊ တထံုးေနာက္တနဲမွာေတာ႔၊ မင္းရဲရႏၱမိတ္ခမ်ာမွာ ညီသနင္းေပေပါ့၊ ျပည္မင္းဂုဏ္ခံလို႔၊ မႈန္မႈန္ဆန္ဆန္ ပုန္ကန္တဲ႔အတိုင္းရဲ႕ျပင္၊ တလိုင္းနယ္ ေရႊျပည္တခြင္မေတာ့၊ ဓမၼေစတီဘုရင္လက္ထက္တုန္းဆီက၊ လက္႐ုံးရည္ တသိန္ လွ်မ္းေပတဲ႔၊ သမိန္ဗရမ္းဆိုသူ စစ္ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုျဖင္႔၊ မဟုတ္တ႐ုတ္ အေကာင္ ေတေလ တေစၦ ကိုက္တာနဲ႔၊ ေၾသာ္ ေဖြေဖြရွာရွာ မေက်စရာေပေပါ႔ေႏွာ၊ မေရမရာ ေသ႐ြာဆိုက္သလိုပါ့၊ အခိုက္အခါတူမို႔လို႔၊ ဆရာတမူ မၾကာမၾကာ လြမ္းရပါတဲ႔၊ ဘမရာ အဆူဆူ ၾကာၾကငွန္းေတြႏွင္႔၊ ျမန္မာဇမၺဴ အညာမန္းတြင္ျဖင့္ ငါတလူ ငါသရမ္းေရာ့မဟဲ့လို႔၊ သာခန္း ပလႅင္ညႊန္းၿပီး၊ ျမင္ကြန္းပိုင္ သူပုန္ထစဥ္က၊ ႀကံဳရသူ မသာေတာ္ႏွင္႔၊ ပမာေသာ္တူတယ္လို႔ ႏိႈင္းမိတယ္၊ ႐ိုင္းသတဲ႔ အတိတ္ယခင္လိုေနာ္ကြယ္၊ စကိုင္းတပဲ့ ဂိုဏ္းဖြဲ႔ေတြနဲ႔၊ မိႈင္းရဲ႕စိတ္ထင္။ မင္းစိတ္မင္းမာန္ အႀကံအဖန္ကင္းလိုက္ပံုက၊ အဂၤလိပ္ ယင္းဂ်ပန္ နွစ္တန္ရွင္းပါလို႔၊ ရန္ခပင္းကိုတဲ႔ ေမာင္းကာႏွင္၊ ေဒါင္းျမန္မာတခြင္မွာျဖင့္ ယခင္သေဘာ၊ (အိုကြယ္) တေကာင္းရာဇ၀င္ကိုတဲ႔ ဆက္ခ်င္သေကာ။ နန္းၿမိဳ႔တည္ရန္၊ မွန္းလို႔ရည္ကာသန္တဲ႔၊ ညီလာခံ ဗိုလ္႐ႈပြဲတြင္မွ၊ ထိုထိုလူ႔ခပဲကုိမၾကည္ညိဳတဲ႔၊ ၀သီလို တေျဖးေျဖး႐ူးမဟဲ႔လို႔၊ တေႏြးေႏြး မူးမူးၿပီး၊ ေခြးဘီလူးလိုအေကာင္မိုက္ေတြက၊ ေၾသာ္ အေမွာင္စ႐ိုက္ကယ္ႏွင္႔၊ ေျပာင္ေျပာင္ဘဲမိုက္မေပါ့လို႔၊ ေျဗာင္ကိုက္သဟာမွာ ယာယီၾတာအခိ်န္နဲ႔၊ ဇာတာမွိန္လို႔မို႔၊ ဂဏာမၿငိမ္ တာ၀တိန္ယြန္းၾကေပါ့၊ ေျဖမၾကည္ ေနရီေတာ့လြမ္းေစဘို႔၊ ျမန္မာ့ျပည္ေပၚကုိ ဓမၼစည္ေတာ္႐ြမ္းခ်ိန္မို႔၊ အစြမ္းကုန္ သည္တခါျဖင္႔၊ ျပည္႐ြာ ညီညာဘို႔ အလုပ္ေပပါ့၊ သုႆန္ တံခြန္ေစာင္းရရွာတဲ႔၊ ႐ုပ္အက်န္ခုႏွစ္ေလာင္းရယ္ႏွင္႔၊ အလြန္ေကာင္းစြာ ကမၻာတည္မည့္၊ အာဇာနည္ဗိမာန္ပုထိုးကိုျဖင္႔၊ ပါရမီအဓိ႒ာန္တမ်ဳိးရယ္ႏွင္႔၊ ရွိခိုးကာဆရာကန္ေတာ႔ခ်င္ရဲ႕၊ ျမန္မာမေတာ႔ ပူစရာဘို႔၊ တဗ်ဴဟာ ေအာင္ခမန္းတြင္မွ၊ လူမသမာ အေမွာင္သန္းခ်ိန္မို႔၊ ေသာင္ကမ္းမို႔မို႔ဆီက၊ ေဖာင္နန္းကူးတို႔ႏွင္႔ အေၾကဒဂုန္တည္းဟူေသာ ေရစုန္ေမ်ာေလရဲ႕၊ ေၾသာ္ ေတာင္နန္းေျမာက္နန္း အေဆာင္ၾကငွန္းနဲ႔၊ အေခါင္မျမန္းရခင္က၊ ေအာင္ပန္းညိဳ႔ရ႐ွာတဲ႔၊ ေအာင္ဆန္းတို႔ ေသပံုႏွေျမာ။ (မွတ္ခ်က္ - ၁၉၆၉ ေဖေဖာ္ဝါရီလတြင္ ဒုတိယအႀကိမ္ထုတ္ေဝေသာ ေအာင္သန္း၏ေအာင္ဆန္း စာအုပ္မွ အာဇာနည္ဗိမာန္ဘဲြ႔ေလးခ်ဳိးႀကီးကို မူရင္းသတ္ပံုအတိုင္း ျပန္လည္ေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္သည္။) ေလးခ်ဳိး ေနသန္ေမာင္ဘေလာ့မွ