မတရားသည့္၂၀၁၀ေရြးေကာက္ပြဲဥပေဒကန္႔ကြက္ျခင္းႏွင့္၊ေမ ၃၀ ဒီပဲယင္း လုပ္ႀကံမွဳ ႀကီး (၈၆)လ ျပည့္္ ၀မ္းနည္းျခင္း အထိမ္းအမွတ္အခမ္းအနား ဓါတ္ပံုႏွင့္ရုပ္သံ မွတ္တမ္း

Type your summary here. Type the rest of your post here.

すべて表示

自分用に作成

ရုပ္သံမွတ္တမ္းမ်ားဆက္လက္ၾကည့္ရွဴ႕လိုပါက ၂။၃။၄။၅။၆ ၃၀-၀၇-၂၀၁၀ နအဖ စစ္အုပ္စု၏ မတရားသည့္ ေရြးေကာက္ပြဲ ဥပေဒမ်ား ကန္ ့ကြက္ဆႏၵျပျခင္းႏွင့္ ေမ ၃၀ ဒီပဲယင္း လုပ္ႀကံမွဳ ႀကီး (၈၆)လ ျပည့္္ ၀မ္းနည္းျခင္း အထိမ္းအမွတ္အခမ္းအနားကို အမ်ဳိးသားဒီမုိကေရ စီအဖြဲ႕ခ်ဳပ္(လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ)ဂ်ပန္ဌာနခြဲမွ ဦးေဆာင္၍ ရွိနဂါ၀ါရွိ ျမန္မာသံရုံး (အခြန္ရုံး) ေရွ႕တြင္ ဒီကေန႕ ေန႕လည္ ၃နာရီမွ၄နာရီအထိ က်င္းပခဲ့ပါသည္။ဂ်ပန္ ေရာက္ ဗမာျပည္သူျပည္သားမ်ား တိုင္းရင္းသားညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ား အဖြဲ႕စည္းအသီးသီးမွညီအကိုေမာင္ႏွမမ်ား ပူေပါင္းပါ၀င္ၾကရာ အေယာက္ ၁၃၀ေက်ာ္ခန္႕ တက္တက္ၾကြၾကြပူးေပါင္း ပါ၀င္ခဲ့ပါသည္။ ဓါတ္ပံု-ဗီြဒီယို မွတ္တမ္း။ ။ေကသီသိန္း

ရင္ေဖာ္ဂုိဏ္း၊ ခ်က္ေပၚဂုိဏ္း၊ ေက်ာေျပာင္ဂုိဏ္း၊ ၿမီးေညႇာင္႐ုိးဂုိဏ္း၊ စကတ္တုိဂုိဏ္း၊ ေဘာင္းဘီတုိဂုိဏ္း မ်ားျမန္ျပည္တြင္လွဳပ္ရွား

 

အေရွာင္အတိမ္း ဂ်က္စီဂ်ိမ္းစ္၊ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ ငယ္စဥ္က လြတ္လပ္ေရးႀကီးရၿပီးစမွာ ျမန္မာ ဇာတ္ကားေတြ ဆုိလည္း ထုိးခန္း၊ က်ိတ္ခန္း၊ စတန္႔ခန္းေတြ ေခတ္စားသည္။ အဂၤလိပ္ကားေတြဆိုလည္း စစ္ကား ရယ္၊ ႏြားေက်ာင္းသား Cow Boy ကားေတြရယ္သာမ်ားသည္။

႐ုပ္ရွင္တုိ႔ ထံုးစံအတိုင္း တုိက္ၾက၊ ခိုက္ၾက၊ ထုိးၾက၊ က်ိတ္ၾကရင္လည္း ဇာတ္လိုက္ ကႏိုင္သည္။ ပစ္ၾက၊ ခတ္ၾကေသာ ကားဆုိလွ်င္လည္း လူဆုိးပစ္ေသာ က်ည္ကို ဇာတ္လုိက္က ေရွာင္ႏိုင္သည္၊ ဇာတ္လုိက္က ပစ္လုိက္မွျဖင့္ လူဆုိးခမ်ာေသရွာေရာ။ နာမည္ႀကီး ဇာတ္လုိက္ထဲမွာ ဂ်က္စီဂ်ိမ္းစ္ တစ္ေယာက္ပါပါသည္။

ထုိထုိေသာ ဇာတ္လုိက္ေက်ာ္တုိ႔ထံမွ ျမန္မာတုိ႔ လူမႈနယ္ပယ္ကို ဆြဲယူလာေသာ စကားက ''အေရွာင္အတိမ္း ဂ်က္စီဂ်ိမ္းစ္'' ဟူ၍ ေရပန္းစားလာသည္။ လူ႕ေလာက၊ လူ႕နယ္ ပယ္အသီးသီးမွာ လည္သလိုေရွာင္သူတုိ႔ လြတ္ေသာသ႐ုပ္ကို တင္စားခဲ့ၾကေသာ ကာရံနေဘေလးႏွင့္ ေမြးစား စကားေလး ျဖစ္လာသည္။

စစ္ႀကိဳေခတ္က ဝံသာႏုတုိ႔ လႈပ္ရွားေသာအခ်ိန္မွာ အက်ႌပါးဝတ္သူ အမ်ိဳးသမီး မ်ားကို ရဟန္းျပည္သူလူထုအေတာ္မ်ားမ်ားက ႐ႈတ္ခ်ခဲ့ၾကသည္၊ ကဲ့ရဲ႕ခဲ့ၾကသည္၊ ဆန္႔က်င္ခဲ့ၾကသည္။

စစ္ႀကီးလည္း ၿပီးေရာ ပထမဦးစြာ သတိျပဳမိသည္က ေလထီးစပုိး အက်ႌမ်ားေခတ္ စားလာသည္။ စစ္အတြင္းက ေလထီးမ်ားကိုစု၍ဝယ္သည္။ ေလွာင္ထားသည္။ စစ္ႀကီး ၿပီးေသာအခါ ေလထီးပုိးစမ်ားကို ျဖတ္၍ ေရာင္းၾကသည္၊ အမ်ိဳးသမီးေတြဝယ္ၾက၊ ခ်ဳပ္ဝတ္ၾကသည္။

သည့္ေနာက္ လြတ္လပ္ေရးႏွင့္အတူ ေပၚလာေသာ O-G-L (ေခၚ)သြင္းကုန္လုိင္စင္ ေခတ္ျဖစ္လာသည္။ စက္႐ံုေတြ ေထာင္ၾကေသာအခါမွာ ႏိုင္လြန္စက္႐ံုတည္သည္။ ႏိုင္လြန္ စ ပါးပါးေတြကို ကိုယ္လံုးလွသူတုိ႔ တိုတုိက်ပ္က်ပ္ ခ်ဳပ္ဝတ္ၾကသည္။ ႏိုင္လြန္ေခတ္မွာပင္ 'မွန္ႏိုင္လြန္'ေပၚလာသည္။ ဝတ္ထားသူ၏ အတြင္းခံဇာေဘာ္လီမွ အတြန္႔ေလးမ်ားပင္ ျမင္ရသည္။ တုိတုိက်ပ္က်ပ္ ဝတ္သူတုိ႔၊ အသားျဖဴသူဆုိလွ်င္ အက်ႌဝတ္ထား မွန္းမသိရ။ အတြင္းခံေဘာ္လီခ်ည္း ဝတ္လာသလားထင္ရေအာင္ ပါးလႊာလြန္းလွေသာ မွန္ႏိုင္လြန္ေတြ အေရာင္းသြက္ခဲ့သည္။

ထိုအခ်ိန္မွာ အထုိးအက်ိတ္ အသတ္အပုတ္ ဇာတ္ကားမ်ားအတြက္ ေရပန္းစားလာသည္က ေရကူးဝတ္စံုႏွင့္ ႐ိုက္ကူးေသာ ကားမ်ားျဖစ္သည္။ မင္းသမီး Estha Willians ေသာ Bathing Beauty ဇာတ္ကားဆုိလွ်င္ က်ိတ္က်ိတ္တိုး စည္ကားခဲ့သည္။

လြတ္လပ္ေသာ ႏိုင္ငံပီပီ ႀကံ့ခိုင္ သန္စြမ္းေသာ လူမ်ိဳးျဖစ္ဖုိ႔ အားေပးမႈမ်ား ရွိလာသည္ဟုဆိုရမည္။ ေမာင္ဗမာ၊ မယ္ဗမာၿပိဳင္ပြဲေတြ က်င္းပသည္။ ေမာင္ ဒဂံု မယ္ဒဂံု။ ေရႊမန္းေမာင္၊ ေရႊမန္းမယ္ အစ ၿမိဳ႕တုိင္းမွာ က်င္းပၾကသည္။

ကိုယ္ကာယ က်န္းမာႀကံ့ခိုင္သန္ စြမ္းမႈအလွျပရေသာ ၿပိဳင္ပြဲျဖစ္၍ အရွိကုိ အရွိအတုိင္း ျပရသည္။ ေမာင္ေတြက Suspendar ေခၚ ေဘာင္းဘီေပါင္ျပတ္ ေလးႏွင့္ၾကြက္သားႀကီးေတြ အဖုအထစ္ ၾကြၾကြလွလွကို ျပရသည္။

မယ္ေတြကလည္း Swimming Costume ေခၚ ေရကူးဝတ္စံု အပါးေလးမ်ားဝတ္၍ ကိုယ္ကာယ တကယ့္အလွကို ျပၾကသည္။ လမ္းေလွ်ာက္ျပသည္။ ေရွ႕မွေဘးမွ ေနာက္မွ ျမင္ကြင္းကုိယ္ဟန္ အလွျပၾကရသည္။ ဒုိင္လူႀကီးမ်ားက လမ္းေလွ်ာက္ စင္ျမင့္ေရွ႕မွထိုင္၍ ပရိသတ္ႏွင့္အတူ ၾကည့္ခါ အမွတ္ေပးရသည္။

ထုိထိုေသာ ကိုယ္ကာယအလွ ၿပိဳင္ပြဲမ်ားကို တစ္ေခတ္တစ္ခါမွာ ပံုစံေျပာင္းလိုက္သည္။ ၿပိဳင္ပြဲဝင္မယ္ေလးမ်ားကို လူဗိုလ္ပံုအလယ္မွာ ေရကူးဝတ္စံုႏွင့္ ကိုယ္ဟန္ အလွျပခြင့္ မျပဳေတာ့ဘဲ အခန္းထဲမွာသာ အမ်ိဳးသမီးဒိုင္မ်ားခ်ည္း သီးသန္႔ၾကည့္ရသည္။ ကိုယ္ကာယ အတုိင္းအထြာေတြ ယူရသည္။ ရင္၊ ခါး၊ တင္ပါး၊ ေပါင္တန္၊ ေျခ သလံုး၊ အေသးစိပ္မွတ္ရသည္။ လူေရွ႕ သူေရွ႕မွာေတာ့ အက်ႌလက္ျပတ္ ကိုယ္ၾကပ္ႏွင့္ ထမီ ေပ်ာ့ေပ်ာ့ပါးပါးႏွင့္ ကိုယ္လံုးကိုျမင္သာေအာင္ ဝတ္ဆင္လ်က္ ကိုယ္ဟန္ျပရသည္။ လမ္းေလွ်ာက္ျပရသည္။

ႏွစ္ေတြပင္ ၾကာခဲ့ၿပီ။ ယေန႔ထက္တုိင္ျဖစ္သည္။

ယဥ္ေက်းမႈထိန္းသိမ္းေရးအျဖစ္ စည္းကမ္းေတြျပင္ခဲ့သည္။ ေမာင္ႏွင့္ႏွမ၊ သားႏွင့္အမိ အတူမၾကည့္သင့္ဟု ဟီရိၾသတပၸ ထိန္းေရးၾကပ္မတ္ခဲ့သည္။

သို႔ေသာ္ ေရပူသည္ အၿမဲစီးေနၿမဲျဖစ္သည္။ စီးလာေသာေရကို တားထားလွ်င္ နိမ့္ရာပါးရာကုိ ရွာ၍ တုိးထြက္တတ္သည္ကို လူတုိင္းသိသည္။

 လြန္ခဲ့ေသာ ငါးဆယ့္တစ္ႏွစ္က ျမဝတီမဂၢဇင္းတြင္ အလွမယ္ ေနာ္လြီဇာဘင္ဆင္ ကုိယ္လုံးျပဟန္ကိုလည္း ေဖာ္ျပထားသည္။ ေရကူးဝတ္စုံကုိ ဝတ္ထားသည္။ ေျခစုံရပ္၍ ရုိးရုိးမတ္တပ္ ရပ္ေနသည္။ လက္တစ္ဘက္ကုိေျမႇာက္ကာ က်န္လက္ တစ္ဘက္က ခါးေထာက္ထားသည္။ ကုိယ္ေနဟန္ထား အလွေတြေပၚလာသည္။

ယေန႔ေခတ္ကာလမွာ ဟုိတစ္ခ်ိန္ကလုိ ေရကူးဝတ္စုံႏွင့္ ကာယအလွမယ္ေတြ ကုိယ္ဟန္ျပပုံေတြ ခြင့္မျပဳေတာ့ေသာ္လည္း ျပင္ပမွ ယဥ္ေက်းမႈေတြ မုန္တုိင္းဆင္ ဝင္ေရာက္လာသည္။ အခ်ဳိ႕ဂ်ာနယ္မ်ား၊ ကြာလတီမဂၢင္းမ်ားတြင္ ေၾကြစကၠဴေတြႏွင့္ ပုံမ်ဳိးစုံ ပါလာသည္။ ေမာ္ဒယ္ေတြ၊ သရုပ္ေဆာင္ေတြ၊ အဆုိေတာ္ေတြ အရြယ္စုံ၊ ဆုိက္ဆုံပါလာသည္။

ေတာရြာဓေလ့ ထမီရင္လ်ား ထားသလုိမ်ဳိး ရင္ဘတ္လုံရုံ အက်ႌေလးႏွင့္ ေပါင္ရင္းေဖာ္ ကုိယ္ၾကပ္ဂါဝန္ေလးႏွင့္၊ ေပါင္ရင္းမွေျခဖ်ားအထိ အသားကပ္ေျခစြပ္ရွည္ (Body Glove) ႏွင့္ ကုိယ္ဟန္မ်ဳိးစုံ ေဖာ္ျပထားၾကသည္။ ေျခစြပ္အနက္ဝတ္ထားၾကသူမ်ားရွိသလုိ အသားေရာင္ေျခစြပ္ရွည္မ်ားဝတ္ထားလွ်င္တစ္ကယ့္အသားကဲ့သို႔ျမင္ရသည္။

ခါးကုိေကာ့ထားသည္၊ ရင္ကုိေမာ့ထားသည္၊ ေျခကုိခြဲ၍ရပ္သူ၊ ေျခတစ္ဖက္ေျမႇာက္ ၍ရပ္သူပုံစံစုံသည္။ အခ်ဳိ႕အလွမယ္ေလးမ်ား ရင္သားကုိ ဖုံး၍၊ တင္ပါးကုိဖုံး၍၊ ဗုိက္သားကုိ လွပ္ထားသည္။ ခ်ပ္ခ်ပ္ရပ္ရပ္ဗုိက္ကုိအလွျပရင္း 'ခ်က္' တြင္ သံကြင္းေလးတပ္ထားသူ လည္းရွိသည္။

ေပၚျပဴလာဂ်ာနယ္ ဆယ့္သုံးႏွစ္ျပည့္ အထူးထုတ္မွာလည္း ဆရာဦးဝင္းၿငိမ္းက စာနယ္ဇင္းတုိ႔ ရွင္သန္ေရးအတြက္ အလွမယ္ေလးတုိ႔ ေကာ့ေကာ္ကန္ကား ပုံမ်ားႏွင့္ က်ား မကန္သင့္ေၾကာင္း ေရးသားထားသည္ကုိ ေတြ႔လုိက္ရသည္။ (၃ဝ၊၆၊၂ဝ၁ဝ)ေန႔ထုတ္ နံနက္ခင္း ဂ်ာနယ္တြင္ေတာ့ လုပ္ငန္းသေဘာအရ ျမင္ေန ေတြ႕ေနရေသာ ဆရာတင္သန္းဦးက သူရဲ႕ေရးဟန္ သြက္သြက္ေလးႏွင့္ သေရာ္စာေရးထားသည္။ ရင္လ်ားဂုိဏ္းကား တစ္ဂုိဏ္းတည္း မဟုတ္ေတာ့ေပ။ ရင္ေဖာ္ဂုိဏ္း၊ ခ်က္ေပၚဂုိဏ္း၊ ေက်ာေျပာင္ဂုိဏ္း၊ ၿမီးေညႇာင္႐ုိးဂုိဏ္း၊ စကတ္တုိဂုိဏ္း၊ ေဘာင္းဘီတုိဂုိဏ္း၊ အားလုံး ေပါင္းမိေနၾကေလၿပီ။

စကတ္တုိကုိ ႀကိဳးေပ်ာက္ဝတ္ၾက၏။ ရင္အထက္တြင္ ဘာမွမရွိ၊ ရင္ကုိတစ္ဝက္ မက ေဖာ္လာၾက၏၊ ခ်က္ကုိ အလယ္ဗဟုိတြင္ ထားၿပီး ဗုိက္သားကုိ ေဖာ္လာၾက၏။ ခါးတုိ ဝတ္စုံေခၚ၏၊ ခ်က္ကုိ ထင္ရွားစိမ့္ေသာငွာ သံကြင္းတစ္ကြင္း ေဖာက္၍ စြပ္ထားေသး၏။ ဟူ၍ေဖာ္ျပၿပီး ----

''ကေလးေတြက သူတုိ႔ကုိ ၾကည့္ၿပီးအတုခုိးေနတာ၊ ဒါကုိလႊတ္ထားလုိ႔ မျဖစ္ေတာ့ဘူး''ဟု သတိေပးထားျပန္သည္။

ေရကူးဝတ္စုံႏွင့္ မယ္ေရြးပြဲကုိ ပိတ္ပင္ထားဆဲျဖစ္သည္။ သုိ႔ေသာ္ ယခု ရန္ကုန္ ၿမိဳ႕လယ္၊ ၿမိဳ႕နယ္အားလုံး၊ လမ္းမဝဲယာမွာ အရပ္သူကေလးမ်ား ထုိပုံစံႏွင့္ လမ္းေလွ်ာက္ေနၾကၿပီ။ စတိတ္ရႈိးမွ Cat Walk ေလွ်ာက္လမ္းေပၚမွာပင္ မဟုတ္ေတာ့ၿပီ။ သည္လုိေခတ္ေရစီးကုိ ဘယ္လုိ တားဆီး ၾကမည္နည္း၊ ကြၽန္ေတာ့္အိမ္မွ ေျမးမေလးမ်ားကုိ မသက္ေဆြက တဟင္းဟင္းနဲ႕ ထိန္းထားရသည္။ ဒါေတာင္မွ ေစ်းသြားရင္း ဝယ္လာေသာ စပါကက္တီေခၚ ႀကိဳးေသးတပ္ ပုခုံးေဖာ္အက်ႌကုိ ဝတ္သည္၊ အဖြားကုိ ေၾကာက္ရ၍ လုံၿခံဳေသာ ဖလံနယ္အက်ႌ၊ စတုိင္အက်ႌ လက္ရွည္ပြပြကုိ လုံလုံၿခံဳၿခံဳ ထပ္ဝတ္ ထားသည္။

စာရြက္ေပၚမွ ေၾကာ္ျငာမွျမင္သမွ် အတုခုိးဝတ္ခ်င္ေသာ စိတ္ကုိ ရေသ့စိတ္ေျဖ စတိေလးဝတ္သည္။ ထမီရွည္ရွည္အေပၚဝတ္ အက်ႌပြပြႏွင့္ ထပ္၍ လုံၿခံဳေစၾကသည္။

မည္သူမွျပစရာမဟုတ္ေသာ္လည္း စတိေလးဝတ္လုိက္ရမွဟူေသာ လူငယ္စိတ္ကုိ ကြၽန္ေတာ္စဥ္းစားေနမိသည္။

ရုိးရာယဥ္ေက်းမႈအတြက္ တာဝန္ရွိသူတုိ႔၊ လူႀကီးသူမတုိ႔ၾကားမွ အလွမယ္မ်ားသည္ လည္းေကာင္း၊ တင္းၾကပ္စြာ ထိန္းခ်ဳပ္ထားေသာ အဖြားရဲ႕ႏွိပ္ကြပ္မႈၾကားမွ ေျမးမေလးမ်ား သည္လည္းေကာင္း၊ ေနာင္လာေနာက္သမီးေလးမ်ားသည္လည္းေကာင္း၊ အာပတ္ လြတ္ေအာင္ မည္သုိ႔ႀကံေဆာင္ၾကေလမည္လဲဆုိသည္ကုိေတာ့ ေတြးၾကည့္၍ မရမိေသးတာအမွန္။

ေမာင္ေဆြသက္

 

ပဲခူး႐ိုးမအတြင္းမွ ေတာဆင္႐ိုင္းေလးေကာင္ ဘုရားဖူးလာေရာက္

ပဲခူး႐ိုးမအတြင္းမွ ေတာဆင္႐ိုင္းေလးေကာင္ လက္ပံတန္း၊ သာယာဝတီ၊ မင္းလွ၊ ဇလြန္ႏွင့္ ဟသၤာတၿမိဳ႕နယ္မ်ားအတြင္း ျဖတ္သန္းဝင္ေရာက္ခဲ့ လူမ်ားကို အႏၲရာယ္ျပဳျခင္း၊ စိုက္ခင္းမ်ားကို ဖ်က္ဆီးျခင္းမျပဳဘဲ ေအးခ်မ္းစြာ ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားခဲ့သည္။ ပဲခူး႐ိုးမအတြင္းမွ ေတာဆင္႐ိုင္းေလးေကာင္ ပါအုပ္စုသည္ ဧရာဝတီျမစ္ကို ျဖတ္ကူးကာ ျမစ္အေနာက္ဘက္ကမ္း ဇလြန္ၿမိဳ႕ႏွင့္ ဟသၤာတၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕သူႀကီးဘုရားအနီးသို႔ ထူးထူးျခားျခား ဝင္ေရာက္ခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ ပဲခူး႐ိုးမအတြင္းမွ အျမင့္ ၁၁ ေပရွိ ဆင္မႀကီတစ္ေကာင္၊ အျမင့္ ၉ ေပရွိ ဆင္ထီးတစ္ေကာင္၊ ဆင္မတစ္ေကာင္ႏွင့္ အျမင့္ေလးေပရိွ သားေပါက္ဆင္မငယ္ တစ္ေကာင္ စုစုေပါင္း ဆင္ေလးေကာင္ အုပ္စုသည္ ဇူလိုင္လ ၄ ရက္မွစ၍ သာယာဝတီၿမိဳ႕နယ္၊ လက္ပံတန္းၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ မင္းလွၿမိဳ႕နယ ္မ်ားအတြင္း လွည့္လည္ျဖတ္သန္းကာ ဇူလိုင္လ ၉ ရက္ညတြင္ ဧရာဝတီျမစ္ကို ျဖတ္ကူးခဲ့ေၾကာင္း၊ ဇူလိုင္လ ၁၀ ရက္နံနက္ ၆ နာရီခန္႔တြင္ ဇလြန္ၿမိဳ႕ျမစ္ကမ္းမွ ၿမိဳ႕ေပၚရိွ ဆင္တန္းရပ္ကြက္သို႔ ေရာက္ရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ ထို႔ေနာက္ နံနက္ ၉ နာရီခန္႔တြင္ ဟသၤာတၿမိဳ႕ဘက္သို႔ ျပန္လည္ ထြက္ခြာသြားခဲ့ေၾကာင္း၊ ဇူလိုင္ ၁၁ ရက္ နံနက္ ၄ နာရီခန္႔တြင္လည္း ဟသၤာတၿမိဳ႕ ၿမိဳ႕သူႀကီးဘုရားအနီး သို႔ေရာက္ရွိခဲ့ၿပီး ဘုရားအနီး၌ တစ္နာရီခြဲခန္႔ ရွိေနခဲ့ေၾကာင္း၊ နံနက္ ၅ နာရီခြဲခန္႔တြင္ ဧရာဝတီျမစ္ကို ျဖတ္ကူး၍ ပဲခူးတိုင္း သာရေဝါဘက္သို႔ ဆက္လက္ထြက္ခြာ သြားခဲ့ေၾကာင္း၊ ယင္းေနာက္ လက္ပံတန္းၿမိဳ႕နယ္ႏွင့္ မင္းလွၿမိဳ႕နယ္မ်ားကို လွည့္လည္ျဖတ္သန္းၿပီး ဇူလိုင္လ ၁၂ ရက္ နံနက္ပိုင္းက ပဲခူး႐ိုးမေတာနက္ထဲသို႔ ေရွး႐ႈထြက္ခြာသြားခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရသည္။ အဆိုပါ ဆင္အုပ္စုသည္ ေတာ႐ိုင္းဆင္အုပ္စုပင္ ျဖစ္ေသာ္လည္း ထူးျခားစြာပင္ ဇလြန္ၿမိဳ႕ ဆန္တန္းရပ္ကြက္သို႔ ေရာက္ရွိၿပီး ဇလြန္ၿမိဳ႕ မာရ္ေအာင္ျမင္ ျပည္ေတာ္ျပန္ဘုရားႀကီးကို ဦးခိုက္ပူေဇာ္ခဲ့သည့္အျပင္ လူအမ်ားအၾကား လႈပ္ရွားသြားလာခဲ့ေၾကာင္း၊ ေပ ၂၀ ခန္႔အထိ လူမ်ားအကပ္ခံၿပီး တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုမွ် ရန္လို၊ ရန္ျပဳျခင္းမရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ ဟသၤာတၿမိဳ႕ ၿမဳိ႕သူႀကီးဘုရားအနီး၌လည္း တစ္နာရီခြဲခန္႔ ပူေဇာ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ထို႔ျပင္ လွည့္လည္သြားလာခဲ့ရာ လမ္းေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္တြင္လည္း စိုက္ခင္းမ်ားကို ဖ်က္ဆီးမႈမရွိခဲ့ေၾကာင္း၊ ထိုသို႔ေတာဆင္႐ိုင္းမ်ား ထူးထူးျခားျခား ဝင္ေရာက္လာၿပီး မည္သူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကိုမွ် အႏၲရာယ္မျပဳဘဲ ေအးခ်မ္းစြာ ျပန္လည္ ထြက္ခြာသြားျခင္းသည္ လြန္စြာထူးျခားေၾကာင္း၊ ေဒသခံျပည္သူမ်ားက အံ့ၾသဝမ္းသာ ေဝဖန္ေျပာၾကား လ်က္ရွိေၾကာင္း ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၂၆ ရက္ေန႔ထုတ္ ျမန္မာ့အလင္း သတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

အင္တာနက္ေတြမျပတ္ေတာ့ဘူးတဲ့....ေႏွးပဲေႏွးမွာပါ

ျပည္တြင္း၌ အင္တာနက္အသံုးျပဳရာတြင္ ဆက္သြယ္မႈ ျပတ္ေတာက္ျခင္းမရွိေစရန္ အိမ္နီးခ်င္းႏိုင္ငံမ်ားႏွင့္ ဖိုင္ဘာ ဆက္ေၾကာင္းမ်ား ထပ္မံသြယ္တန္းေနေၾကာင္း ရတနာပံုတယ္လီပုိ႔၊ သတင္းအခ်က္အလက္ႏွင့္ နည္းပညာဌာနမွ တာ၀န္ရွိသူတစ္ဦးက ေျပာၾကားသည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံမွ ဆက္သြယ္ထားေသာ နယ္စပ္ျဖတ္ေက်ာ္ ဖုိင္ဘာ ဆက္ေၾကာင္းမ်ားအျဖစ္ ျမန္မာ-တ႐ုတ္ ဖုိင္ဘာဆက္ေၾကာင္းေျခာက္ခု၊ ျမန္မာ-ထိုင္း ဖုိင္ဘာဆက္ေၾကာင္း ေျခာက္ခုကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ခဲ့ၿပီး လက္ရွိ ျမန္မာ-အိႏၵိယ ဖုိင္ဘာဆက္ေၾကာင္းႏွစ္ခုႏွင့္ ျမန္မာ-ဗီယက္နမ္ ဖုိင္ဘာဆက္ေၾကာင္းႏွစ္ခုတုိ႔ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ေနေၾကာင္း သိရသည္။ အေရွ႕ေတာင္အာရွအလယ္ပိုင္းႏွင့္ အေနာက္ဥေရာပႏိုင္ငံမ်ား ဆက္သြယ္ထားေသာ ေရေအာက္ေကဘယ္လ္ႀကိဳး ျပတ္ေတာက္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚမည့္ အင္တာနက္ဆက္သြယ္ေရး ျပတ္ေတာက္ျခင္းမ်ိဳး ျဖစ္ေပၚေတာ့မည္ မဟုတ္ေၾကာင္း၊ ၄င္းအျပင္ အင္တာနက္ဆက္သြယ္မႈလုိင္းမ်ား ယခင္ကထက္ ပုိမိုျမန္ဆန္လာမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ၄င္းက ေျပာျပသည္။ ယခုအခါ ဖိုင္ဘက္ႀကိဳးမွ်င္သံုး အင္တာနက္စနစ္ကုိ စတင္က်င့္သံုးေနၿပီျဖစ္သည္။ အဆိုပါစနစ္ကို မႏၲေလးတုိင္း၊ ျပင္ဦးလြင္ၿမိဳ႕နယ္

ရတနာပံု ဆုိင္ဘာစီးတီး၌ စတင္မိတ္ဆက္ခဲ့ၿပီးေနာက္ ျပင္ဦးလြင္၌ စတင္ခ်ထားေပးခဲ့ၿပီး ယခုအခါ မႏၲေလးၿမိဳ႕၌ သံုးစြဲေနၿပီျဖစ္ေၾကာင္း၊ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕တြင္လည္း ခ်ထားေပးမည္ျဖစ္ေၾကာင္း ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၂၉ ရက္ေန႔ထုတ္ ျပည္ျမန္မာဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္းမ်ား အေကာင္အထည္ေဖာ္ေသာ္လည္း မီးကမွန္မွန္လာပါ့မလား ..ေနာက္ဆံုးေတာ့ တရုတ္ႀကီးပဲအျမတ္ထြက္မယ္.

ေနာ္ခ်မ္းခ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရန္ သေဘာတူညီမႈစာခၽြန္လႊာ လက္မွတ္ေရးထိုး တ႐ုတ္ျပည္သူ႔ သမၼတႏုိင္ငံ Yunnan Provincial Investment Holding Group Co.,Ltd. မွ Chairman Mr.BAO Minghu ႏွင့္အဖြဲ႔သည္ ဇူလိုင္ ၂၃ ရက္ နံနက္ပိုင္းတြင္ ေနျပည္ေတာ္ရွိ အမွတ္(၁) လွ်ပ္စစ္စြမ္းအား ၀န္ႀကီးဌာန ဧည့္ခန္းမ၌ (၁)လွ်ပ္စစ္စြမ္းအား၀န္ႀကီးဌာန ေရအားလွ်ပ္စစ္ စီမံေရးဦးစီးဌာန ညႊန္ၾကားေရးမွဴးခ်ဳပ္ ဦးၾကည္စိုး၊ တ႐ုတ္ျပည္သူ႔ သမၼတႏုိင္ငံ Yunnan Provincial Investment Holding Group Co.,Ltd. မွ President Mr.LIU Yinong ႏွင့္ International Group of Entrepreneurs Company Limited မွ တာ၀န္ရွိသူတုိ႔က ေနာ္ခ်မ္းခ ေရအားလွ်ပ္စစ္စီမံကိန္း အေကာင္အထည္ေဖာ္ ေဆာင္ရြက္ႏုိင္ရန္အတြက္ သေဘာတူညီမႈ စာခၽြန္လႊာ (Memorandum of Agreement) ကုိ လက္မွတ္ေရးထိုးၾကၿပီး အျပန္အလွန္လဲလွယ္ခဲ့ၾကေၾကာင္း ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၂၅ ရက္ေန႔ထုတ္ ေၾကးမံုသတင္းစာတြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။
ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္းရွိ စက္မႈဇုန္မ်ားကို လွ်ပ္စစ္မီးေပးေဝရာတြင္ ၁၉.၇.၂၀၁၀ ရက္မွ စတင္၍ တစ္ရက္လွ်င္ ၁၀ နာရီအထိ တိုးျမႇင့္ေပးလ်က္ရွိေၾကာင္း ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ေတာ္လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားမွ သိရသည္။ စက္မႈဇုန္မ်ားသို႔ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အား ျဖန္႔ေဝမႈကို ၁၆.၆.၂၀၁၀ ရက္မွစတင္၍ တစ္ရက္လွ်င္ ၅ နာရီႏႈန္းျဖင့္ အုပ္စုႏွစ္စုခြဲကာ အလွည့္က် ေပးေဝခဲ့ၿပီး တစ္လေက်ာ္ခန္႔အၾကာ ၁၉.၇.၂၀၁၀ ရက္တြင္ နံနက္ ၆ နာရီမွ ညေန ၄ နာရီအထိ တစ္ရက္လွ်င္ ၁၀ နာရီႏႈန္းျဖင့္ ဓါတ္အားျဖန္႔ျဖဴးလ်က္ရွိေၾကာင္း သိရသည္။ “လွ်ပ္စစ္မီးပံုမွန္ ျပန္ရလာေတာ့ စက္႐ုံ၊ အလုပ္႐ံုေတြအတြက္ ပံုမွန္လည္ပတ္ႏုိင္လာပါတယ္။ မီးမလာတဲ့ရက္ေတြမွာ မီးစက္အသံုးျပဳရတာဟာ ဒီဇယ္ဆီဖိုး စရိတ္စက ႀကီးလြန္းတယ္” ဟု လိႈင္သာယာစက္မႈဇုန္ရွိ လုပ္ငန္းရွင္တစ္ဦးက ေျပာသည္။ ရန္ကုန္တိုင္းအတြင္းရွိ လွ်ပ္စစ္သံုးစြဲမႈ စုစုေပါင္းအတြက္ လိုအပ္ေသာပမာဏမွာ မဂၢါဝပ္ ၆၆၀ ေက်ာ္ျဖစ္ၿပီး၊ ယင္း၏ ၁၈ ရာခိုင္ႏႈန္း ခန္႔ျဖစ္ေသာ မဂၢါဝပ္ ၁၂၀ ေက်ာ္မွာ စက္မႈဇုန္မ်ားအတြက္ လိုအပ္ျခင္းျဖစ္ေၾကာင္း ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဇူလိုင္လ ၂၉ ရက္ေန႔ထုတ္ ျပည္ျမန္မာ ဂ်ာနယ္တြင္ ေဖာ္ျပထားပါသည္။

လူကုန္ကူးသူတို႔ အင္တာနက္ အသံုးျပဳလာေနၾကမႈ

 

ကမၻာလံုးခ်ီ ေျပာင္းလဲမႈမ်ား အရွိန္ျပင္းစြာ ျဖစ္ပ်က္ေနသည့္ ကာလ ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဆက္သြယ္ေရး နည္းပညာမ်ားႏွင့္ သတင္း အခ်က္အလက္ စီးဆင္းမႈ မ်ားလည္း အရွိန္အဟုန္ျဖင့္ က်ယ္ျပန္႔ ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနသည္။ ထုိ႔ အတြက္ေၾကာင့္လူအမ်ားအတြက္ အလြယ္တကူၾကည့္ရန္၊ အသံုးျပဳရန္၊ ေတြ႕ဆံုရန္အလြန္လြယ္ကူလာေစသည္။ တရားဝင္လုပ္ငန္းမ်ားအတြက္ အသံုးဝင္သလို လူကုန္ ကူးသူမ်ားအတြက္လည္း ပိုၿပီးတီထြင္ႀကံဆ နည္း လမ္းသစ္မ်ားျဖင့္က်ဴးလြန္ရန္ အေထာက္အကူ ျပဳလ်က္ရွိသည္။

အင္တာနက္သည္ လူကုန္ကူးမႈ ပညာ ေပးအစီအစဥ္မ်ားမွာေရာ၊ ထိုမႈခင္း၏ အက်ဳိး ဆက္မ်ားႏွင့္ပတ္သက္ၿပီး ကြန္ရက္တည္ေဆာက္ ကာ ပညာေပးျဖန္႔ခ်ိမႈမွာေရာ အလြန္အစြမ္းထက္ သည့္ ကိရိယာတန္ဆာပလာအျဖစ္ အသံုးျပဳလာၾက သည္။ လူကုန္ကူးမႈ တိုက္ဖ်က္သည့္အဖြဲ႕အစည္း အခ်င္းခ်င္းသည္ အင္တာနက္၏ အားသာခ်က္၊ အသံုးဝင္မႈတို႔ကို အသံုးခ်ၿပီး တစ္ကမၻာလံုး အသိျမင့္ တင္ေပးမႈအတြက္ ေဆာင္ရြက္ေနၾကသည္။ အင္တာနက္ကို အသံုးျပဳကာ ဥပေဒ ဘက္ေတာ္သားအခ်င္းခ်င္း ပူးေပါင္းတိုက္ဖ်က္ရာတြင္ ထိုျပစ္မႈ စံုစမ္းေဖာ္ထုတ္ၾကရာ တြင္လည္း အသံုးျပဳလွ်က္ရွိေနသည္။

တစ္ခ်ိန္တည္းမွာပင္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္ၾကသူ ကြန္ရက္မ်ား၊ ဂိုဏ္းမ်ားသည္ ¤င္းတို႔၏ ဥပေဒမဲ႔လုပ္ရပ္မ်ားကို ထိုနည္းပညာအသစ္အဆန္းမ်ားျဖင့္ပင္ တိုးျမင့္ေဆာင္ရြက္က်ဴးလြန္ ေနၾကသည္။ လူကုန္ကူးမႈမ်ားသည္ ပို၍ပင္အင္တာနက္ကိုအသံုးျပဳၿပီး ဘဝရပ္တည္ရန္ ခက္ခဲသည့္အုပ္စုမ်ား၊ သားေကာင္ျဖစ္ႏိုင္ေခ်ရွိသူမ်ားတို႔ကိုပစ္မွတ္ထားၾကသည္။

ထို႔ေၾကာင့္ (၂ဝ၁ဝ)ခုႏွစ္ ဧၿပီလ (၁၇)ရက္ေန႔က ဘရာဇီးလ္ႏိုင္ငံတြင္ ျပဳလုပ္ေသာ (၁၂)ႀကိမ္ေျမာက္ ကမၻာ့ကုလသမဂၢ၏ မႈခင္းကာကြယ္တားဆီးေရးႏွင့္ တရားစီရင္ေရး ဆိုင္ရာ ညီလာခံတြင္ လူကုန္ကူးမႈႏွင့္ သက္ဆိုင္ေသာ အင္တာနက္အသံုးျပဳမႈ အက်ဳိးအျပစ္ မ်ားကို ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကသည္။ ထိုေဆြးေႏြးပြဲ၏ ေလ့လာသံုးသပ္မႈမွာ အစိုးရမ်ား၊ လူမႈေရး အသင္းအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ ပုဂၢလိကအခန္း က႑တို႔မွလည္း အင္တာနက္ကိုအသံုးျပဳ က်ဴးလြန္သည့္မႈခင္းဟူသမွ်ကို ပူးေပါင္းပါဝင္ တုိက္ဖ်က္ရန္လိုသည္ဟု မွတ္ခ်က္ေပးၾကသည္။

လူကုန္ကူးမႈမ်ားသည္ အင္တာနက္ကို အသံုးျပဳၿပီး လူစုေဆာင္းမႈႏွင့္ ¤င္းတို႔၏ ဝန္ေဆာင္မႈမ်ားကို ေၾကာ္ျငာမႈတို႔ေဆာင္ရြက္ ေနၾကသည္ကို သက္ေသအေထာက္အထား၊ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပႏိုင္သည္အထိ မေတြ႕ရွိရ ေသးေသာ္လည္း ၾကားသိေနရမႈေတာ့ ရွိေနသည္။ ထိုသို႔ျဖစ္ရျခင္းမွာ ¤င္းတို႔သည္ အာဏာပိုင္မ်ား၏ စံုစမ္းမႈမ်ားမွ လြတ္ေျမာက္ ေက်ာ္ျဖတ္ရန္ေဆာင္ရြက္ေနၾကျခင္းေၾကာင့္ျဖစ္ သည္ဟု ယူဆရသည္။

အခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံမ်ားမွ လူကုန္ကူးသူမ်ားသည္ ယခင္က ပညာမတတ္ၾကသူမ်ား ျဖစ္ၾက ေသာ္လည္း ယခုအခါ ပညာတတ္မ်ားျဖစ္လာၾကသည့္အျပင္ ေခတ္မီနည္းပညာမ်ားကိုပါ ကိုင္တြယ္သံုးစြဲလာႏိုင္ၾကၿပီျဖစ္ သည္။ ယခင္အခါမ်ားႏွင့္မတူ လက္ကိုင္ဖုန္းမ်ား၊ ဗြီဒီယို ကင္မရာမ်ား သံုးစြဲတတ္လာျခင္း၊ အဂၤလိပ္စာ စကားမ်ားကိုလည္း ကြၽမ္းကြၽမ္းက်င္က်င္ ေျပာဆိုတတ္လာႏိုင္ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ယခင္ကထက္ ကေလးမ်ားႏွင့္အမ်ဳိးသမီးမ်ားကို ေခါင္းပံုျဖတ္အျမတ္ထုတ္ ရန္အတြက္ ပုိ၍အလုပ္ျဖစ္လာၾကသည္။

ႏိုင္ငံတစ္ခုႏွင့္တစ္ခု လူကုန္ကူးသူမ်ား၏ လုပ္ပံုလုပ္နည္း အမ်ဳိး မ်ဳိးကြဲျပားျခားနား လ်က္ရွိၾကသည္။ ထိုသို႔ကြာျခားမႈသည္ လူကုန္ကူးသူတုိ႔၏ အရည္အခ်င္းေပၚတြင္မူတည္ သည္။ တခ်ဳိ႕မွာပညာအရည္အခ်င္းမရွိသူ၊ အရည္အခ်င္းအနည္းငယ္သာရွိသူ၊ တခ်ဳိ႕မွာမူ လူ႔အသိုင္းအဝိုင္းမွ ႐ိုေသသမႈျပဳရေသာသူ၊ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြးရွိၿပီး လွ်ဳိ႕ဝွက္စြာ ပိပိရိရိ လုပ္ေဆာင္ေနသူ၊ အေတြ႕အႀကံဳမ်ားစြာရွိသည့္ ဒုစ႐ိုက္ဂိုဏ္းဝင္ျဖစ္သူမ်ားသည္ ေခတ္မီ နည္းပညာကို တစ္ဖက္ကမ္းခတ္တတ္ေျမာက္ကြၽမ္းက်င္သူတို႔ အထိရွိၾကသည္။ မည္သည့္ ကမၻာေပၚမွာပဲထိုျပစ္မႈက်ဴးလြန္သည္ျဖစ္ေစ၊ မည္သည့္ပံုစံမ်ဳိးျဖင့္ က်ဴးလြန္ေနသည္ျဖစ္ေစ၊ အားလံုးသည္ထိုနည္းပညာမ်ားေၾကာင့္ အက်ဳိးအျမတ္ရရွိေနေနၾကသည္။ ထိုေခတ္မီ နည္းပညာ ေၾကာင့္လည္း လ်င္ျမန္ျခင္း၊ ေစ်းေပါေပါျဖင့္ အျမတ္မ်ားစြာရရွိၾကသည္။

လိင္မႈဆိုင္ရာ ညစ္ညမ္းဓာတ္ပံု၊ ဗီြဒီယိုမ်ားထုတ္လုပ္ရန္ရည္ရြယ္၍ လူကုန္ကူးမႈတြင္ နည္းပညာသံုးစြဲမႈမ်ားပိုတိုး၍ သံုးစြဲလာရျခင္းသည္ အင္တာနက္အသံုးျပဳရန္ ပိုလြယ္ကူျခင္း ေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ နည္းပညာဝန္ေဆာင္မႈမ်ား သက္ေသာင့္သက္သာ တိုးတက္ဖြ႕ံၿဖိဳးလာျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း ႏွစ္စဥ္အင္တာနက္ သံုးစြဲသူဦးေရ ပိုမ်ားလာေနျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ သံုးစြဲသူ၏ အမည္ရင္း၊ ေဖာ္ျပရန္မလိုဘဲသံုးစြဲႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ အင္တာနက္ျမန္ႏႈန္းျမင့္မ်ားမ်ားစြာေပၚေပါက္လာျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ လူကုန္ကူးသူမ်ားသည္ အိမ္ထဲမွာ တြင္ပင္ ေနရာအႏွ႔ံဆီသို႔ လွမ္းၿပီးအလုပ္လုပ္ ႏိုင္ျခင္းေၾကာင့္လည္းေကာင္း၊ ႏိုင္ငံအႏွံ႔အျပား တြင္ ခ်ိတ္ဆက္ဆက္သြယ္ေဆာင္ရြက္ႏိုင္သျဖင့္ အာဏာပိုင္တို႔ေျခရာခံရန္ ခက္ခဲျခင္းေၾကာင့္ လည္းေကာင္း၊ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈႏွင့္ယွဥ္ပါက အက်ဳိးအျမတ္ရရွိမႈမ်ားစြာ အျမတ္မ်ားစြာရ ရွိျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ထိုအင္တာနက္နည္းပညာကို အသံုးျပဳမႈမ်ားလာရျခင္းျဖစ္သည္။

အင္တာနက္ျဖင့္ သားေကာင္ရွာေဖြမႈသည္ လူကုန္ကူးသူအတြက္ သမား႐ိုးက်နည္း လမ္းမ်ားထက္ ပိုမိုအားသာခ်က္ျဖစ္ေစသည္။ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ လူမ်ဳိးမေရြး၊ ဘာသာမေရြး ပစ္မွတ္ရွာေဖြႏိုင္သည္။ အထူး သျဖင့္ ဘဝ ရပ္တည္ရန္ခက္ခဲ သည့္ အုပ္စုမ်ားကို chatrooms, spam mail (သို႔) internet dating မ်ားမွတစ္ဆင့္ ပစ္မွတ္ရွာၾကေတာ့သည္။

အစုိးရအဖြဲ႕အစည္းမ်ားႏွင့္ အစိုးရမဟုတ္ေသာ အဖြဲ႕အစည္းမ်ားတို႔ ပူးေပါင္းေဆာင္ ရြက္မႈကပုိ၍ အေရးႀကီးလာေၾကာင္းကို ျပသသလို အင္တာနက္ကို လူကုန္ကူးမႈတိုက္ဖ်တ္ ေရးတြင္ ပိုမိုအားျမႇင့္သံုးစြဲကာ လက္နက္အျဖစ္အသံုးျပဳေရးႏွင့္ မႈခင္းက်ဴးလြန္ရာတြင္ အင္တာနက္အသံုးျပဳမႈ မွန္သမွ်ကို တန္ျပန္တိုက္ဖ်က္ပစ္ေရးတို႔အတြက္ပါ အသံုးျပဳရဦးမည္ ျဖစ္သည္။

ဝင္းႏိုင္ထြန္း

 Type the rest of your post here.

၀ါဆိုလျပည့္ေန႕

၀ါဆိုလျပည့္ေန႕ တြင္ . .
မိဂဒါ၀ုန္ေတာ၌ ျမတ္စြာဘုရား ပဥၥ၀ဂၢီ ငါးဦး တို႕အား
ေဟာၾကားေတာ္မူ ေသာ တရားဦး

ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ျမတ္ကို နာယူႏိုင္ပါတယ္. . .

ဓမၼစကၠပၸဝတၱန (ေခၚ) ဓမၼစၾကာသုတ္ပါဠိေတာ္ ႏွင့္ ျမန္မာျပန္ကို

ဓမၼစၾကာ ပါဠိေတာ္ ျမန္မာျပန္

တြင္ ဖတ္ရႈ ႏိုင္ပါသည္။

ဓမၼစၾကာ တရားေတာ္ကို ဘုန္းဘုန္းဦးေလာကနာထ ဆီမွ ျပန္လည္ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္. . .

ပုံကို ဤေနရာ မွ ကူးယူေဖာ္ျပပါသည္.

အားလံုးကိုခ်စ္ခင္ေလးစားလွ်က္...
ဧရာ၀တီစာၾကည့္တိုက္မွ ဓမၼဒါနျပဳပါသည္။
 

စစ္တပ္ စခန္းတခုအား ကရင္နီ တပ္မေတာ္ သိမ္းဆည္း

သတင္း - ကႏၱာရ၀တီတုိင္း(မ္)

စေနေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 24 ရက္ 2010 ခုႏွစ္

ကရင္နီျပည္ အလယ္ပိုင္းေဒသတြင္ အေျခစိုက္ထားေသာ စစ္အစိုးရတပ္ စခန္းတခုအား ကရင္နီတပ္မွ ၀င္ေရာက္ တိုက္ခိုက္ခဲ့ရာ စစ္တပ္ ၃ ဦး ေသဆံုးၿပီး စခန္းအား မီးရႈိ႕ဖ်က္ဆီးခဲ့သည္ဟု ကရင္နီတပ္မေတာ္မွ ယေန႔နံနက္တြင္ အတည္ျပဳေျပာၾကားသည္။ “စခန္း တက္သိမ္းတဲ့ တိုက္ပြဲ ျဖစ္တယ္။ တပ္အင္အားက (စစ္တပ္ဘက္) တပ္စု တစုေပါ့။ အနည္းဆံုး ဆယ္ဦးေလာက္ ရွိတာေပါ့။ အဲမွာ အေလာင္း ၃ ေလာင္း ရတယ္။ လက္နက္ေတြ လည္း ရတယ္။ စခန္းကို သိမ္းၿပီးေတာ့ တပ္ကို မီးရႈိ႕လိုက္တယ္” ဟု ကရင္နီတပ္မေတာ္ အရာရွိတဦးက ေျပာသည္။ ကရင္နီတပ္မေတာ္ အမွတ္ ၂ တပ္ရင္း တပ္ခြဲ ၂ မွ ဗိုလ္ဖဲဘူးႏွင့္ အမွတ္ ၂ တပ္ရင္း တပ္ခြဲ ၃ မွ ဗိုလ္ႀကီး ဖိုးကလားတို႔ ဦးစီးၿပီး ဇူလိုင္လ ၁၄ ရက္ေန႔ နံနက္တြင္ အလယ္ပိုင္းဂြင္ ေဘာလခဲ ေဒသတြင္းရွိ ေစာလိုေက်းရြာ အနီးတြင္ အေျခစိုက္ထားေသာ ခမရ ၄၃၀ တပ္အား ၀င္ေရာက္တိုက္ခိုက္ျခင္း ျဖစ္သည္။ တိုက္ပြဲတြင္ ကရင္နီတပ္မေတာ္ဘက္မွ စစ္တပ္အေလာင္း ၃ ေလာင္း အပါအ၀င္ MA-1ႏွစ္လက္၊ MA-2 တစ္လက္၊ MA-4 တစ္လက္၊ က်ဥ္ေဘာက္ ၁၆ ခ်ပ္၊ အီကြင္းမင္း ၃ စံုႏွင့္ ေက်ာပိုးအိပ္ ၃ လံုး သိမ္ဆည္းရမိသည္ဟု ဆိုသည္။ “ကရင္နီတပ္ဖြဲ႔ဘက္က ထိခိုက္ဒဏ္ရာ ရတာေတြ ဘာမွ မရိွဘူးလို႔ ေျပာတယ္။ အခု တိုက္ပြဲ ျဖစ္ပြားေနတဲ့ ေနရာ အနီးမွာ ရိွတဲ့ ေဒသခံရြာေတြ၊ ရြာသားေတြေပါ့။ သူတို႔ရဲ့ အေျခအေနက ဘယ္လိုရိွေနလဲဆိုတာလည္း မသိရေသးပါဘူး” ဟု ကရင္နီလူမႈ ကယ္ဆယ္ေရးႏွင့္ ဖြ႔ံၿဖိဳးေရးပင္မဌာနမွ သတင္းတာ၀န္ခံ တဦးက ေျပာပါသည္။ ယခုလဆန္းပိုင္း ၂ ရက္ေန႔တြင္လည္း လြိဳင္ေကာ္ၿမိဳ႕နယ္ ပါးေလာင္းေက်းရြာ အနီးတြင္ ကရင္နီတပ္ဖြဲ႔ တဖြဲ႔၏ ခ်ဳံခိုတိုက္ခိုက္မႈ ေၾကာင့္ စစ္အစိုးရတပ္ ၃ ဦး ေသဆုံးၿပီး ထိခိုက္ဒဏ္ရာမႈလည္း ရိွေနေၾကာင္း သိရပါသည္။

 Type the rest of your post here.

ဗမာ့ေဘာလံုး သမိုင္းအေၾကာင္း

ဗမာ့ေဘာလံုး သမိုင္း

တစ္ေန႔ေသာအခါက ကၽြႏု္ပ္သည္ လူမႈေရးလုပ္ငန္းမ်ား တစ္ေန႔တာ ၿပီးဆံုးသြားခ်ိန္ ကၽြႏု္ပ္၏ ေနအိမ္ ဘုရားခန္းအတြင္း အဓိဌာန္ ပုတီးစိပ္ျခင္း၊ ေမတၱာပို႔သျခင္းမ်ား ၿပီးဆံုးသြားခ်ိန္ သန္းေခါင္ယံ အခ်ိန္၌ အိပ္စက္အနားယူျခင္း မျပဳလုပ္ခင္ ကၽြႏု္ပ္၏ စာအုပ္ဗီဒိုကို ေမြေႏွာက္ဖတ္ရႈစဥ္ ကၽြႏ္ုပ္၏ အရင္းႏွီးဆံုး ေသြးေသာက္ ဦးသန္းစိန္ထံမွ ရရိွထားေသာ အဖိုးတန္စာအုပ္ တစ္အုပ္ျဖစ္သည့္ . . . Sir J.George Scott, K.C.I.E. ေရးသားေသာ “SCOTT OF THE SHAN HILLS” ဟူေသာ စာအုပ္ကို လွန္ေလွာၾကည့္မိရာ ေအာက္ပါ ဓါတ္ပံုႏွင့္ စာသားမ်ားကို ေတြ႔ရွိေတာ့သည္။

ယင္းဓါတ္ပံုသည္ ႏိုင္ငံျခားသား (၂) ဦးႏွင့္အတူ ဗမာလူမ်ိဳးမ်ား ကေတာင္းက်ိဳက္၍ ေဘာလံုးတစ္လံုးႏွင့္ အမွတ္တရ ရိုက္ကူးထားေသာ ဓါတ္ပံုျဖစ္ေနသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ကၽြႏု္ပ္သည္ အလြန္စိတ္၀င္စားစြာျဖင့္ ယင္း အေၾကာင္းအရာကို ေရးသားထားေသာ စာပုိဒ္ကို ႀကိဳးစား၍ ဖတ္ၾကည့္မိသည္။ ကၽြႏ္ုပ္၏ အဂၤလိပ္စာ အားနည္းမႈ ေၾကာင့္ ေရးသားထားေသာ အေၾကာင္းအရာ အစစ္အမွန္ကို ေသခ်ာစြာ မသိရွိသည့္အတြက္ နာေရးကူညီမႈအသင္း (ရန္ကုန္)သို႔ ယင္းစာအုပ္အား ယူေဆာင္သြားကာ အသင္းရွိ အဂၤလိပ္စာကၽြမ္းက်င္သူ ပညာရွင္မ်ားျဖစ္ၾကေသာ ေမာင္ေအာင္ဟိန္းထြန္း၊ ေဒၚဧရာေမာင္ေမာင္၊ ေဒၚစိုးစႏၵာတို႔ကို အကူအညီ ေတာင္းရေတာ့သည္။ ဤတြင္ စာေရးသူ Scott ၏ ေရးသားထားေသာ စာမူအား တိုက္ရိုက္ဘာသာျပန္ဆိုကာ ယခုကဲ့သို႔ စာဖတ္ပရိတ္သတ္အား တင္ျပႏိုင္ ျခင္းျဖစ္ေတာ့သည္။

Scott ၏ လက္ေရးစာမူ စာရြက္တြင္ ၁၈၇၉ ခုႏွစ္၊ ဒီဇင္ဘာ ၁၉ ရက္ေန႔တြင္ ကန္မည့္ ေဘာလံုးပြဲ တစ္ပြဲ အေၾကာင္းပါရွိသည္။ “ဒီေန႔ ေန႔လည္မွာ Putsoes ႏွင့္ Trousers တို႔ႏွင့္ ေဘာလံုးပြဲရွိသည္။ ညေန (၅း၀၀) နာရီမွာ ကန္မည္။” ယင္းေအာက္တြင္ J.G.Scott ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီးဟု လက္မွတ္ပါရွိသည္။

ဗမာလူငယ္မ်ားသည္ ေဘာလံုးကန္ျခင္းကို ႏွစ္သက္ၾကသည္။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သူတို႔က “ေဘာလံုး ကန္ရတာ တိုက္ခိုက္တာနဲ႔ ဆင္တူတယ္။” ဟု ေျပာၾကသည္။ ခြင့္ယူထားေသာ ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္၏ စာ တစ္ေစာင္တြင္ ေဘာလံုးကို သူတို႔ မည္မွ်စိတ္၀င္စားေၾကာင္း သိႏိုင္သည္။ အဆိုပါ ေက်ာင္းသားက သူသည္ ေက်ာင္းကို ျပန္လာခ်င္ေၾကာင္း၊ သူျပန္မေရာက္ေသးခင္ အခ်ိန္အထိ ဘယ္ေဘာလံုးပြဲမွ မကန္ပါေစႏွင့္ ဟု ဆုေတာင္းေနေၾကာင္း စာထဲ ေရးထားသည္။ သူက ထပ္မံေရးသား ထားေသးသည္။ “မေန႔ညက အိပ္မက္ေကာင္း တစ္ခုကုိ တစ္ခုကို မက္ခဲ့ေသးသည္။ ကၽြန္ေတာ္က ဆရာႀကီးတို႔နဲ႔ ေဘာလံုးကန္ေနတာေပါ့။ အဲဒါ နတ္ျပည္ေရာက္ ေနတဲ့အတိုင္းပဲ” ဟူ၍ ျဖစ္သည္။ အျခားေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ ေျပာသည္က “ကၽြန္ေတာ္တို႔ ျပန္မေရာက္ခင္ ဆရာႀကီးတို႔ ေဘာလံုးအသင္း အျခားဘယ္အသင္းနဲ႔မွ မကန္ပါေစနဲ႔လို႔ ကၽြန္ေတာ္ ဆုေတာင္းပါတယ္။ ေဘာလံုးကန္ တာ အလြန္ေပ်ာ္စရာေကာင္းတယ္။” ထိုစကားကို ေျပာသူမွာ “ဟယ္ရီ - ဖိုးမင္း” ျဖစ္သည္။ ဟယ္ရီ - ဖိုးမင္းသည္ ဗမာေက်ာင္းသားျဖစ္သည္။ သူသည္ ေနာက္ပိုင္းတြင္ သူတို႔အသင္း၏ ဂိုးသမားျဖစ္လာခဲ့သည္။

ပံုမွန္အားျဖင့္ ဤကစားနည္း ဤပံုစံသည္ (ေဘာလံုးကစားျခင္းသည္ လူျဖဴတို႔ႏွင့္ အေရွ႕တိုင္းသားတို႔အၾကား ေပါင္းသင္းဆက္ဆံမႈ ရရွိေစရန္သာ ျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထိုအခ်က္သည္ပင္ လူငယ္ေတြကို သင္ေပးလို္ေသာ အခ်က္ ျဖစ္သည္။ ထိုကဲ့သို႔ သင္ေပးရသည္မွာ လြယ္ကူေသာ အလုပ္မဟုတ္ေပ။ သူတို႔က သင္ၾကားလိုစိတ္ေတာ့ ရွိသည္။ သို႔ေသာ္ ၄င္းတို႔ကို စနစ္တက် ကစားတတ္ဖို႔ သင္ေပးရန္မွာ ခက္ခဲသည္။
လူငယ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္ကို ဘယ္ေနရာမွာ ကစားပါဟု တာ၀န္ေပးေစကာမူ ထိုလူငယ္သည္ ေဘာလံုးေနာက္ကိုသာ လိုက္ေနတက္သည္။ ေရွ႕တန္းတိုက္စစ္ ကစားသူမ်ားကို ေနာက္တန္းလူမ်ားႏွင့္ ပူးတြဲ ကစားတက္ရန္ သင္ေပးရသည္။ ေရွ႕တန္းကစားသမားမ်ား ေနာက္တန္းကို ျပန္ေျပးၿပီး သူ႔ေနာက္ခံ လူမ်ားႏွင့္ ထပ္မေနေစရန္လည္း သင္ေပးရသည္။ အႀကိမ္ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပင္ ေနာက္ခံလူတစ္ေယာက္သည္ အျခားေရြးစရာ မရွိပဲ သူ႔အသင္းဘက္မွ ေရွ႕တန္းလူကို ၀င္တိုက္ၿပီး ေဘာလုံးကို ဖ်က္ထုတ္လိုက္ေလ့ရွိသည္။
ဗမာလူမ်ိဳးေတြသည္ ၄င္းတို႔၏ ကိုယ္ပိုင္ကစားနည္းျဖစ္ေသာ ျခင္းလံုးႏွင့္ အကၽြမ္းတ၀င္ရွိၿပီးသား သူမ်ားျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ၄င္းတို႔သည္ ေျခဗလာႏွင့္ ကန္တတ္ၾကသူမ်ားျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ထိုအခ်က္သည္ပင္ အစ ပထမ၌ လူတိုင္းအတြက္ အဓိက ျပႆနာျဖစ္ေနခဲ့သည္။

Mr.Scott သည္ ေဘာလံုးကစားနည္းကို ျမန္မာျပည္တြင္ စတင္ မိတ္ဆက္ခဲ့သည္။ ခရိုင္မွာ ကစားခဲ့ေသာ ပထမဆံုး ေဘာလံုးပြဲအေၾကာင္းကိုပင္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ေကာင္းေကာင္းမွတ္မိေနေသးသည္။ ထိုအခ်ိန္က သူ (Mr.Scott) သည္ ေက်ာင္းအုပ္တာ၀န္ယူခဲ့ေသာ St.John ေကာလိပ္ႏွင့္ ေမာ္လၿမိဳင္မွ က်ပန္းကစားသမား (၁၁) ေယာက္ႏွင့္ ကန္ခဲ့ေသာ ကစားပြဲျဖစ္သည္။ ေဘာလံုးပြဲ မစခင္မွပင္ ေဘာလံုးကြဲသြား၍ Scott ႏွင့္ ယခု စာေရးသူတို႔ သည္ ေဘာလံုးတစ္လံုး အျမန္ရရွိႏိုင္ရန္ ၿမိဳ႕ထဲရွိ သားသတ္ရံုမ်ားကို အႏွံ႔ပတ္ရွာခဲ့သည္။ သူတို႔သည္ ေဘာလံုး ျပဳလုပ္ဖို႔ ဆီးအိတ္တစ္ခု ရရွိရန္ တိရိစာၦန္တစ္ေကာင္ကို ၀ယ္ယူၿပီး ခ်က္ခ်င္းသတ္ျဖတ္၍ ထုတ္ယူရန္ အထိပင္ စဥ္းစားခဲ့သည္။ Scott တစ္ေယာက္ ထိုကြဲေနေသာ ေဘာလံုးကိုကိုင္ကာ သားသတ္သမားကို ျမန္ျမန္လုပ္ဖို႔ ပူညံ ပူညံလုပ္ခဲ့ပံုကို ေဖာ္ျပရာမွာ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ပင္ စာဖြဲ႔ေလာက္ေပသည္။ ေနာက္ဆံုးတြင္ တံငါသည္ အခ်ိဳ႕ထံမွ ဆီးအိတ္ တစ္ခုကို ရရွိ၍ အဆိုပါ သမိုင္း၀င္ ေဘာလံုးပြဲကို ကစားခဲ့ရသည္။ အထက္ပါ အျဖစ္အပ်က္ အေသးစိတ္သည္ ကၽြန္ေတာ္ နံရိုးတစ္ေခ်ာင္း အက်ိဳးခံ၍ မွတ္တမ္းတင္ခဲ့ေသာ အျဖစ္အပ်က္ျဖစ္သည္။

အဆိုပါ မွတ္တမ္းေလးအား စေကာ့တလန္ႏိုင္ငံသား Jame George Scott ၏ ဒိုင္ယာရီတြင္ ေရးသားထားခဲ့ ၿပီး ထိုဒိုင္ယာရီတြင္ ပါေသာအေၾကာင္းအရာမ်ားကို G.E MITTOIU (Lady Scott) က ျပန္လည္တည္းျဖတ္၍ ၁၉၃၉ ခုႏွစ္မွာ ပထမအႀကိမ္ ျပန္လည္ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။ အဆိုပါ မွတ္တမ္းအရ ၁၈၇၉ ခုႏွစ္ ကတည္းကပင္ ျမန္မာျပည္၌ ေဘာလံုးအားကစားကုိ စတင္ကစားခဲ့ေၾကာင္း သိရွိရပါသည္။

ထိုသို႔ေသာ အေၾကာင္းအရာ အခ်က္အလက္မ်ားအရ ဗမာ့ေဘာလံုး သမိုင္းေပၚေပါက္လာပံု၊ ဗမာ့လူမ်ိဳးတို႔ ေဘာလံုးအား စိတ္၀င္စားပံုတို႔ကို သိရွိရၿပီ ျဖစ္ပါသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေဘာလံုးပြဲၾကည့္ ပရိတ္သတ္မ်ား၊ ေဘာလံုးရူးသြပ္ သူမ်ား၊ ေဘာလံုးအသင္း ထူေထာင္ထားသူမ်ား၊ ေဘာလံုးကစားသမားတို႔သည္ ဗမာ့ေဘာလံုး ျဖစ္ေပၚလာပံု၊ ဗမာ့ ေဘာလံုး ေပၚေပါက္လာပံု၊ ဗမာျပည္သို႔ ေဘာလံုးကစားနည္း ေရာက္ရွိလာပံု၊ ဗမာ့ေဘာလံုး စတင္ခဲ့သည့္ ခုႏွစ္ သကၠရာဇ္တို႔အား သိထားသင့္ပါ၍ ေစတနာ ေရွ႕ထား၍ ကၽြႏု္ပ္တြင္ ရွိေနေသာ အဖိုးတန္စာအုပ္ စာေပမ်ားမွ ဤ ဗမာ့ေဘာလံုး ဒိုင္ယာရီ ေဆာင္းပါးအား တင္ျပ လိုက္ရပါေတာ့သည္။

(အနာဂတ္ကာလတြင္ ကၽြႏု္ပ္တြင္ရွိေသာ အဖိုးတန္ရွားပါး စာအုပ္၊ စာေပမ်ားမွ လူမႈေရး၊ စီးပြားေရး၊ ပညာေရး၊ က်န္းမာေရး၊ ဘာသာေရး၊ ႏိုင္ငံေရး စသည္ . . . သမိုင္းစစ္ သမိုင္းမွန္မ်ားအား ျပည္သူလူထုအတြက္ အစစ္အမွန္မ်ားကိုသာ ေရြးခ်ယ္၍ အလ်င္းသင့္သလို တင္ျပသြားပါမည္။)

ေက်ာ္သူ
အကိုၾကီး ေက်ာ္သူအား ေက်းဇူးတင္ပါသည္။ ကိုဒီမိုဆိုဒ္မွတဆင့္ေဖာ္ျပပါသည္။

ေက်ာ္သူ႔ ဇာတ္ကားေတြ ၾကည့္ႏိုင္ၿပီေဟ့ . . . ။

နာေရးကူညီမႈအသင္း(ရန္ကုန္)မွ “ေဆးျဖင့္ေရာဂါတို႔ကို ေဆးေၾကာအံ့” ဟူေသာ ေဆာင္ပုဒ္ကို လက္ကိုင္ျပဳ၍ ေ၀ဒနာရွင္ အမ်ားျပည္သူတို႔အား အခမဲ့ ေဆး၀ါးကုသေပးေနေသာ သုခကုသိုလ္ျဖစ္ေဆးခန္းတြင္ မ်က္စိေရာဂါ ေ၀ဒနာရွင္တို႔အား ေရတိမ္စြဲ၍ မ်က္စိအျမင္အာရံု ခ်ိဳ႕ယြင္းေနေသာ မ်က္စိေ၀ဒနာရွင္တို႔အား အျမင္အာရံု ျပန္လည္ေကာင္းမြန္ ၾကည္လင္မႈ ရရွိေစရန္ မ်က္စိအထူးကု ဆရာ၀န္ႀကီးမ်ားမွ ခြဲစိတ္ကုသေပးလွ်က္ရွိရာ ၂၀၀၇ ခုႏွစ္၊ မတ္လမွ ၂၀၁၀ ခုႏွစ္ ဇြန္လကုန္အထိ မ်က္စိခြဲစိတ္လူနာေပါင္း ၂၅၀၀ ေက်ာ္ရွိခဲ့ပါသည္။ ၂၃.၇.၂၀၁၀ (ၾကာသပေတး) ေန႔တြင္ ခြဲစိတ္ၿပီးေသာ ေ၀ဒနာရွင္ လူနာမ်ားအား ေစတနာရွင္ မ်က္စိဆရာ၀န္ႀကီး ေဒါက္တာ ဦးမိုးလြင္ မွ ျပန္လည္ စစ္ေဆးၾကည့္ရႈခဲ့ပါသည္။ ေ၀ဒနာရွင္ လူနာမ်ားသည္ ခြဲစိတ္ကုသၿပီးသည့္ အခ်ိန္မွစ၍ အလင္းဒဏ္ကုိ ကာကြယ္ရန္အတြက္၄င္း ဖံု၊ အမိႈက္မ်ားမွ ကာကြယ္ရန္အတြက္၄င္း ဂြမ္းစ၊ မ်က္စိအဖံုးမ်ား၊ ေနကာမ်က္မွန္ အနက္မ်ားကို တပ္ဆင္ထားၾကရာ မ်က္စိဆရာ၀န္ႀကီးႏွင့္ ျပသသည့္ အခ်ိန္တြင္ မ်က္စိဖံုးမ်ား၊ ေနကာမ်က္မွန္မ်ားကို ခၽြတ္၍ ဆရာ၀န္ႀကီးမွ ခြဲစိတ္မႈ အေျခအေနႏွင့္ မ်က္စိ ၏ အျမင္စြမ္းအားတို႔အား စစ္ေဆးၾကည့္ရႈပါသည္။

ထိုသို႔ မ်က္စိ ဆရာ၀န္ႀကီး ေဒါက္တာ ဦးမိုးလြင္မွ စမ္းသပ္စစ္ေဆးရာတြင္ လူနာမ်ားမွ မိမိတို႔ အျမင္အာရံု ျပန္လည္ေကာင္းမြန္လာၿပီ ျဖစ္ေၾကာင္း ၀မ္းသာအားရႏွင့္ ေစတနာရွင္ ဆရာ၀န္ႀကီး၊ သူနာျပဳ ဆရာမမ်ားအား ေက်းဇူးတင္ရွိေၾကာင္း ပီတိျဖာလ်က္ ေျပာၾကားခဲ့ၾကပါသည္။ ထိုသို႔ ေျပာၾကားရာတြင္ မ်က္စိလူနာတစ္ဦး ျဖစ္သူ အေမႀကီးတစ္ေယာက္မွ ေနကာမ်က္မွန္ ခၽြတ္ၿပီး ၿပီးခ်င္း သူ၏ ေရွ႕တြင္ မွတ္တမ္းဓါတ္ပံု ရိုက္ရန္ ျပင္ဆင္ေနေသာ ေက်ာ္သူအား ေတြ႔ျမင္သည္ႏွင့္ “ဟယ္ ေတာ္ … ေက်ာ္သူကို အရွင္လတ္လတ္ႀကီး ျမင္ေတြ႔ရၿပီေတာ္။ ေက်ာ္သူ ဇာတ္ကားေတြ အားရပါးရ ၾကည့္ရေတာ့မယ္ ေတာ့” ဟူ၍ ၀မ္းသာအားရ မ်က္ရည္လည္ကာ ေျပာၾကားခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ကၽြန္္ေတာ္သည္ အျမင္အာရံု ျပန္လည္ရရွိသြားၿပီျဖစ္ေသာ အေမႀကီးအား ဂါရ၀ျပဳ ေက်းဇူးတံု႔ျပန္ေသာ အၿပံဳးျဖင့္ ျပန္လည္ၿပံဳးျပၿပီး မိမိ လုပ္ေဆာင္ရမည့္ မွတ္တမ္း ဓါတ္ပံု ရိုက္ျခင္းကို ျပဳလုပ္ခဲ့ေတာ့သည္။
ကၽြန္ေတာ္၏ အၿပံဳးေနာက္ကြယ္တြင္ စကားလံုးေပါင္း ေျမာက္မ်ားစြာ ဦးေႏွာက္ထဲတြင္ အစီအရီ ေပၚေပါက္လာသည္။ ထိုစကားလံုးမ်ားသည္ ႏႈတ္မွ ထြက္ေပၚလာျခင္း မရွိေခ်။ ယင္း စကားလံုးမ်ားသည္ “အေမေရ … ကၽြန္ေတာ့္ကို တီဗီဖန္သားျပင္၊ ရုပ္ရွင္ပိတ္ကားထက္မွာ ဘယ္ေတာ့အခါမွ ျမင္ေတြ႔ရေတာ့မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး အေမ။ ႏိုင္ငံေတာ္မွ ကၽြန္ေတာ့္ကို အနားေပး လိုက္ၿပီ အေမ။ အႏုပညာေလာကမွ ေမာင္းထုတ္ျခင္း ခံလိုက္ရၿပီမွာ (၃) ႏွစ္ရွိၿပီ အေမ။ ရုပ္ရွင္ အႏုပညာရပ္ဆိုတာ အမ်ားျပည္သူကို ငိုျခင္း၊ ရယ္ျခင္း၊ ေဒါသထြက္ျခင္း၊ ေပါက္ကြဲေစျခင္း ဆိုတဲ့ အကုသိုလ္အလုပ္ မိမိ အတၱအက်ိဳးအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေနတဲ့ အတၱဟိတအလုပ္၊ ျပည္သူလူထုကို လိမ္ညာေနတဲ့ အလုပ္လို႔ ကၽြန္ေတာ္ျမင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ပရိတ္သတ္ အမ်ားျပည္သူနဲ႔ အေမတို႔အတြက္ အေမေျပာလိုက္တဲ့အတိုင္း အရွင္လတ္လတ္ႀကီးနဲ႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ၾကားမွာ ျပည္သူေတြရဲ႕အနားမွာ ျပည္သူေတြအတြက္ လိုအပ္ေသာ၊ ေပးဆပ္ႏိုင္ေသာ လူမႈေရးကိစၥရပ္မ်ားကို ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ ေနာက္ဆံုးထြက္သက္အခ်ိန္ထိ ႀကိဳးစားျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္တဲ့ ပရဟိတလူသား တစ္ေယာက္အျဖစ္သာ ျမင္ေတြ႔ရေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္ အေမ” ဟူေသာ စကားလံုးမ်ားပင္ ျဖစ္ေတာ့သည္။

ထို႔ေၾကာင့္ … အကယ္၍မ်ား အေျပာင္းအလဲတစ္ခုခုေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္အား အႏုပညာ လုပ္ငန္းမ်ား ျပန္လည္ လုပ္ကိုင္ခြင့္မ်ား ရရွိခဲ့ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္သည္ အႏွစ္သာရ မရွိေသာ၊ အက်ိဳးမရွိေသာ ေဖ်ာ္ေျဖေရးသက္သက္သာ ေဖာ္က်ဴးသည့္ အမ်ားျပည္သူအား လိမ္ညာေသာ ဇာတ္လမ္းမ်ားကို ရိုက္မည္ မဟုတ္။ သမိုင္းစစ္ သမိုင္းမွန္မ်ား၊ အတၳဳပၸတိမ်ား၊ ဘာသာေရး လူမႈေရး သမိုင္းမွတ္တိုင္ အစစ္အမွန္မ်ားကိုသာ အမ်ားျပည္သူအတြက္ ေပးဆပ္ရိုက္ကူးသြားမည္ ျဖစ္ပါေၾကာင္း စိတ္ကူးယဥ္ မိပါေတာ့သည္။

 

ႏိုင္ငံေရးႏွင္႕လြတ္လပ္စြာဆံုးျဖတ္မႈ

ႏိုင္ငံေရးဆိုသည္မွာ လြတ္လပ္စြာဆံုးျဖတ္မႈျဖစ္သည္။ လြတ္လပ္စြာဆံုးျဖတ္မႈရွိမွသာ ႏိုင္ငံေရး ဟုေခၚႏိုင္သည္။ လြတ္လပ္စြာဆံုးျဖတ္မႈရွိမွသာ ႏိုင္ငံေရးမည္သည္။ မည္သည့္ႏိုင္ငံေရးစနစ္၊ ႏိုင္ငံေရးမူ၀ါဒ၌မဆို လြတ္လပ္စြာ ဆံုးျဖတ္ခြင့္ကင္းမဲ့ေနခဲ့ေသာ္ ႏိုင္ငံေရးမဟုတ္ပါ။ မည္သူ၏ လြတ္လပ္စြာဆံုးျဖတ္မႈလည္း ယင္းႏိုင္ငံတြင္ေနထိုင္ေသာ အရြယ္ေရာက္ၿပီးသူအားလံုး၏ လြတ္ လပ္စြာဆံုးျဖတ္ခြင့္ျဖစ္သည္။ ယင္းႏိုင္ငံ၏ ပစၥဳပၸန္ႏွင့္ အနာဂတ္အေရးကို ျပည္သူကသာ ဆံုးျဖတ္ ပိုင္ခြင့္ရွိသည္။ ယင္းျပည္သူ၏ ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္သည္ လြတ္လပ္မႈရွိရမည္။ လြတ္လပ္မႈ။ လြတ္လပ္မႈဆိုသည္ႏွင့္ မိုးၿပိဳမွာစိုး၍ ေျခေထာက္ႏွစ္ေခ်ာင္း မိုးေပၚေထာင္အိပ္ ေသာ တစ္တီတူးငွက္လို ေၾကာက္ရြံ႕သူေတြက ပရမ္းပတာအဓိပၸာယ္ဖြင့္ေတာ့သည္။ လြတ္လပ္ မႈကို စည္းကမ္းမဲ့မႈ၊ ကေသာင္းကနင္းျဖစ္မႈဟူ၍ အဓိပၸာယ္ဖြင့္ဆိုၾကသည္။ လြတ္လပ္မႈဆိုသည္ မွာ 'ပြင့္လင္းမႈ'၊ 'အမီွခိုကင္းမဲ့မႈ' ႏွင့္ 'အဟန္႔အတား အခ်ဳပ္အေႏွာင္အပိတ္အပင္ကင္းမဲ့မႈ' ျဖစ္ သည္။ လြတ္လပ္မႈႏွင့္ စည္းကမ္းမဲ့မႈတို႔သည္ ဆန္႔က်င္ဘက္ ၀ိေရာဓိေ၀ါဟာရေတြျဖစ္သည္။ စည္း ကမ္းမဲ့သည္ႏွင့္ တစ္ပါးသူ၏လြတ္လပ္မႈကို ထိခိုက္ေတာ့သည္။ တစ္ပါးသူ၏လြတ္လပ္မႈကိုထိ ပါးသည္ႏွင့္ လူ၏က်င့္၀တ္သိကၡာပ်က္ျပားသည္။ က်င့္၀တ္သိကၡာပ်က္ျခင္းမည္သည္ ခိုးမွ တိုက္မွ လုယက္မွသာမဟုတ္ပါ။ တစ္ပါးသူအားထိခိုက္နစ္နာေစခဲ့ေသာ္ လူ႔က်င့္၀တ္ပ်က္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လြတ္လပ္မႈ 'လြတ္လပ္မႈ'ဆိုေသာအဓိပၸာယ္တြင္ မွန္ကန္မႈ၊ တရားမွ်တမႈ၊ စည္း ကမ္းရွိမႈ၊ လူ႔က်င့္၀တ္စသည္တို႔ အက်ဳံး၀င္ေနသည္ကို သတိျပဳေစလိုပါသည္။ 'လြတ္လပ္စြာ' (သုိ႔မဟုတ္) 'လြတ္လပ္ေသာ'ဟူေသာေ၀ါဟာရကို ဥပမာေပး၍ရွင္းလင္းပါမည္။ ေဟာင္ေကာင္ တြင္ 'လြတ္လပ္ေသာလာဘ္စားမႈပေပ်ာက္ေရးေကာ္မရွင္' (lndependent Commission For Anti Corruption(I.C.A.C)ဟူ၍ရွိသည္။ ယင္းေကာ္မရွင္ကို ေဟာင္ေကာင္ဥပေဒျပဳေကာင္စီ (hegislative Council)က ဥပေဒျပ႒ာန္း၍ ဖြဲ႕စည္းထားျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ယင္းေကာ္မ ရွင္၏လုပ္ရပ္မွန္သမွ်သည္ ယင္းဥပေဒႏွင့္ အညီျဖစ္သည္။ ၿပီးေတာ့ 'လြတ္လပ္ေသာ'ဆိုသည့္ နာမ၀ိေသသနႏွင့္အညီ ယင္းေကာ္မရွင္သည္ အိုင္စီေအစီဥပေဒေဘာင္အတြင္းကေန လြတ္လပ္ စြာေဆာင္ရြက္ခြင့္ရွိသည္။ ယင္းေကာ္္မရွင္၏လုပ္ရပ္ကို မည္သည့္အစိုးရအမႈထမ္း၊ အစိုးရအဖြဲ႕ အစည္းကမွ ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ခြင့္မရွိေပ။ ေနာက္တစ္ခုက ႏိုင္ငံတကာတြင္ 'လြတ္လပ္ေသာတရားစီရင္ေရး (Freedom of Justice) ဆိုတာရွိသည္။ မည္သည့္အမႈကိုမဆို တရားသူႀကီးတစ္ဦးသည္တည္ဆဲ ဥပေဒႏွင့္အညီ လြတ္လပ္ စြာ စီရင္ခြင့္ကိုေခၚသည္။ လြတ္လပ္စြာဆိုျခင္းက ျပင္ပမွ လူပုဂၢိဳလ္အဖြဲ႕အစည္း၏စြက္ဖက္မႈ ကင္းစြာဟုဆိုလုိသည္။ တရားသူႀကီးၾကည့္ရန္သည္ ဤအမႈႏွင့္ပတ္သက္ေသာ ဥပေဒကို သာၾကည့္ရၿပီး အျခားမည္သည့္အရာကိုမွ် ၾကည့္ရန္မလိုေပ။ အေၾကာင္းေၾကာင္းႏွင့္ ျပင္ပစြက္ ဖက္မႈတစ္စံုတစ္ရာရွိလာခဲ့ေသာ္ ယင္းကို 'လြတ္လပ္ေသာတရားစီရင္ေရး'ဟု မေခၚဆို ႏိုင္ေတာ့ ေပ။ ထိုအခါတရားစီရင္ေရးစနစ္ ပ်က္ျပားသြားၿပီျဖစ္သည္။ တရားစီရင္ေရးစနစ္ပ်က္ျပားလွ်င္ ယင္းလူ႔ေဘာင္အဖြဲ႕အစည္းတြင္ တရားမဲ့မႈျဖစ္ေတာ့သည္။ ခိုးဆိုးတိုက္ခိုက္မွ တရားမဲ့သည္ မဟုတ္၊ တရားစီရင္ေရးတြင္ ျပင္ပက စြက္ဖက္မႈရွိလာျခင္းသည္ တရားမဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ လြတ္လပ္မႈဆိုသည္ႏွင့္ ဥပေဒႏွင့္အညီ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းကဟု သေဘာ ေပါက္ပါ။ ဥပေဒႏွင့္အညီလြတ္လပ္မႈဟူ၍ အဓိပၸာယ္ဖြင့္စရာမလိုပါ။ လြတ္လပ္မႈဆိုသည္ႏွင့္ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းကျဖစ္သည္။ ဥပေဒေဘာင္အတြင္းက မဟုတ္သည္ႏွင့္ လြတ္လပ္မႈဟုေျပာ၍ မရေတာ့ပါ။ ႏုိင္ငံတိုင္းမွာ အေျခခံဥပေဒရွိသည္။ တရားမဥပေဒ၊ ရာဇ၀တ္မႈဥပေဒေတြရွိသည္။ စည္ပင္ဥပေဒ၊ လူ၀င္မႈႀကီးၾကပ္ေရးဥပေဒ စေသာ အေထြေထြဥပေဒေတြရွိသည္။ ယင္းဥပေဒ ေဘာင္အတြင္းမွ လြတ္လပ္စြာေျပာဆိုေနထိုင္ျပဳမူႏိုင္သည္။
ကို၀မ္း

ေမာ္လၿမိဳင္ခ႐ုိင္အတြင္း စစ္တပ္ စစ္ေရးလႈပ္ရွားၿပီး ရြာသားမ်ားအား ေပၚတာဆြဲ

သတင္း - IMNA
ေရးသားသူ - မင္းအဲ၊ ဂ်ဴရီခ်ဳိင္း
ေသာၾကာေန႔၊ ဂ်ဴလုိင္လ 23 ရက္ 2010 ခုႏွစ္

ဗမာစစ္သားမ်ား စစ္ေၾကာင္းခ်ီတက္ေနပုံ

ကရင္ျပည္နယ္အတြင္း စစ္ေရးလႈပ္ရွားေနေသာ ျမန္မာစစ္အစိုရးတပ္တို႔သည္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ လက္ေအာက္ရွိ ေမာ္လၿမိဳင္ခ႐ုိင္ေဒသတြင္ ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံးကို ထိုးစစ္ဆင္ရန္အတြက္ ေဒသခံလယ္သမားႏွင့္ ရြာသားမ်ားကို ေပၚတာဆြဲေနသည္။ ပဲခူးတိုင္း ပဲခူးျမဳိ႔ အေျခစိုက္ အမွတ္ (၇၇) ေျချမန္တပ္မဌာနခ်ဳပ္ႏွင့္ ဒီမိုကရက္တစ္ ကရင္ဗုဒၶဘာသာ တပ္မေတာ္ (DKBA) ဒီေကဘီေအ တပ္ရင္း ၉၀၆၊ ၉၀၇ တို႔ ပူးေပါင္းၿပီး ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံး (ေကအဲန္ယူ) ကို ထိုးစစ္ဆင္ရန္အတြက္ ကရင္ျပည္နယ္ ၾကာအင္းဆိပ္ၾကီးျမဳိ႔နယ္ရွိ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ ေမာ္လၿမိဳင္ခ႐ုိင္ေဒသတြင္ စစ္ေရးလႈပ္ရွားေနသည္။ “ေျချမန္တပ္မ ၇၇ နဲ႔ ဒီေကဘီေအ တပ္ရင္း ၉၀၆၊ ၉၀၇ တို႔ေပါင္းၿပီးေတာ့ အင္အား (၄၀၀) ေလာက္က မြန္ျပည္သစ္နယ္ေျမ ေမာ္လၿမိဳင္ ခ႐ုိင္အတြင္းမွာရွိတဲ့ ေက်းရြာ ၂၄ ရြာအတြင္းမွာ လႈပ္ရွားေနတယ္၊ စစ္ေရးဆင္ဖို႔ရွိတယ္” ဟု ေမာ္လၿမိဳင္ခ႐ုိင္အတြင္းရွိ ေဒသခံတစ္ဦးက ေျပာသည္။ စစ္ေရးေလ့လာသံုးသပ္သူတစ္ဦးက “စစ္အစိုးရတပ္ေတြက ထိုးစစ္ဆင္ဖို႔ ေမာ္လၿမိဳင္ခ႐ုိင္ဘက္မွာ စစ္ေရးလႈပ္ရွားေနတယ္၊ သူတို႔ စစ္ေရးအရ ထုတ္ေဖာ္ေျပာေနတာကေတာ့ ေကအန္ယူ တပ္မဟာ ၆ ကို ထိုးစစ္ဆင္ဖို႔ေပါ့ေလ ဒါေပမယ့္ အခုက သူတို႔ လႈပ္ရွားေနတာက မြန္ျပည္သစ္နယ္ေျမ ေမာ္လၿမိဳင္ခ႐ုိင္ဘက္မွာ” ဟု ေျပာသည္။ လက္ရွိအေျခအေနအရ မြန္ျပည္သစ္ပါတီအေပၚ ျမန္မာစစ္တပ္တို႔က တစံုတရာျပဳလုပ္ျခင္းမရွိေသးပါ။ ေရွ႔ဆက္ ဘာျဖစ္လာႏိုင္မလဲဆိုတာ ေစာင့္ၾကည့္ေနဆဲျဖစ္ေၾကာင္း အဆိုပါ စစ္ေရးေလ့လာသူက ေျပာသည္။ ယခုကဲ့သို႔ စစ္အစိုးရတပ္မ်ား ထိုးစစ္ဆင္ရန္ လႈပ္ရွားေနမႈအေပၚ ေမာ္လၿမိဳင္ခ႐ုိင္အတြင္းရွိ ေဒသခံမ်ားက ေပၚတာဖမ္းမည္ကို စိုးရိမ္ေနၾကသည္။ “တကယ္လို႔ ေကအဲန္ယူနဲ႔ တိုက္ပြဲျဖစ္မယ္ဆိုရင္ ေဒသခံေတြကို စစ္အစိုးတပ္ေတြက ေပၚတာေခၚဖို႔ရွိတယ္၊ ေျချမန္တပ္မ ၇၇ ဗ်ဴဟာမႉးကေန ဒီေမာ္လၿမိဳင္ခ႐ုိင္ထဲက ေက်းရြာဥကၠဌေတြကို ေျပာထားတာရွိတယ္ ေပၚတာယူဖို႔ကို” ဟု ေမာ္လၿမိဳင္ခ႐ုိင္ရွိ ရြာဥကၠဌႏွင့္ နီးစပ္သူတစ္ဦးက ေျပာသည္။ သို႔ေသာ္လည္း ကရင္ျပည္နယ္ အနန္းကြင္း-ဘုရားသံုးဆူေဒသအၾကား စစ္ေရးလႈပ္ရွားေနသည့္ စစ္ဆင္ေရးကြပ္ကဲမႈဌာနခ်ဳပ္ (စကခ ၈) လက္ေအာက္ ခမရ ၄၀၉ တပ္ရင္း စစ္ေၾကာင္းသည္ ၾကာအင္းဆိပ္ႀကီးၿမဳိ႕နယ္႐ွိ အနန္းကြင္းရြာသား လယ္သမား ၆ ဦးကုိ ေပၚတာအျဖစ္ ဖမ္းဆီးခဲ့သည္။ ဇူလိုင္လ ၁၂ ရက္ေန႔တြင္ ခမရ ၄၀၉ ဗ်ဴဟာမႉး (၂) ဗိုလ္မႉးႀကီး ေမာင္ေမာင္ဦးသည္ ဘုရားသံုးဆူေဒသ ကြ်န္းေခ်ာင္းေက်းရြာအနီးတြင္ မြန္ျပည္သစ္ပါတီ အရန္တပ္သား ၃ ဦး ေပၚတာအျဖစ္ ဖမ္းခဲ့သည္။ အဆိုပါ စစ္ေၾကာင္းသည္ ဇူလိုင္လ ၁၈ ရက္ေန႔တြင္ ဘုရားသံုးဆူေဒသမွတဆင့္ အနန္းကြင္းရြာသုိ႔ေရာက္ရွိရာ ရြာဥကၠဌကိုေခၚ၍ ေပၚတာအထမ္းသမားမ်ား အလုိ႐ွိသည္ကုိေျပာၾကားခဲ့ေၾကာင္း၊ သုိ႔ရာတြင္ ရြာဥကၠဌမွ ေပၚတာအထမ္းသမားမ်ား မစီစဥ္ေပးႏုိင္သည့္အတြက္ လမ္း၌ေတြ႔သမ်ွ ေဒသခံေယာက္်ားသားမ်ားကို ယခုကဲ့သုိ႔ ဖမ္းဆီးေနသည္ဟု ကရင္အမ်ဳိးသားအစည္းအ႐ုံး (ေကအဲန္ယူ) အရာရွိတစ္ဦးက ေျပာသည္။ အဆုိပါ ေပၚတာဖမ္းဆီးခံသူ ၆ ဦးအျပင္ အျခား႐ြာမွ လက္လုပ္လက္စား အလုပ္သမားမ်ားလည္း ပါဝင္ေသးေၾကာင္း သက္ဆုိင္ရာ မိသားစု ဝင္မ်ားက စိုးရိမ္ေနၾကရသည္။ အနန္းကြင္းေက်းရြာ အနီးအနားတဝိုက္ရွိ အျခားေက်းရြာတြင္လည္း သတ္မွတ္ထားသည့္ ေပၚတာအထမ္းသမား အေရအတြက္ကို စစ္ေၾကာင္းထံ ပုိ႔ေပးရန္ ရြာဥကၠဌမ်ားကို အေၾကာင္းၾကားထားသည္။ အဖမ္းခံထားရေသာ ႐ြာသားမ်ားအတြက္ လူသစ္အစားထိုးမေပးႏုိင္လ်ွင္ ျပန္မလြတ္ဟု ေပၚတာအဖမ္းခံထားရမွ ျပန္လြတ္လာသူ ႏိုင္ရီေအာင္က ေျပာသည္။ ၄င္းက “ေခ်ာင္းဆံုရြာ ေျမာက္ဘက္ျခမ္း ျခံကေနေခၚသြားတာ ေတာင္စြန္းရြာေရာက္မွ ျပန္လႊတ္လာေပးတာ စစ္ပစၥည္းေတြ ထမ္းထား ရတာ ေၾကာမွာ အနာေပါက္သြားေသးတယ္”။ ျမန္မာစစ္ေၾကာင္းမ်ား ယခုလိုမ်ဳိး လႈပ္ရွားသြားလာေနရာမွာ ရြာအနီးအနားတစ္ဝိုက္သို႔ ေရာက္ရွိလာေနခ်ိန္မွာ ေဒသခံရြာသားမ်ား ရြာျပင္သို႔ လုံးဝမထြက္ရဲၾကေၾကာင္း ေဒသခံတို႔၏ ေျပာျပခ်က္အရ သိရသည္။ အဆုိပါစစ္ေၾကာင္းသည္ ဘုရားသံုးဆူေဒသမွ စတင္ထြက္ခြာသည့္ ဇူလုိင္လ ၁၂ ရက္ေန႔မွစၿပီး လမ္းခရီးတေလ်ွာက္ ေပၚတာဖမ္းဆီးမႈမ်ား ျပဳလုပ္ခဲ့ျပီး၊ အနန္းကြင္းမွ ေတာင္စြန္းရြာဘက္သုိ႔ စစ္ေၾကာင္း ျပန္လည္ထြက္ခြာသြားသည္ဟု အနန္းကြင္းရြာသားတစ္ဦးက ေျပာသည္။ “သူတို႔က ဒီလိုပဲ ေတြ႔တဲ့လူ လိုက္ဖမ္းေနတယ္ဆိုေတာ့ လယ္သမားေတြ လယ္ကြင္းေတာင္မသြားရဲဘူးေလ၊ ဒီကလူေတြ အလုပ္ေတြ အေတာ္ပ်က္ကုန္ ၾကတယ္”။ ဘုရားသုံးဆူ- အနန္းကြင္းေဒသ၌ မြန္ႏွင့္ ကရင္လူမ်ဳိးအမ်ားစု ေနထုိင္လ်ွက္ရွိၿပီး၊ လယ္ယာ၊ ျခံလုပ္ငန္းျဖင့္ သက္ေမြးဝမ္းေက်ာင္း ျပဳၾကသည္။

Flash Creator ကိုထြန္းထြန္း၏ Flash သီခ်င္းမ်ား

ေရႊတိဂုံ အေမ-ထူးအိမ္သင္ မ-sample တိတ္တခိုးအခ်စ္-ရိန္မိုး မ-ပူစူး မင္းကုိသတိရရင္ တြဲဖက္အျပံဳး-ရိန္မိုး အရမ္းပဲခ်စ္ေနျပီ-ရိန္မိုး ေလေျပ ဆု အေမတခုသားတခု အရမ္းပဲခ်စ္ ဘယ္သူမွမေကာင္းဘူး ျဖည္႔ဆည္းေပးမဲ႔သူ ရုိမီယုိ ဂ်ဴးလီးယက္ ေတာေဂၚလီ သူေလး ရင္ခုန္ဘက္သုိ႔တမ္းျခင္း ေၾကြပါေစ လမ္းမခြဲေၾကး မင္းနဲ႔ငါနဲ႔ ေမေမ မင္းအတြက္ပါ သနပ္ခါးခ်စ္သူ အနီးဆုံးလူ ေၾကြးေဟာင္းဆပ္ခြင္႔ျပဳပါအေမ သၾကၤန္မုိး အျပစ္မျမင္ပါဘူး ကမာၻအျပင္ဘက္ နွလုံးသားရွိတဲ႔အရပ္ ေမ်ာလႊင္႔ေနတဲ႔တိမ္ အင္းေလးမွာရြာတဲ့မုိး ငါခ်စ္တာမင္းပဲ ေနညိဳရင္ ပူစီ ခ်စ္သူကုိ ခ်မ္းေျမ႕ပါေစ စိတ္ကူးယဥ္အနမ္းမ်ား ေႏြဦးကဗ်ာ မုိးသိပါေစ ဘ၀ခ်င္းျခားလည္းခ်စ္ ပုဂံဘုရားဖူး မမေၾကာင့္ ညစဥ္ညတုိင္း အလြမ္းမုိး ျမဴေမွာင္ေ၀ကင္း နွစ္ပါတ္လည္ ေကာင္မေလး ေနာက္ဆုံးရင္ခြင္ မလြမ္းပဲမေနနိဳင္ဘူး လုံး၀မေမ႔ေသးဘူး အိမ္-ဓီရာမိုရ္ လမ္းဆုံ ကုိကုိက အာဇာနည္(၄)ပုဒ္နဲ႔address-card တမုိးေအာက္ ယုံပါရင္သုိ႔ အခ်ိန္လြန္ငွက္ ေ၀းျပီးတဲ႔ေနာက္ အေရးမၾကီးပါဘူး ရိုးရွင္းေသာဘ၀ရဲ႕ေပ်ာ္ရြင္မႈ ဒီတညေတာ့ သက္တန္႔ပံုျပင္ အလင္းေရာင္ ခြင္႔လႊတ္ပါေတာ့ ဟင့္အင္းအေမကဆူလိမ္႔မယ္ ျမန္မာမေလး တခါထဲခ်စ္ခ်င္လုိ႔ပါ လြမ္းေနျပီ ေနပါေစ ဓာတ္ျပားေဟာင္း ထူးဆန္းလြန္းတဲ႔အခ်စ္   ေျပာ   ေၾကြသူႏွစ္ ေကာက္သူတစ္

.

ဘုန္းႀကီးေက်ာင္း သံုးေက်ာင္းမွ သံဃာမ်ားကို ဖယ္ရွားခိုင္း

ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ ေ႐ႊတိဂံုဘုရားအနီးက ဘုန္ႀကီးေက်ာင္း သံုးေက်ာင္းနဲ႔ လူေနအိမ္တခ်ိဳ႕ကို ဘုရားေဂါပကလူႀကီးေတြက အေဆာက္အအံု ေဟာင္းႏြမ္းေတြ ျပဳျပင္ဖို႔ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ဖယ္ရွားခိုင္းေနတယ္လို႔ သတင္းရရွိထားပါတယ္။ အဲဒီ ေက်ာင္းတိုက္ေတြကေတာ့ ေ႐ႊတိဂံုဘုရား အေရွ႕ဖက္မုဒ္အနီးက ေ႐ႊပိဋကတ္တိုက္၊ ေ႐ႊဟသၤာ ပိဋကတ္တိုက္နဲ႔ ေဒၚလွခင္ ပိဋကတ္တိုက္ေတြ ျဖစ္ၾကပါတယ္။ အရပ္သား ေနအိမ္ေလးလံုးဟာလည္း အဲဒီေက်ာင္းတိုက္ေတြ အနီးနားက ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ေက်ာင္းတိုက္သံုးခုက ဆရာေတာ္ေတြကို ၾကားေတာရလမ္းမွာရွိတဲ့ ရန္ကုန္တိုင္း သံဃာ့နာယက႐ံုးမွာ ဇူလိုင္လ ၂ဝ ရက္ မေန႔က မြန္းလြဲပိုင္းမွာ ပင့္ဖိတ္ၿပီး ၂၅ ရက္ေန႔ကို ေနာက္ဆံုးထား ေျပာင္းေပးဖို႔ ေျပာဆိုခဲ့တာျဖစ္ေၾကာင္း ေက်ာင္းတိုင္ဆရာေတာ္တပါးက အခုလို မိန္႔ပါတယ္။ 'ဟုတ္တယ္၊ ဟုတ္တယ္၊ ေဟာင္းႏြမ္းေနတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ ဒီဥစၥာက ဖယ္ေပးရမယ္ဆိုၿပီး ေျပာတယ္၊ ဒီအတိုင္း ဖယ္ခိုင္းတာပဲ သူတို႔က၊ ဦးဇင္းတို႔က မေ႐ႊ႔ႏိုင္ဘူး၊ ဦးဇင္းတို႔မွာ ေ႐ႊ႔ဖို႔ ေက်ာင္းလည္းမရွိဘူး ေျပာလိုက္တယ္၊ တိုင္းသံဃာ့နာယကအဖြဲ႕ကလည္း သူတို႔ကလည္း ဆင္းခိုင္းတာပဲ၊ ေနရာေတာ့မေပးဘူး၊ ၂၅ရက္ေန႔ ေနာက္ဆံုးလို႔ ေျပာလိုက္တယ္၊ မေျပာင္းရင္ေတာ့ သူတို႔ အေရးယူမွာလို႔ ေျပာတာပဲ၊ ဦးဇင္းတို႔ကလည္း အဲ့လိုေပါ့ အက်ိဳးအေၾကာင္းေတြ တင္ျပတာေပါ့၊ ေက်ာင္းမရွိဘူး၊ ေျပာင္းဖို႔ေနရာ မရွိဘူး၊ ဆိုၿပီးေတာ့ မရဘူးလို႔ ေျပာတယ္ သူတို႔က။' လူေနအိမ္ေတြက မိသားစုေတြကို ဒီကေန႔ ေနာက္ဆံုး ေျပာင္းခိုင္းထားတာေၾကာင့္ ေျပာင္းေ႐ႊ႔ေနၾကၿပီလို႔လည္း မိန္႔ပါတယ္။ အစပထမ ဇြန္လ ၁၁ ရက္မွာ ေ႐ႊတိဂံုဘုရား ေဂါပကလူႀကီး ဦးဝင္းႀကိဳင္ က အေဆာက္အဦး ေဟာင္းႏြမ္းေနတာေၾကာင့္ ျပန္လည္ျပဳျပင္ဖို႔ ဇြန္လ ၃ဝ ရက္ေန႔ ေနာက္ဆံုးထား ေျပာင္းေ႐ႊ႔ေပးဖို႔ အဲဒီေက်ာင္းေတြက သံဃာေတာ္ေတြကို သြားေရာက္ ေလွ်ာက္ထားခဲ့ေသးတယ္လို႔ သိရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သံဃာေတာ္ေတြက ေျပာင္းေ႐ႊ႔မေပးပဲ ဆက္ၿပီး သီတင္းသံုးေနၾကတဲ့ အတြက္ အခုလို တုိင္းသံဃာ့နာယက အဖြဲ႕က ထပ္ၿပီး ေခၚယူသတိေပးတာ ျဖစ္တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။ မၾကာခင္ ဝါဆိုေတာ့မွာျဖစ္တာေၾကာင့္ သံဃာေတာ္ေတြ ဝါတြင္းသတင္းသံုးဖို႔ အခက္ႀကံဳေနၾကရတယ္လို႔ ခုနက ဆရာေတာ္ကပဲ အခုလို ဆက္လက္ မိန္႔ၾကားပါတယ္။ 'ဦးဇင္းတို႔ မရဘူးဆိုလို႔ရွိရင္ ဆင္းရမွာေပါ့၊ ဘာမွ မတတ္ႏိုင္ဘူးေလ၊ အခက္အခဲေတြကေတာ့ ဒကာႀကီးေရ့ အမ်ားႀကီးပဲ၊ ေနဖို႔ရာ ထိုင္ဖို႔ရာ အခက္အခဲေတြ၊ ေက်ာင္းအခက္အခဲရွိတာေပါ့ ဒကာႀကီး၊ ေက်ာင္းက အခုမွ လိုက္ေလွ်ာက္ရအံုးမွာ ေက်ာင္းက မေလွ်ာက္ရေသးဘူး၊ အဆင္ေျပမလား မေျပလား ဆိုတာေတာ့ မသိရေသးဘူး၊ ေလွ်ာက္ၾကည့္မွ သိရမွာ၊ တိုင္းသံဃာ့နာယက အဖြဲ႕ကလည္း သူတို႔ကလည္း ဆင္းခိုင္းတာပဲ ေနရာလည္း မေပးဘူး။' ေျပာင္းေ႐ႊ႔ ဖယ္ရွားခိုင္းတာ ခံေနရတဲ့ ေက်ာင္းတိုက္ေတြဟာ ႏွစ္ေပါင္း ၆ဝ ေက်ာ္ သက္တမ္း ရွိၾကၿပီး ျဖစ္သလို အုတ္နဲ႔ေဆာက္လုပ္ထားတဲ့ သံုးထပ္တုိက္ေ က်ာင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္ၾကတယ္လို႔လည္း သိရပါတယ္။ ေျပာင္းေ႐ႊ႔ေပးၾကရမွာမို႔ ဝါဆိုကာလအတြက္ သီတင္းသံုးဖို႔ အခက္ေတြ႕ေနၾကရတဲ့ သံဃာစုစုေပါင္းကေတာ့ ၁၆ ပါး ျဖစ္တယ္လို႔ သိရပါတယ္။
သတင္း။။RFA

ေရွးျမန္မာႀကီးမ်ား၏ရုိးရာဓေလ့ ရာဇ၀င္ပံုရိပ္မ်ား

ေတာလက္ေက်းရြာမွာ ေရွးယခင္က ၾကိမ္လံုးေလးေတြျဖင့္ ကေလးပုခက္ေလးေတြ လုပ္တတ္ၾကပါသည္။ ထိုပုခက္ေလးမ်ားကို ၾကမ္းျပင္ေပၚမွာတင္လ်င္တင္၊ မတင္ခ်င္သည့္အခါ အိမ္ထုတ္တန္းမွာ ဆဲြၿပီး လဲႊေလ့ရွိပါသည္။

ခ်မ္းသာသည့္လူတန္းစားအမ်ားစုကေ

တာ့ ကေလးပုခတ္ကို ၾကိမ္ျဖင့္ မယက္ေတာ့ဘဲ လက္သမားဆရာကို စိတ္ၾကိဳက္မွာၿပီး ကႏႈတ္ပန္းျဖင့္ ၿပီးေသာ သစ္သားပုခတ္ကို ျပဳလုပ္ေလ့ရွိပါသည္။ တျခိဳ႕ကေလးပုခက္ေတြမွာ မွန္စီေရႊခ်ေလးမ်ားေတာင္ ပါေကာင္းပါပါလိမ့္မည္။

ကေလးေလးေတြ ေဆာ့ကစားတတ္သည့္အခ်ိန္မွာေတာ့ မိဘမ်ားက ရႊ႔ံျဖင့္လုပ္ေသာ ႏြားရုပ္ ကၽြဲရုပ္မ်ား၊ စကၠဴျဖင့္ပံုေဖာ္ထားေသာ ဇီးကြက္၊ ပစ္တိုင္းေထာင္ရုပ္မ်ား ၀ယ္ေပးတတ္ၾကသည္။ အထက္ကပံုမွာေတာ့ ကေလးေလးမ်ား ေဆာ့ဖို႔ လွည္းေသးေသးေလး တစ္ခုပါ။ တစ္ေယာက္ကို တစ္ေယာက္တင္ၿပီး ဆဲြလို႔ရပါသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ငယ္ငယ္က အုန္းလက္ကို တစ္ေယာက္ကထိုင္ၿပီး ေနာက္တစ္ေယာက္ကဆဲြရသည့္ ေဆာ့ကစားနည္းလိုေပါ့။

မိန္းကေလးမ်ား အရြယ္ေရာက္လာသည့္အခါ သနပ္ခါးလိမ္း အလွျပင္ တရုတ္စကၠဴနီမ်ားျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းကိုရဲေနေအာင္ ဆိုးတတ္ၾကျပန္သည္။ တရုတ္စကၠဴနီ မရွိလ်င္ ကြမ္းစားၿပီး ႏႈတ္ခမ္းကို ရဲေနေအာင္ ျပင္တတ္ၾက၏။

အလွျပင္ၿပီးသည့္အခါ လူပ်ိဳလွည့္လာသည့္ ကာလသားမ်ားကို ကြမ္းေဆးျဖင့္ ဧည့္ခံၾကရသည္။ ထိုသို႔ဧည့္ခံရာတြင္ ျမန္မာမိန္းကေလးမ်ားက စကားပံုမ်ိဳးစံုျဖင့္ ထိုကာလသားကို ပညာစမ္းတတ္ၾကသည္။

အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ အရြယ္ေရာက္လာလွ်င္ အိမ္သံုးဖို႔အတြက္ ေသာက္ေရ သံုးေရ ခပ္ၾကရသည္။ ေရွးယခင္အမ်ိဳးသမီးတို႔ ေရခပ္ဆင္းသည့္အခါ အေပၚအက်ီၤမပါ။ ထမီေရလ်ားျဖင့္ ေရအိုးရြက္ၾကသည္။

အထက္က ပံုကေတာ့ အေတာ့္ေလးကို ထူးျခား၏။ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ေရခပ္ဆင္းရာတြင္ ထမီကို ခါးအထိသာ ၀တ္ထားၿပီး အေပၚဗလာက်င္းေနသည့္ပံုျဖစ္သည္။ ဓါတ္ပံုဆရာအလိုက်လား ဒါမွမဟုတ္ တခ်ိဳ႕ရပ္ရြာေတြမွာ ထိုဓေလ့ရွိတတ္ၾကသလား။ စဥ္းစားစရာပင္။

ေရခပ္ဆင္းၿပီးသည့္အခါ ေရမ်ားကို အိုးငယ္ေလးမ်ားျဖင့္ ထည့္ၿပီး ေသာက္ေရအတြက္ သီးသန္႔ဖယ္တတ္ၾကသည္။

အိမ္ေရွ႔မွာပဲျဖစ္ျဖစ္၊ အရိပ္ရေသာ အပင္ေအာက္မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ခရီးသြားမ်ားအတြက္ ေသာက္ေရဒါနျပဳတတ္ၾကတာ ျမန္မာ့အစဥ္အလာတစ္ခုပင္ျဖစ္သည္။

မိန္းကေလးမ်ားက အိမ္မွာ ေနလ်ွင္လည္း ခ်ည္ယက္ၾကရသည္။ ဓါတ္ပံုထဲကမိန္းကေလးတစ္ဦးသည္ ပိုးထမီကို ၀တ္ထားၿပီး အေပၚအက်ီၤကို ၀တ္ဆင္ထားျခင္း မရွိပါ။ ေက်းလက္ေန မိန္းမပ်ိဳေလးမ်ား၏ ဗလာထမီသည္ နန္းတြင္းသူေလးမ်ားထက္ တိုၾကသည္။

တခါတရံ အခုလို အလုပ္ရွဳပ္ေနသည့္အခါမ်ိဳးမွာ ကိုလူပ်ိဳတစ္ခ်ိဳ႕ ရစ္သီရစ္သီ လာလုပ္တတ္ၾကပါေသးသည္။

၁၈၉၀၀န္းက်င္က မီးဖိုေခ်ာင္အထားအသိုပင္ ျဖစ္သည္။ ယခုေက်းလက္မ်ားတြင္ ယခုလိုပဲ ေတြ႕ႏိုင္ေသးသည္။ ႏွစ္ေပါင္း၂၀၀ေက်ာ္ေသာ္လည္း ဘာမွ မေျပာင္းလဲေသး။

ခ်မ္းသာသည့္ မိသားစုတစ္စု၏ စားေသာက္၀ိုင္းေလးပင္ျဖစ္သည္။ ကႏႈတ္ေတြျဖင့္ တန္ဆာဆင္ထားေသာ စားပဲြခံုပုေလးတြင္ ဟင္းခြက္မ်ားကို တင္ထားၿပီး ထမင္းပုကန္မ်ားကို ၾကမ္းေပၚခ်၍စားၾကသည္။

ဆင္းရဲသည့္ ေက်းလက္ေနေတာသူေတာင္သာမ်ားကေတာ့ ေဒါင္းလန္းၾကီးေပၚမွာပဲ ထမင္းေရာ ဟင္းေရာပံုၿပီး လက္ရည္တျပင္တည္း စားေသာက္ၾကသည္။ တခ်ိဳ႕ေဒါင္းလန္းမ်ားမွာ ဟသာၤျပဒါး၊ သို႔မဟုတ္ ေဒါင္းရုပ္ခံသည့္ ေျခေထာက္မ်ားရွိတတ္ၾကပါသည္။

အိမ္သို႔သက္ၾကီး အဖိုးအဖြားမ်ား အလည္လာလ်ွင္ပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ေဆြမ်ိဳးသားရင္းမ်ား အလည္လာလ်င္ပဲျဖစ္ျဖစ္ ငယ္ရြယ္သူမ်ားက လက္ဖက္ ကြမ္းေဆးျဖင့္ ဧည္႔၀တ္ျပဳၾကရပါသည္။

သက္ၾကီးရြယ္အိုအမ်ားစုက အိမ္ေရွ႕မွာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ ျခံထဲမွာပဲျဖစ္ျဖစ္ လက္ဖက္ေလးစားလိုက္ ကြမ္းေလးျမံဳ႔လိုက္ျဖင့္ စကားေဖာင္ဖဲြ႔ေလ့ရွိတတ္ၾကသည္။ ပညာလိုခ်င္ေသာ လူငယ္မ်ားက အနီးအပါးကေန လာနားဆင္ေလ့ ရွိၾကျပန္သည္။ သက္ၾကီးစကား သက္ငယ္ၾကားဆိုတာ ဒီကေနစတယ္လို႔ ထင္မိပါ၏။

ဆက္ပါဦးမည္။
က်မ္းကိုး။
၁။ ၁၈၅၅-၂၉၂၅ သမိုင္း၀င္ပံုရိပ္မ်ား၊ ေလ့လာသူတစ္ဦး
၂။
Mandalay and other cities of the past Burma ၊V.C.scott o’connor
1987 white lotus co., ltd.
၃။ Burma၊ Max. and Bertha ferrars, AVA publishing house 1901

ေမးလ္မွတဆင့္ပို႕ေပးတဲ့ ငယ္ေလးမအားေက်းဇူးပါ။

ၿငိမ္းခ်မ္းေရးကို ရွာေဖြျခင္း.

မိမိတို႕သည္ ေမြးလာကတည္းက မ်က္စိဖြင့္၍ အျပင္ေလာကႀကီးကို ေမာ္ႀကည့္ကာ တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ႀကီးျပင္းလာရသည္။ အျပင္ေလာကမွာ မေတြ႕ဖူးတာေတြ မျမင္ဘူးတာေတြ မႀကားဘူးတာေတြ မ်ားလြန္းလွေတာ့ အံ့ႀသစြာႏွင့္ အထင္ႀကီးစြာႏွင့္ အျပင္ေလာက၏ ဖမ္းစားမႈ ေနာက္ကို တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ မသိမသာ ေမ်ာပါသြားရေတာ့သည္။ အျပင္ေလာကမွာ ကိုယ္မသိတာေတြ မ်ားလြန္းေတာ့ သိခ်င္စိတ္ေတြက မ်ားလာသည္။ သိခ်င္စိတ္ေတြက မ်ားလာေတာ့ ေလ့လာမႈ စူးစမ္းမႈေတြကလည္း မ်ားလာေတာ့သည္။ ပထမ အရြယ္မွာ ပညာရွာဆိုသည့္ အတိုင္း ပထမအရြယ္ အသက္အစိတ္ သုံးဆယ္ေလာက္အထိ ပညာ ေတြရွာႀကရသည္။ ပညာေခတ္ဆိုေတာ့ ပညာကမရွာလို႕မျဖစ္။ပညာမတတ္ေလ ပညာမသိေလ ပညာမရွိေလ ေနာက္ေကာက္က်ေလ က်က်န္ရစ္မွာေသျခာသည္။ သည္ေတာ့ ပညာတတ္ဘို႕ ပညာလက္ဝယ္ရွိဖို႕ လိုသည္။လိုေတာ့ရွာႀကရသည္။ ပညာရွာေတာ့လည္း အျပင္ေလာကက ပညာေတြကိုပဲ မ်က္စိဖြင့္၍ ရွာႀကရသည္။ပညာကို အသံထြက္က ျပင္ညာဟု အသံထြက္ႀကသည္။ပရမတ္နယ္ကႀကည့္ေတာ ့ ျပင္ညာဟူ၍ အသံ ထြက္သည့္အတိုင္း အျပင္ေလာကႀကီးက ျပင္ႀက ညာႀကႏွင့္ ျပင္ျပင္ၿပီး ညာေနႀကတာေတြက မ်ား ပါသည္။ ပရမတ္နယ္မဆိုက္နိုင္ေသးေလေတာ့ သူကကိုယ့္ညာ ကိုယ္ကသူ႕ညာႏွင့္ ျပင္လိုက္ ညာ လိုက္ႏွင့္ပဲ အခ်ိန္ကုန္သြားခဲ့ႀကလို႕ ယခုလို သံသရာရွည္ေနရျခင္း ျဖစ္သည္။ ဒုတိယအရြယ္မွာ ဥစၥာရွာဟုဆိုသည္။ ဥစၥာရွာႀကေတာ့လည္း အျပင္ေလာကမွာဘဲ မ်က္စိ ဖြင့္၍ ရွာႀကရသည္။ဆရာတို႕ကလည္း “ မ်က္စိကိုဖြင့္၊ နားကိုစြင့္” ဟု တပ္လွန္႕ေဆာ္ႀသႀကသည္။ မ်က္စိကိုမဖြင့္ နားကိုမစြင့္လွ်င္ ငတုံး ငအျဖစ္ရေတာ့မည့္ပုံစံမ်ိဳး ေျခာက္လွန္႕ႀကသည္။သည္ေတာ့ မ်က္စိကိုလည္း အစြမ္းကုန္ဖြင့္ႀကရသည္။နားကိုလည္း အစြမ္းကုန္ စြင့္ႀကရသည္။မ်က္စိကဖြင့္ရ ဖန္မ်ားေတာ့ ျပဴးျပဴးထြက္လာရသည္၊ နားကစြင့္ရဖန္မ်ားေတာ့ ကားကားထြက္လာသည္၊ သည္ ေခတ္ထဲမွာ မ်က္ျပဴးေလးေတြ နားကားေလးေတြသာ လူရာဝင္ႀကရေတာ့မည့္ အေနအထားမ်ိဳး ျဖစ္လာသည္။ သိပၸံပညာကို အဓိပၸါယ္ဖြင့္ေတာ့ မ်က္စိႏွင့္နားကို အလုပ္ရႈပ္ေအာင္ လုပ္လိုက္ျခင္းဟု ဆိုရ လိမ့္မည္၊ မ်က္စိႏွင့္ႀကည့္စရာ အသစ္အဆန္းေတြကလည္း မ်ားမ်ားလာသည္၊ နားႏွင့္ႀကားစရာ အသစ္အဆန္းေတြ စိတ္ဝင္စားဖြယ္ရာေတြကလည္း မ်ားမ်ားလာေလသည္၊ သိပၸံေခတ္ႀကီးေႀကာင့္ မ်က္စိႏွင့္ နားမွာ ေတာ္ေတာ္အလုပ္ရႈပ္ရသည္၊ မ်က္စိႏွင့္နားအလုပ္ေတြမ်ားေတာ့ မ်က္စိလည္း ပင္ပန္းသည္၊ နားလည္း ပင္ပန္းသည္၊ ထိုေႀကာင့္ ယခုေခတ္မွာ မ်က္မွန္တပ္ရသည့္လူေတြ မ်ား မ်ားလာသည္၊ ေနာက္တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ နားႀကပ္တပ္ရမည့္သူေတြလည္း မ်ားလာဖြယ္ရွိသည္။ မ်က္စိအက်င့္ဆိုသည့္အတိုင္း မ်က္စိကႀကည့္ဖန္မ်ားေတာ့ ႀကည့္ခ်င္လာသည္၊ ဆာ ေလာင္မြတ္သိပ္သည္၊ နားကလည္းႀကားဖန္မ်ားေတာ့ ႀကားခ်င္လာသည္၊ ယခုေခတ္မွာ ပါးစပ္က ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈထက္ မ်က္စိႏွင့္နားက ပုိ၍ဆာေလာင္မြတ္သိပ္သည္ဟု ထင္သည္။ တတိယအရြယ္မွာ တရားရွာဟုဆိုသည္၊ သို႕ေသာ္ မဟာဓနသူေ႒းသားဝတၳဳ၌ ဘုရားမိန္႕ သည္ကိုႀကည့္ေတာ့ ပညာရွာတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဥစၥာရွာတာပဲျဖစ္ျဖစ္ တရားရွာတာပဲျဖစ္ျဖစ္ ပထမ အရြယ္က အေကာင္းဆုံး၊ ပထမအရြယ္ကအခြင့္အေရးအရွိဆုံးဆိုတာေတြ႕ရသည္၊ ထိုဝတၳဳ၌ ဘုရားမိန္႕သည္အတိုင္းဆိုလွ်င္ ဒုတိယအရြယ္က ကံ ဥာဏ္ ဝီရိယတို႕သည္ ပထမအရြယ္က ကံဥာဏ္ ဝီရိယတို႕ကို မမီေတာ့၊ တတိယအရြယ္က ကံ ဥာဏ္ ဝီရိယတို႕သည္ ဒုတိယအရြယ္က ကံ ဥာဏ္ ဝီရိယတို႕ကို မမီေတာ့၊ ထိုေႀကာင့္ အတက္ကားကို ဦးစားေပးပါဟူေသာ စကားသည္ မွန္ကန္မႈရွိသည္၊ အတက္ကားက စြမ္းေဆာင္မႈေတြပိုေနတာေတြ႕ရသည္။ နီတိဆရာတို႕က အရြယ္သုံးပါးႏွင့္ အရွာသုံးမ်ိဳးကို ေယဘုယ်အားးျဖင့္ ပိုင္းျခားထားခဲ့ေသာ္ လည္း အမ်ားစုက မြန္းတည့္ခ်ိန္မွာ ေနဝင္သည္ဟုဆိုရမလား၊ ဒုတိယအရြယ္မွာပဲ အခ်ိန္ကုန္သြားႀကတာက မ်ားသည္။ တတိယအရြယ္ကိုသိပ္မေရာက္ျဖစ္လိုက္၊ အဘယ္ေႀကာင့္ ဆိုေသာ္ မ်က္စိဖြင့္ရွာေနႀကတာက မ်ားေသာေႀကာင့္ျဖစ္သည္၊ ေနာက္ဆုံး အၿပီးတိုင္ မ်က္စိမွိတ္ သြားမွသာ မွိတ္လိုက္ႀကသည္၊ ထိုသို႕မမွိ္တ္မခ်င္းကေတာ့ ဖြင့္၍သာထားႀကသည္ ၊ ဖြင့္၍သာရွာ ႀကသည္။ “ တရားေပ်ာက္ေတာ့ ကိုယ္မွာရွာ၊ တရားရွာေတာ့ ကိုယ္မွာေတြ႕ ” ဟုဆိုသည္၊ ရွာျခင္းက ႏွစ္မ်ိဳးရွိသည္၊ တရားရွာျခင္းႏွင့္ မတရားရွာျခင္း၊ တရားရွာကိုယ္မွာေတြ႕ဆိုေတာ့ တရားကအျပင္ မွာ မေတြ႕နိုင္သည့္သေဘာ ျဖစ္သည္၊ အျပင္မွာမေတြ႕နိုင္တာက အျပင္မွာမရွိလို႕ျဖစ္လိမ့္မည္၊ အျပင္မွာရွိေနတာေတြက မတရားတာေတြပဲမ်ားေနပုံရသည္၊ သို႕ဆိုလွ်င္ အျပင္မွာရွာေနျခင္းက တရားရွာျခင္းမဟုတ္၊ မတရားရွာျခင္းသာျဖစ္သည္ဟု ဆိုရလိမ့္မည္ထင္သည္။ အျပင္မွာတရားမရွိ အျပင္ကဟာေတြက မတရားလို႕ဆိုေတာ့ လြန္မ်ားသြားေလမလားပဲ။ မေတာ္မတရားဟုဆိုသျဖင့္ ေတာ္မတရားဆိုတာကလည္း ရွိရမည္၊ ထိုေႀကာင့္ မေတာ္မတ ရားႏွင့္ ေတာ္မတရားဟူ၍ မတရားတာကႏွစ္မ်ိဳးရွိသည္။ ပုထုဇဥ္ဆိုတာက အေကာင္းအဆိုး ဒြန္တြဲေနသည္၊ အဆိုးမရွိပါဘူး၊ အေကာင္းခ်ည္းပါဆိုလွ်င္ အရိယာျဖစ္သြားလိမ့္မည္၊ ပုထုဇဥ္တို႕ ဆိုးရာ၌ ကိုယ့္အဆိုးက သူတပါးကိုထိခိုက္လွ်င္ “ မေတာ္မတရား” ျဖစ္သည္၊ ကိုယ့္အဆိုးက သူ တပါးကိုမထိခိုက္လွ်င္ “ ေတာ္မတရား ” ျဖစ္သည္ ။ ထို္႕အျပင္ ကိုယ္ကအေကာင္းဟုခံယူထား သည္၊ အေကာင္းဟုသိထားသည္၊ သို႕ေသာ္ ကိုယ့္အေကာင္းဆိုတာႀကီးက သူတပါးအတြက္ မေကာင္းလွ်င္ ၊ သူတပါးမွာ ထိခိုက္နစ္နာေနလွ်င္ “ မေတာ္မတရား ”ဟူ၍သာသတ္မွတ္ရမည္။ အရက္ႀကိဳက္လို႕အရက္ေသာက္သည္၊ သို႕ေသာ္ သူတပါးကို ထိခိုက္ေအာင္မေျပာ၊ ထိ ခိုက္ေအာင္မလုပ္၊ ထို႕အတူ အျခားအေပ်ာ္ကိစၥ ေဖ်ာ္ေျဖေရးကိစၥေတြလည္း မကင္းတတ္၊ သို႕ေသာ္ သူတပါးအတြက္ ဘာထိခိုက္နစ္နာမႈမွ မရွိလွ်င္ မတရားမႈမွန္ေသာ္လည္း ေတာ္ေသး သည္၊ သို႕ဆုိလွ်င္ “ ေတာ္မတရား ”ဟုဆိုရမည္၊ ပုထုဇဥ္ဟူသည္ မေကာင္းမႈေတြမကင္းနိုင္ေသး ေတာ့ အဓမၼေခၚ အကုသိုလ္ကိစၥေတြက မကင္းနိုင္ေသး ၊ ရွိေနလိမ့္ဦးမည္ ။ အေရးႀကီးတာက သူတပါးကို မထိခိုက္ေစဖို႕ မနစ္နာေစဖို႕ျဖစ္သည္၊ မည္သို႕ေသာ အေႀကာင္းေႀကာင့္ျဖစ္ေစ တဖက္သားမွာ ထိခိုက္နစ္နာသြားလွ်င္ ေတာ္လည္းမေတာ္ ၊ တရားလည္းမတရားေတာ့ ။ “ ရဟန္တို႕ … အနရိယ ပရိေယသနာ - မျမတ္ေသာရွာျခင္း၊ အရိယပရိေယသနာ-ျမတ္ေသာရွာျခင္းလို႕ ရွာျခင္းႏွစ္မ်ိဳးရွိတယ္၊ မိမိကိုယ္တိုင္က အိုရ နာရ ေသရတဲ့ သေဘာရွိေနပါ လွ်က္ အအို အနာ အေသ မလြတ္တဲ့ မတရားတာေတြပဲ ရွာေနတယ္၊ မိမိကိုယ္တိုင္က စိတ္ညစ္ေနရပါလ်က္နဲ႕ စိတ္ညစ္စရာေတြပဲ ရွာေနတယ္၊ ဒါဟာ မျမတ္ေသာရွာျခင္းပဲ၊ မိမိကိုယ္ တိုင္မွာ အိုရ နာရ ေသရတဲ့ သေဘာရွိေနလို႕ အအိုလြတ္ အနာလြတ္ အေသလြတ္တဲ့ တရားကိုရွာ တယ္၊ မိမိကိုယ္တိုင္က စိတ္ညစ္ရလြန္းလို႕ စိတ္မညစ္ရမဲ့တရားကို ရွာတယ္၊ ဒါဟာ ျမတ္ေသာရွာ ျခင္းပဲ ” ၊ ပရိေယသနသုတၱန္၌ ဘုရားက ဤသို႕မိန္႕ခဲ့သည္။ ကမၻာတစ္လႊားမွာ အားလုံးကေတာ့ အရွာသမားေတြခ်ည္းပါပဲ၊ ဘာေတြရွာေနႀကတာလဲ၊ ပညာ၊ ဥစၥာ၊ ေအာင္ျမင္မႈ၊ ေက်ာ္ႀကားမႈ၊ ခ်မ္းသာမႈ၊ အဓိကကေတာ့ ေငြ၊ ေငြဆိုတာကလည္း ခ်မ္းသာဖို႕ပါပဲ၊ ဒါေတြက ဘယ္အတိုင္းအတာအထိ မိမိပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရေနရမွာလဲ၊ အားလုံးက အနိစၥ၊ အားလုံးက ပုတိ၊ ဘဂၤ၊ မရဏ၊မိမိလက္ထဲမွာ အခိုက္အတန္႕ပါပဲ၊ ထိုေႀကာင့္ ဘုရားက ဒါေတြကို ရွာေနတာ အနရိယပရိေယသနာ-မျမတ္ေသာရွာျခင္းဟုမိန္႕ခဲ့သည္။ တစ္ခါက ဥပတိႆႏွင့္ ေကာလိတ သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ပြဲႀကည့္ေနႀကသည္၊ သူတို႕ႏွစ္ ေယာက္ပြဲႀကည့္ရင္း စဥ္းစားတာက “ ဒီပြဲ ကေနသူေတြေရာ ပြဲႀကည့္ေနသူေရာ အားလုံးဟာ အႏွစ္တရာအတြင္း ေသေႀကပ်က္စီးႀကရမွာ၊ အႏွစ္တရာေလာက္ဆိုရင္ နာမည္ေတာင္က်န္မွာ မဟုတ္ေတာ့ဘူး၊ အားလုံးဟာ “မတ” ေသႀကရမွာ၊ “မတ ”ဆိုတဲ့ ေသျခင္းရွိရင္ “ အမတ ”ဆိုတဲ့ မေသရာအၿမိဳက္တရားလည္းရွိရမွာေပါ့၊ အဲဒီ အၿမိဳက္တရားကို ငါတို႕ႏွစ္ေယာက္ ရွာေဖြႀကရ ေအာင္ ” ဟု တိုင္ပင္ၿပီး အရွာထြက္ခဲ့ႀကသည္။ ေကာလိတသည္ အရွင္အႆဇိထံမွ တရားနာရသျဖင့္ အမတေခၚ အၿမိဳက္တရား ရသြား သည္။ ဥပတိႆက ေကာလိတထံမွတဆင့္ တရားနာရသျဖင့္ အၿမိဳက္တရားရသြားသည္၊ ဥပတိႆက အရွင္သာရိပုတၱရာျဖစ္လာသည္၊ ေကာလိတက အရွင္ေမာဂၢလာန္ ျဖစ္လာသည္၊ သူ တို႕၏ ဆုေတာင္းႏွင့္ ျဖည့္က်င့္မႈေႀကာင့္ အရွင္သာရိပုတၱရာက ပညာအရာမွာ အျမတ္ဆုံးအျဖစ္ ႏွင့္ ဧတဒဂ္ရၿပီး လက်ၤာရံအဂၢသာဝကႀကီး ျဖစ္ရသည္၊ အရွင္ေမာဂၢလာန္က တန္ခိုးအရာမွာ အျမတ္ဆုံး အျဖစ္ႏွင့္ ဧတဒဂ္ရၿပီး လက္ဝဲရံအဂၢသာဝကႀကီး ျဖစ္ရသည္။ သူတို႕ႏွစ္ဦး ပထမေတာ့ မ်က္စိဖြင့္ရွာႀကသည္၊ မ်က္စိဖြင့္ရွာေနတာေတြက ေသျခာေတြး ႀကည့္လိုက္ေတာ့ စိတ္ညစ္စရာေတြခ်ည္း ျဖစ္ေနသည္၊ သူတို႕လမ္းေႀကာင္းေျပာင္းလိုက္ႀကေတာ့ သည္၊ အာရုံေျပာင္းလုိက္ႀကသည္၊ အျပင္ေလာကထဲ မ်က္စိဖြင့္ရွာေနရာကေန မိမိရုပ္ နာမ္ ခႏၶာ အတြင္းေလာကထဲ စိတ္ျပန္ထည့္ၿပီး မ်က္စိမွိတ္၍ ရွာႀကည့္ႀကသည္၊ သူတို႕လိုခ်င္ေသာ ညစ္ညမ္း မႈေတြ ကင္စင္၍ သန္႕ရွင္းေသာစိတ္ကို ေတြ႕သြားႀကသည္၊ ထိုစိတ္ကို ေတြ႕ရွိလိုက္သျဖင့္ အၿမိဳက္တရားကိုလည္း ေတြ႕သြားႀကသည္။ ေဂါတမဘုရားရွင္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူကာစ ကၽြတ္ထိုက္သည့္ ေဝေနယ်အမ်ားကိိုု ႀကည့္ လိုက္ေတာ့ ဘဒၵဝဂၢိယညီေနာင္ မင္းသားသုံးက်ိပ္ ကၽြတ္တမ္းဝင္မည့္ အေရးကို ေတြ႕ရသည္၊ ထိုေႀကာင့္ ေတာထဲတစ္ေနရာ မင္းသားေတြႏွင့္ ေတြ႕နိုင္မည့္ေနရာက သြားႀကိဳေနသည္။ တစ္ေန႕ေတာ့ မင္းသားသုံးဆယ္သည္ ေပ်ာ္ပဲြစား ထြက္လာႀကသည္၊ ၂၉-ေယာက္ေသာ မင္းသားေတြက ကိုယ္ပိုင္ႀကင္ယာေတြ ရွိႀကသည္၊ တစ္ေယာက္ေသာမင္းသားက ကိုယ္ပိုင္မရွိလို႕ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ကို အခေႀကးေငြႏွင့္ ေခၚလာသည္၊ ေန႕လည္ခင္း မင္းသားေတြ မူးရူးၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနခိုက္ အခေပးေခၚလာေသာ အမ်ိဳးသမီးက မင္းသားေတြ၏ လက္ဝတ္တန္ဆာ ရတနာ ေတြကို ခိုးယူထြက္ေျပးေလေတာ့၏ ။ ညေနေစာင္း မင္းသားေတြနိုးလာေသာအခါ သူတို႕ပစၥည္းေတြလည္းေပ်ာက္၊ ေခၚလာ ေသာ အမ်ိဳးသမီးလည္း ေပ်ာက္မို႕ စိတ္ဆိုးဆိုးႏွင့္ ေတြ႕ရာသခ်ၤ ိဳင္း ဓားမဆိုင္း သတ္မယ္ဟဲ့ရယ္ လို႕ အမ်ိဳးသမီးေပ်ာက္လိုက္ရွာႀကသည္၊ လမ္းတစ္ေနရာ ဘုရားႏွင့္ေတြ႕ေတာ့ သူတို႕က ဘုရားမွန္း လည္းမသိ သာမန္ရေသ့ပရဗိုဇ္တစ္ပါးမွ်သာ ယူဆသည္။ မင္းသားေတြက “ အရွင္ဘုရား …. ဒီနားမွာ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္မ်ား ျဖတ္သြားတာ မေတြ႕မိပါလားဘုရား ” ဟု ေမးေလွ်ာက္ေတာ့ ဘုရားက “ ေနစမ္းပါဦးကြယ္ …မင္းတို႕ကို ငါ စကားတစ္ခြန္းေလာက္ အရင္ေမးစမ္းပါရေစ၊ ယခုလို အမ်ိဳးသမီးေပ်ာက္လို႕ ရွာတာနဲ႕ ကိုယ့္ကို ကိုယ္ရွာတာ ႏွစ္ခုမွာ ဘယ္ရွာတာက ပိုေကာင္းပါသလဲ ” ဟု ေမးခြန္းထုတ္သည္။ ပါရမီဓါတ္ခံ ရင့္သန္ေနေသာ မင္းသားေတြျဖစ္ေတာ့ ခ်က္ခ်င္းသေဘာေပါက္သြားသည္၊ ဦးေတြညြတ္သြားႀကသည္၊ ဒူးေတြ ေကြးသြားႀကသည္၊ လက္ထဲကဓားေတြ လွံေတြ ေဘးလႊတ္ခ် လိုက္သည္၊ ပုဆစ္ ဒူးတုပ္လ်က္သား ျဖစ္သြားသည္၊ လက္အုပ္က အလိုလိုခ်ီၿပီးသား ျဖစ္သြား သည္၊ သူတို႕ျပန္ေျဖႀကသည္၊ “ အရွင္ဘုရား … ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ျပန္ရွာတာက ပိုေကာင္းပါတယ္ ဘုရား ….” ။ “ ဒါဆိုလွ်င္လည္း ငါေျပာတာ နားစိုက္ႀက ” ဟု မိန္႕ၿပီး ဘုရားက ဒါန သီလ သဂၢ မဂၢကထာတို႕ကို ဆက္ေဟာသည္၊ မင္းသားေတြ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ခႏၶာထဲ ဥာဏ္စိုက္ရွာေဖြလိုက္ႀက သည္၊ သစၥာေလးပါးတရားကို ေတြ႕ရွိသြားႀကသည္၊ မင္းသားေတြ အျပင္ေလာကကို မ်က္စိဖြင့္ၿပီး ရွာႀကစဥ္ကေတာ့ ပူလြန္း၊ ေလာင္လြန္းလိုက္တာ၊ ေဒါသ၊ ေဒါမနႆေတြႏွင့္ စိတ္ဆိုးလိုက္ရတာ၊ စိတ္ေတြညစ္လိုက္ရတာ၊ အခုေတာ့မ်က္စိမွိတ္ၿပီး အတြင္းေလာကကို အာရုံျပဳကာ ခႏၶာဥာဏ္စိုက္ ရွာလိုက္ႀကေတာ့ အပူေတြ အေလာင္ေတြ အားလုံးလည္း ၿငိမ္းသြား ေအးသြားေတာ့သည္၊ အရႈပ္ေတြအားလုံးလည္း ရွင္းသြားေတာ့သည္၊ အညစ္ေတြအားလုံးလည္း သန္႕ရွင္းစင္ႀကယ္သြား ေတာ့သည္။ မိမိတို႕ မ်က္စိဖြင့္ရွာခဲ့ႀကတာ မ်ားေနၿပီ၊ ေနာက္ဆုံး အၿပီးတိုင္ မ်က္စိမမွိတ္ခင္ေလး အတြင္းမွာ မ်က္စိမွိတ္ၿပီး ရွာႀကည့္ဖို႕ေတာ့ လိုအပ္ေနေသးသည္၊ ၿငိမ္းခ်င္ ၊ ေအးခ်င္၊ သန္႕ခ်င္ ၊ ရွင္းခ်င္ ၊ စင္ႀကယ္ခ်င္လွ်င္ေတာ့ မ်က္စိမွိတ္၍ ရွာႀကရဦးမည္။ ကဲ….မ်က္စိမွိတ္ၿပီး -

ကိုယ့္စိတ္ကေလးကိုယ္ - ႀကည့္ႀကည့္လိုက္စမ္းပါ- ဘာရွိလည္း ဘာမွမရွိဘူး - ဘယ္သူရွိလည္း ဘယ္သူမွမရွိဘူး ငါရွိလား ငါလည္းမရွိဘူး - မရွိတာကို အရွိလုပ္ေနလို႕ခက္ေနတာ မရွိကို အရွိမွတ္ေနလို႕ - ေလာဘ ေဒါသ မာန္မာနေတြနဲ႕ ခက္ထန္ေနႀက - ေမာက္မာေနႀက - ရိုင္းစိုင္းေနႀက ပူေလာင္ေနႀကတာ - မ်က္စိဖြင့္ႀကည့္ေနသမွ်ေတာ့ ရွိေနမွာပဲ မ်က္စိမွိတ္ ႀကည့္လိုက္လွ်င္ေတာ့ - ဘာမွမရွိပါလား ဘာမွမဟုတ္ပါလားဆိုတာ အမွန္အတိုင္း သိသြား ျမင္သြားၿပီ - ေလာဘ ေဒါသစသည္ အားလုံး ခ်ဳပ္သြား

ၿငိမ္းသြား ေပ်ာက္သြားေလၿပီ - ၿငိမ္းခ်မ္းေရးဟူသည္ အတြင္းမွာသာရွိသည္ - မ်က္စိမွိတ္ရွာမွေတြ႕မည္ ……. ( ဓမၼပီယဆရာေတာ္..လြမ္းလို႕သာ က်န္ရစ္ခဲ့ပါေစေလ ….စာအုပ္မွ)

How To Solve The Problem / ျပႆနာတစ္ခုကို ဘယ္လို ကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းမလဲ

တစ္ခါက မုဆိုးၾကီးတစ္ေယာက္ဟာ သူ႔သားကို အသိပညာတစ္ခုေပးခ်င္လို႔ သူေတာလိုက္သြားရာကို ေခၚသြားသတဲ့။ တစ္ေနရာလဲေရာက္ေရာ ေတာင္ကမူေလးတစ္ခုမွာ ေခြးတစ္ေကာင္က ေနပူစာလႈံေနသတဲ႔။ ဖခင္မုဆိုးၾကီးက သူ႔သားကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ခိုင္းျပီး ေနပူစာလႈံေနတဲ႔ ေခြးကိုမထိေစပဲေခြးရဲ႕ ေဘးနားေရာက္ေအာင္ ခဲလံုးတစ္လံုးနဲ႔ ပစ္ေပါက္လိုက္တယ္။ ေခြးဟာ သူ႔ေဘးနားက်လာတဲ့ ခဲလံုးေၾကာင့္ လန္႔ျပီး ေငါက္ကနဲ ထရပ္လိုက္တယ္။ ျပီးေတာ့ ဘာရယ္ညာရယ္မွန္း မသိေပမဲ့ (ခဲလံုးမွန္းေတာ့ သူသိတယ္) သူ႔ကိုလာလန္႔ေစတဲ႔ ခဲလံုးကို လိုက္ကိုက္ေနေတာ့တယ္။ ေခြးဟာ ခဲလံုးကသူ႔ကို လာလဲမထိဘူး၊ စားစရာလဲမဟုတ္ဘူးဆိုတာ သိသိၾကီးနဲ႔ ခဲလံုးကို ကိုက္ေနတယ္။ ဒီျမင္ကြင္းကိုၾကည့္ၿပီး သားအဖႏွစ္ေယာက္ ျပန္လာခဲ့ၾကတယ္။ ေနာက္တစ္ပတ္ေလာက္ေနေတာ့ ဖခင္မုဆိုးၾကီးဟာ သူ႔သားကိုေခၚျပီး ေတာထဲကို ထြက္လာခဲ့ျပန္တယ္။ ဒီတစ္ခါမွာေတာ့သူတို႔ဟာ ေနရာအခ်က္အခ်ာေကာင္းတဲ့ သစ္ပင္ေပၚမွာေနရာယူၾကတယ္။ သူတို႔ေနရာယူထားတဲ႔ သစ္ပင္ရဲ႕အေရွ႕ဘက္မွာ ေက်ာက္ဂူတစ္ခုရွိတယ္။ ေက်ာက္ဂူ၀မွာ ျခေသၤ့တစ္ေကာင္ ေနပူစာလႈံေနတယ္။ ဖခင္မုဆိုးၾကီးက သူ႔သားကို ျငိမ္ျငိမ္ေနဖို႔ ေျပာျပီး ျခေသၤ့ရဲ႕ လက္နဲ႔လည္ပင္းၾကားထဲကို ျခေသၤ့ကိုမထိေစပဲ ျမွားတစ္စင္းပစ္လိုက္တယ္။ ျမွားကလဲလိုရာေနရာကို ကြက္တိပဲ။ ျခေသၤ႔ရဲ႕ လည္ပင္းနဲ႔ လက္ၾကားထဲသြားစိုက္တယ္။ စြပ္ခနဲလာစိုက္တဲ့ျမွားကို ျခေသၤ့ကဖ်တ္ခနဲၾကည့္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျခေသၤ႔ကျမွားကို ဘာမွမလုပ္ပဲ လာစိုက္တဲ့ျမွားကို ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ျပီး ျငိမ္ေနတယ္။ ခဏၾကာေတာ႔ ျမွားလာရာလမ္းေၾကာင္းကို ေမွ်ာ္ၾကည့္တယ္။ ျပီးေတာ့ ျမွားကိုတလွည့္၊ ျမွားလာရာလမ္းေၾကာင္းကိုတလွည့္ ေသခ်ာၾကည့္တယ္။ ျမွားတံကို ျခေသၤ့ကဘာမွမလုပ္ပဲ ျမွားလာရာလမ္းေၾကာင္းရဲ႕ အဆံုးမွာရွိတဲ့ ရန္သူကို ရွာေဖြတိုက္ခိုက္ဖို႔႔ရာ တလွမ္းခ်င္းလွမ္းျပီး ေလွ်ာက္လာတယ္။ ဒါေၾကာင့္ .......... ကုိယ့္ကို ေျခာက္လွန္႔ခံရတဲ့ခဲလံုးကို လိုက္ကိုက္တဲ႔ ေခြး၊ ကိုယ့္ကို ရန္ျပဳလာတဲ႔ျမွားကို လ်စ္လ်ဴရႈၿပီး ျမွားလာရာလမ္းေၾကာင္းရဲ႕ဟိုဘက္မွာရွိတဲ႔ အဓိကရန္သူကို တိုက္ခိုက္တတ္တဲ့ ျခေသၤ့ . . . . ေခြးကေတာ႔ ေခြးပါပဲ ဒီလိုပဲ . . . ျခေသၤ့ကလဲ ျခေသၤ့ပါပဲ ဒါေၾကာင္႔မို႔လဲ ျခေသၤ႔ဆိုတာ ေတာဘုရင္ျဖစ္ေနတာေပါ႔။ ေလာကၾကီးမွာလဲ ဒီလိုပါပဲ ... ကုိယ့္ဆီေရာက္လာတဲ့ ျပႆနာေတြကို အတင္းတြန္းထိုး တိုက္ခိုက္မွာလား ျပႆနာရဲ႕အစကိုရွာျပီး ေျပလည္ေအာင္ရွင္းမွာလား ဆိုၿပီး နစ္မ်ိဳးကြဲ သြားပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္ ျပႆနာနဲ႔ေတြ႔တိုင္း သင္႔ကိုယ္သင္ ေမးၾကည့္ပါ။ ငါဟာ ျခေသၤ့လုပ္မွာလား / ေခြးလုပ္မွာလား အေျဖရလာပါလိမ့္မယ္။ “ ပညာတတ္ နဲ႔ ပညာမဲ့ ၊ ဘာကြာမယ္ထင္လဲ ? ဘာမွ မကြာဘူး ေျခ၊ လက္၊ ေခါင္း အတူတူပဲ တစ္ခုပဲကြာတယ္ ျပႆနာတစ္ခုကို ဘယ္လိုကိုင္တြယ္ေျဖရွင္းတတ္တယ္ ဆိုတာပဲ ” 
Ref: Heng Lee Zen ရဲ႕ Which One? ကို ဘာသာျပန္ဆိုပါသည္။ 
forever friend မွ ကူးယူေဖၚျပပါသည္ ။

၆၃ႏွစ္ျပည့္အထိမ္းအမွတ္ က်ဆံုးသြားေသာ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအား ရည္စူးအလွဴဒါန ျပဳလုပ္ပြဲ အခမ္းအနား

すべて表示

自分用に作成

အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ) ဂ်ပန္႒ာနခြဲမွ က်ဆံုးသြားေသာ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအား ရည္စူး၍ တိုက်ဳိနာကအိဘရွိ ျမန္ဘုန္ေတာ္ႀကီးေက်ာင္းတြင္နံနက္(၁၁)နာရီမွ ေန႕လည္(၂xနာရီအထိ အလွဴဒါန ျပဳလုပ္ခဲ့ပါတယ္။ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္အဖြဲ႕၀င္မ်ားမွ တဦးလွ်င္ဆြမ္းတပြဲႏွင့္ ၀ထၳဳေငြမ်ားစုေပါင္း ပါ၀င္၍ သံဃာေတာ္အရွင္သူျမတ္မ်ားအား ဆြမ္းခဲဘြယ္မ်ားဆက္ကပ္လွဴဒါန္းၿပီး အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားအား ေရစက္ခ်ေမတၱာပို႕ခဲ့ေၾကာင္း  သိရပါတယ္။ ဓါတ္ပံုႏွင့္ ရုပ္သံမွတ္တမ္း။။ကိုပြား

အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ)၊ ဂ်ပန္ဌာနခြဲ၊ နဂိုယာစည္းရုံးေရးေဒသမွ (၆၃)နွစ္ေျမာက္အာဇာနည္ေန႔အထိမ္းအမွတ္ဆြမ္းကပ္လွဴပြဲအခမ္းအနားက်င္းပ

အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ)၊ ဂ်ပန္ဌာနခြဲ၊ နဂိုယာစည္းရုံးေရးေဒသမွ (၆၃)နွစ္ေျမာက္အာဇာနည္ေန႔အထိမ္းအမွတ္ဆြမ္းကပ္လွဴပြဲအခမ္းအနားကို ယေန႔(၁၈-၇-၂၀၁၀) တနဂၤးေႏြေန႔၊ နံနက္(၈)နာရီတြင္ နဂိုယာစည္းရုံးေရးေဒသ၏ ရုံးခန္းတြင္က်င္းပခဲ႔ၾကသည္။ အဆိုပါ (၆၃)နွစ္ေျမာက္အာဇာနည္ေန႔အထိမ္းအမွတ္ဆြမ္းကပ္လွဴပြဲအခမ္းအနားသို႔ အမ်ိဳးသားဒီမိုကေရစီအဖြဲ႔ခ်ဳပ္(လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမ)၊ ဂ်ပန္ဌာနခြဲ၊ နဂိုယာစည္းရုံးေရးေဒသမွအဖြဲ႔ဝင္မ်ားနွင့္ ျမန္မာနုိင္ငံသားဒုကၡသည္မ်ား ကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရးအသင္း(ဂ်ပန္)မွအဖြဲ႔ဝင္မ်ား၊ စုစုေပါင္းအင္အား(၃၀)ခန္႔ တက္ေရာက္ခဲ႔ၾကသည္။ နံနက္(၈း၃၀)တြင္ ဆရာေတာ္အား မုန္႔ဟင္းခါးဆြမ္းနွင့္အခ်ိဳပြဲမ်ားဆက္ကပ္လွဴဒါန္းျခင္း၊ (ဆြမ္း၊သကၤန္း၊ေက်ာင္း၊ေဆး)စသည္တို႔အတြက္ အဖြဲ႔ဝင္မ်ားမွပူးေပါင္းလွဴတန္းထားေသာ နဝကမၼအလွဴေငြမ်ားဆက္ကပ္လွဴဒါန္းျခင္းနွင့္ ဆရာေတာ္မွေဟာၾကားေတာ္မူေသာ တရားေဒသနာေတာ္မ်ားကိုၾကားနာခဲ႔ၾကသည္။ ဆက္လက္ျပီး (၁၉၄၇)ခုနွစ္၊ ဇူလိုင္လ၊ (၁၉)ရက္ေန႔တြင္က်ဆံုးသြားေသာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းနွင့္တကြ အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားအားရည္စူးျပီး ေရစက္ခ်အမွ်ေဝခဲ႔ၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ၾကြေရာက္လာၾကေသာ ဒီမိုကေရစီအင္အားစုမ်ားနွင့္ ဧည့္သည္ေတာ္မ်ားအား မုန္႔ဟင္းခါးနွင့္တည္ခင္းဧည့္ခံျပီး ေန႔လည္(၁၁း၃၀)ခန္႔တြင္ အခမ္းအနားကိုရုပ္သိမ္းခဲ႔ၾကသည္။
ေပးပို႕သူ။ ။ကိုမ်ဳိးသီဟန္

အာဇာနည္ေန႕ ဒို႕မေမ့ (63) ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႕၊အာဇာနည္ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ားကိုဂုဏ္ျပဳပါ၏

(63) ႏွစ္ေျမာက္ အာဇာနည္ေန႕ ေအာင္ဆန္းဇာနည္ ေဖေဖၚ၀ါရီ ဆယ့္သံုး မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေမြးေန႕ပါ၊ တစ္ေထာင့္ကိုးရာတစ္ဆယ့္ငါး ေရွ႕ေန ဦးဖာသား၊ ဇာတိ နတ္ေမာက္ မေကြးခရိုင္ သိၾကမ်ား ခုတိုင္၊ ႀကံ့ႀကံ့ခိုင္လို႕ ဇာနည္ဘြား မိခင္ေဒၚစုသား၊ တစ္ေထာင့္ကိုးရာေလးဆယ့္ခြန္ ေျပာင္းၾကြ တမလြန္၊ မ်က္ရည္သြန္လို႕ ဘ၀င္ညိႈး ဇူလိုင္ တစ္ဆယ့္ကိုး။ ျပည္ေထာင္စုရဲ႕ ေက်းဇူးရွင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ တို႕ဖခင္၊ ေကာင္းေစခ်င္တဲ့ မွာစကား ငါတို႕ မေမ့အား။ ၁၉၄၇ ဇူလိုင္ ၁၉ ရက္ နံနက္ ၁၀း၃၀ ......................။ ထိုေန႔သည္ ျမန္မာျပည္ အတြက္ ၾကီးစြာေသာ ဆံုးရႈံးမႈ ၾကီးတစ္ခု ျဖစ္ခဲ့ေလသည္..အစည္းအေ၀းမ်ား က်င္းပရာ ၀န္ၾကီးမ်ား ရံုးတြင္ ေသနတ္သံမ်ားၾကားလိုက္ရျပီးျမန္မာျပည္ လြတ္လပ္ေရး ဗိသုကာၾကီး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ႏွင့္ တကြ ၀န္ၾကီးမ်ားျဖစ္ေသာ သခငျ္မ ၊ဒီးဒုတ္ ဦးဘခ်ိဳ ၊ ဦးရာဇတ္ ၊ မန္းဘခိုင္၊ ဦးဘ၀င္း ၊ မန္းဘခိုင္ ၊ မိုင္းပြန္ေစာ္ဘြားစ၀္စံထြန္း ၊ဦးအုန္းေမာင္ ၊ ဦးရာဇတ္၏ သက္ေတာ္ေစာင့္ ရဲေဘာ္ ကိုေထြး တို႔ လုပ္ၾကံခံခဲ့ရ ပါသည္။ ျမန္မာျပည္တစ္၀ွန္းလံုးရွိ ျပည္သူလူထုတို႔ ၏ မ်က္၀န္းအိမ္မွ မယံုၾကည္ႏိုင္ေသာ အရိပ္အေယာင္ ႏွင့္ အံ့ၾသမႈ ၊ ၀မ္းနည္းမႈ ၊ မွင္တက္မႈ ၊ေၾကကြဲမႈ တို႔ မွ ျဖစ္ေပၚလာေသာ မ်က္ရည္မ်ားက်ဆင္းခဲ့ရပါသည္..။တိုင္းျပည္ႏွင့္ လူမ်ိဳး အက်ိဳးကို လုပ္ေဆာင္ေန ၾကေသာ ေခါင္းေဆာင္ၾကီးမ်ားကို မွ ဦးတည္ လုပ္ၾကံခဲ့ၾကေသာ လူသတ္သမား တို႔ ကို နာက်ည္းမုန္းတီးလ်က္ ေျဖမဆည္ႏိုင္ ေသာ ၀မ္းနည္းမႈမ်ား လူထု တစ္ရပ္လံုး၏စိတ္တြင္ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့သည္..။ထိုသို႔ေသာ အာဇာနည္ ေန႔ထူးေန႔ျမတ္ကို မေမ့သင့္ေပ.။ သမိုင္းဟူသည္ မည္သည့္ ႏိုင္ငံ ၊ မည္သည့္ လူမ်ိဳး အတြက္မဆို မရွိမျဖစ္ေသာ အေၾကာင္းအရာ ျဖစ္သည္..။ ကိုယ့္သမိုင္း ကိုယ္ေရးတာပဲ ဟူ၍ ေကာင္းရာမွန္ရာ လုပ္ကိုင္ပါက အနာဂတ္ အတြက္ နာမည္ေကာင္းရသကဲ့သို႔ မွားယြင္းေသာ လုပ္ေဆာင္ခ်က္မ်ားျဖစ္ပါက သမိုင္းတြင္ အမည္းစက္ ၾကီးသာ ျဖစ္ေနေပလိမ့္မည္..။ထို႔ေၾကာင့္ သမိုင္းေၾကာင္းေကာင္းေအာင္ ၀ိုင္း၀န္းေဆာင္ရြက္ၾကပါစို႔...။
ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း (၁၉၁၅ - ၁၉၄၇)။ ၁၉၁၅ ခု၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၁၃ ရက္ေန႕တြင္ မေကြးတိုင္း၊ ေတာင္တြင္းႀကီး ခ႐ိုင္၊ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕၌ အမိန္႕ေတာ္ရ ေရွ႕ေန ဦးဖာ - ေဒၚစု တုိ႕မွ ေနာင္တေခတ္တြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဟူ၍ ျမန္မာ ႏုိင္ငံ သမုိင္း၌ တြင္ေစမည့္ သားရတနာကုိ ဖြားျမင္ ခဲ့သည္။ ဇာတာ အမည္မွာ ေမာင္ထိန္လင္း ျဖစ္ေသာ္လည္း ငယ္စဥ္ ကပင္ ေမာင္ေအာင္ဆန္းဟု တြင္္သည္။ ငယ္စဥ္က နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ ဆရာေတာ္ ဦးေသာဘိတ ေက်ာင္း၌ ေနခဲ့သည္။ ၁၉၂၈ ခုတြင္ ေရနံေခ်ာင္း အမ်ဳိးသား အထက္တန္း ေက်ာင္းသို႕ ေျပာင္းေ႐ႊ႕ ပညာ သင္ယူ ခဲ့ၿပီး၊ ယင္းေက်ာင္းမွ ျမန္မာ၊ ပါဠိ ၂ ဘာသာ ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ၁ဝ တန္း ေအာင္ျမင္ ခဲ့သည္။ ပညာ ထူးခြၽန္သူ ျဖစ္၍ အထက္တန္း စေကာလားရွစ္ႏွင့္ ဦးေ႐ႊခိုဆု ရရွိခဲ့ ဖူးသည္။ ထုိေနာက္ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္သုိ႕ တက္ေရာက္ၿပီး ဆက္လက္ ပညာ ဆည္းပူး ခဲ့သည္။ ၁၉၃၅ - ၃၆ ပညာ သင္ႏွစ္မွ စ၍ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္ ေက်ာင္းသား သမဂၢ အမႈေဆာင္ အဖြဲ႕ဝင္ ျဖစ္လာ ခဲ့ၿပီး၊ သမဂၢ၏ အာေဘာ္ အိုးေဝ မဂၢဇင္း အယ္ဒီတာလည္း လာခဲ့သည္။ ကိုေအာင္ဆန္း အယ္ဒီတာ အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ေသာ အိုးေဝ မဂၢဇင္းတြင္ ယမမင္း အမည္ အုိးေဝ ညိဳျမ ေရးသားေသာ “ငရဲေခြးႀကီး လြတ္ၿပီး သရမ္း ေနသည္ (The Hell Hound At Large)” ေခါင္းစဥ္ျဖင့္ ေပးစာ တေစာင္ ေဖာ္ျပခဲ့ မႈသည္လည္း ၁၉၃၆ ဒုတိယ ေက်ာင္းသား သပိတ္ ျဖစ္ပြား ေစခဲ့ေသာ အဓိက အေၾကာင္းရင္း တခ်က္ ျဖစ္သည္။ ၁၉၃၆ ဒုတိယ ေက်ာင္းသား သပိတ္၏ သပိတ္ေမွာက္ ေကာင္စီ အဖြဲ႕ဝင္ တဦးလည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ ကုလား - ဗမာ အဓိက႐ုဏ္း ေပၚခဲ့သည္။ သမဂၢသည္ အဓိက႐ုဏ္းေၾကာင့္ ဒုကၡ ေရာက္သူ မ်ားအား ကယ္ဆယ္ေရး လုပ္ငန္း မ်ားကုိ ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့သည္။ ၁၉၃၆ ခု သပိတ္ အေရးေတာ္ပုံတြင္ ဖြဲ႕စည္း ေပးခဲ့ေသာ ဆာျမဘူး ေကာ္မတီ အစီရင္ခံစာ ထြက္လာသည္၊ အစီရင္ ခံစာကုိ တကသမွ ကန္႕ကြက္ ခဲ့သည္။ ေဒါက္တာ ဘေမာ္ အစုိးရ တကၠသုိလ္ အက္ဥပေဒၾကမ္း ျပဳလုပ္ရန္ စီစဥ္သည္ ကုိလည္း လက္မခံခဲ့ေပ။ ၁၉၃၆ - ၃၇ ပညာ သင္ႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢ၏ ဒုတိယ ဥကၠ႒ ျဖစ္လာၿပီး၊ ၁၉၃၈ - ၃၉ တြင္ ဥကၠ႒ အျဖစ္ တာဝန္ ယူခဲ့သည္။ ၁၉၃၆ တကၠသိုလ္ သပိတ္ အၿပီးတြင္ ေပၚေပါက္ လာေသာ ဗမာ ႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢႀကီးကို ဦးစီး တည္ေထာင္သူ တဦးလည္း ျဖစ္ၿပီး၊ ဗမာ ႏုိင္ငံလုံး ဆုိင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢတြင္ ပထမဆုံး အတြင္းေရးမွဴး ျဖစ္ေလသည္။ ၁၉၃၇ - ၃၈ တြင္ ဗမာ ႏိုင္ငံလံုး ဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား သမဂၢ ဥကၠ႒ အျဖစ္ တာဝန္ ယူခဲ့သည္။ ၁၉၃၇ ခုႏွစ္တြင္ ဝိဇၨာတန္းကုိ ေအာင္ၿပီး၊ ဥပေဒ ဝိဇၨာတန္းသို႕ ဆက္တက္ ခဲ့သည္။ ၁၉၃၈ - ၃၉ တြင္ တကသ ဥကၠ႒ ျဖစ္သည္။ တကၠသိုလ္ အက္ဥပေဒ ျပင္ဆင္ေရး ေကာ္မတီတြင္ အဖြဲ႕ဝင္ အျဖစ္လည္း တာဝန္ ယူခဲ့သည္။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္တြင္ တကၠသိုလ္ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး အဖြဲ႕ျဖစ္သည့္ တကၠသုိလ္ ေကာင္စီဝင္တြင္ ပထမဆံုး ေက်ာင္းသား ကိုယ္စားလွယ္ အျဖစ္ တာဝန္ ေပးအပ္ျခင္း ခံခဲ့ရသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းသည္ တကသ ဥကၠ႒ အျဖစ္ သက္တန္း ကုန္သည္ထိ မေနခဲ့ေပ။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္တြင္ တကၠသိုလ္မွ ထြက္ၿပီး သခင္ ကုိယ္ေတာ္မႈိင္း ႀကီးမွဴးေသာ တုိ႕ဗမာ အစည္းအ႐ုံးသုိ႕ ဝင္ေရာက္၍ သခင္ ေအာင္ဆန္း အျဖစ္ ႏုိင္ငံေရး နယ္ပယ္သုိ႕ ေျခစုံပစ္ ဝင္ခဲ့သည္။ ၁၉၃၉ တြင္ တုိ႕ဗမာ အစည္းအ႐ံုး၏ အတြင္းေရးမွဴး အျဖစ္ တက္ေျမာက္ျခင္း ခံရသည္။ သခင္ ေအာင္ဆန္းသည္ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ ျဖစ္လာ၍ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ စည္းစည္းလံုးလံုး ေဆာင္႐ြက္ႏိုင္ရန္ ဖြဲ႕စည္း ခဲ့ေသာ ဗမာ ထြက္ရပ္ဂုိဏ္းတြင္ အတြင္းေရးမွဴး အျဖစ္လည္း တာဝန္ ယူခဲ့သည္။ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး ဆင္ႏြဲရန္ ေပၚေပါက္ ခဲ့ေသာ ျပည္သူ႕ အေရးေတာ္ပံု ပါတီ (ေနာင္ ဆုိရွယ္လစ္ ပါတီ) ၏ ျပည္ပ ဆက္သြယ္ေရး ေခါင္းေဆာင္ တာဝန္ကိုလည္း ယူခဲ့သည္။ ၁၉၄ဝ မတ္လ အတြင္း အိႏၵိယ ႏိုင္ငံ ရမ္းဂါးၿမိဳ႕၌ က်င္းပေသာ အိႏၵိယ အမ်ဳိးသား ကြန္ဂရက္ ညီလာခံသုိ႕ တက္ေရာက္ ခဲ့သည္။ သခင္ ေအာင္ဆန္းအား အဂၤလိပ္ နယ္ခ်ဲ႕ အစိုးရကို ဆန္႕က်င္ ေဟာေျပာ မႈျဖင့္ ဖမ္းဆီးရန္ ဟသၤာတ ခ႐ိုင္ ရာဇဝတ္ဝန္ ဆုေငြ ၅ က်ပ္ျဖင့္ ဖမ္းဝရမ္း ထုတ္ခဲ့သည္။ ၁၉၄ဝ ၾသဂုတ္လ အတြင္း ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး အတြက္ အဂၤလိပ္ နယ္ခ်ဲ႕ အစုိးရအား ျမန္မာ့ ေျမေပၚမွ လက္နက္ အားျဖင့္ ေမာင္းထုတ္ ႏုိင္ရန္ အတြက္ ႏုိင္ငံျခားမွ အကူအညီ ရယူရန္ တ႐ုတ္ႏိုင္ငံသုိ႕ စြန္႕စား ထြက္ခြာ ခဲ့သည္။ တ႐ုတ္ျပည္ အမြိဳင္၌ ေသာင္တင္ ေနစဥ္ ျမန္မာႏိုင္ငံမွ ရဲေဘာ္မ်ား၏ စီစဥ္ ေဆာင္႐ြက္ ေပးမႈေၾကာင့္ ဂ်ပန္ အရာရွိ စူဖူကိေကအိခ်ိႏွင့္ အဆက္အသြယ္ ရကာ ဂ်ပန္ ႏိုင္ငံသို႕ ေရာက္သြားသည္။ဂ်ပန္ျပည္တြင္ ‘ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး စီမံကိန္း’ စာတမ္း တရပ္ကုိ ေရးဆြဲကာ ဂ်ပန္ စစ္အာဏာပုိင္ မ်ားႏွင့္ ၫႇိႏႈိင္းခဲ့သည္။ ယင္း စီမံကိန္း အရ ျမန္မာျပည္ အတြင္းမွ မ်ဳိးခ်စ္ လူငယ္ မ်ားကုိ စုစည္းကာ အလီလီ ခဲြလ်က္ ဂ်ပန္ျပည္သုိ႕ ပုိ႕ေပးခဲ့သည္။ ဤမ်ဳိးခ်စ္ လူငယ္ တစုသည္ ပင္လွ်င္ ေနာင္ေသာ အခါတြင္ ဗုိလ္ေတဇ (ေခၚ) ဗုိလ္ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္သည့္ ရဲေဘာ္ သုံးက်ိပ္ ျဖစ္လာ ခဲ့သည္။ ဤမ်ဳိးခ်စ္ လူငယ္မ်ားသည္ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ (ဘီအိုင္ေအ) ကုိ ယိုးဒယား (ယခု ထိုင္း) ႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္တြင္ ဖြဲ႕စည္း တည္ေထာင္ကာ ျမန္မာႏုိင္ငံ အတြင္းသုိ႕ ဂ်ပန္မ်ား ႏွင့္အတူ ဝင္ေရာက္ တုိက္ခုိက္ ခဲ့သည္။ ဂ်ပန္ တပ္မေတာ္က ျမန္မာႏိုင္ငံကို သိမ္းၿပီးေသာ အခါ အင္အား ႀကီးထြားၿပီး ဗရမ္းဗတာ ျဖစ္လာေသာ ဗမာ့ လြတ္လပ္ေရး တပ္မေတာ္ကို အင္အား ေလ်ာ့ခ်ၿပီး ဗမာ့ ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္ (ဘီဒီေအ) အျဖစ္ ျပန္လည္ ဖဲြ႕စည္း သည့္အခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းသည္ ဘီဒီေအ၏ စစ္သနာပတိ ျဖစ္လာသည္။ ၁၉၄၂ ခု စက္တင္ဘာလတြင္ သူနာျပဳ ဆရာမ ေဒၚခင္ၾကည္ႏွင့္ လက္ထပ္သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံကို ဂ်ပန္က ေ႐ႊရည္စိမ္ လြတ္လပ္ေရး ေပးေသာ အခါ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းသည္ စစ္ဝန္ႀကီးႏွင့္ စစ္ေသနာပတိ ျဖစ္လာသည္။ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္ စစ္အုပ္ခ်ဳပ္ေရး သမားမ်ားသည္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံႏွင့္ ျပည္သူတုိ႕အား ဖက္ဆစ္ႏုိင္ငံ၏ လက္ေအာက္ခံ ႏုိင္ငံ တႏုိင္ငံ သဖြယ္ သေဘာထား လာၾကသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ၁၉၄၄ ခုႏွစ္ ၾသဂုတ္လ အတြင္းမွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ သခင္ စိုးတုိ႕ ဦးေဆာင္ၿပီး ဖက္ဆစ္ တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႕ လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (ဖတပလ) [ဖက္ဆစ္ တိုက္ဖ်က္ေရး ျပည္သူ႕ လြတ္လပ္ေရး အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ (ဖဆပလ)] ကို ဖြဲ႕စည္း တည္ေထာင္ကာ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္ မတ္လ ၂၇ ရက္ေန႕တြင္ ဗမာ့ ကာကြယ္ေရး တပ္မေတာ္သည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၏ တုိက္္႐ုိက္ ကြပ္ကဲ ၫႊန္ၾကားမႈျဖင့္ ဖက္ဆစ္ ဂ်ပန္ တုိ႕ကို အတိအလင္း စစ္ေၾကညာကာ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရးကုိ ဆင္ႏႊဲ ခဲ့သည္။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ႀကီး ၿပီးေနာက္တြင္ ဗမာ့ တပ္မေတာ္ကုိ ဂႏၵီ စာခ်ဳပ္ အရ ဆက္လက္ ဖြဲ႕စည္း တည္ေထာင္ ၿပီးေနာက္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းသည္ တပ္မေတာ္မွ ႏႈတ္ထြက္ကာ ႏုိင္ငံေရး ေခါင္းေဆာင္ ဖဆပလ ဥကၠ႒ အျဖစ္ တုိင္းျပည္ တာဝန္ကုိ ဆက္လက္ ထမ္းေဆာင္ ခဲ့သည္။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ အၿပီးတြင္ ျမန္မာႏိုင္ငံ ဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္က ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း အပါအဝင္ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္မ်ားအား ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီတြင္ ရာထူး လက္ခံရန္ စကား ကမ္းလွမ္းေသာ္လည္း ဖဆပလမွ ခ်မွတ္ထားေသာ စည္းကမ္းခ်က္မ်ား အတုိင္း မရ၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းတုိ႕က လက္မခံခဲ့ဘဲ၊ ဘုရင္ခံရဲ႕ စကၠဴျဖဴ စီမံကိန္း တိုက္ဖ်က္ေရး ကိုသာ ျပည္သူ လူထုအား စည္း႐ံုးကာ အင္တိုက္အားတိုက္ ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့သျဖင့္၊ ပုလိပ္ သပိတ္ အပါအဝင္ အေထြေထြ အမူထမ္း ေပါင္းစံု သပိတ္ႀကီး ေပၚေပါက္ လာၿပီး၊ နယ္ခ်ဲ႕ အဂၤလိပ္ တုိ႕၏ အုပ္ခ်ဳပ္ေရး ရပ္တန္႕ သြားခဲ့ရသည္။ ၿဗိိတိန္ အစိုးရလည္း ဘုရင္ခံ ဆာေဒၚမန္စမစ္ကို အဂၤလန္သို႕ ျပန္ေခၚၿပီး၊ ဘုရင္ခံ အသစ္ အျဖစ္ ဆာဟူးဘတ္ရန္စ္ကုိ ခန္႕အပ္ လိုက္သည္။ ဘုရင္ခံသစ္ ဆာဟူးဘတ္ရန္စ္က ဗုိလ္ခ်ဳပ္တို႕ အလိုက် အစိုးရ ဖြဲ႕စည္းရန္ စကား ကမ္းလွမ္း လာေတာ့သည္။ ထုိ ကမ္းလွမ္းခ်က္ မ်ားကို ဖဆပလႏွင့္ ေဆြးေႏြး ၫႇိႏႈိင္း ၾကၿပီးေနာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ ဖဆပလ ေခါင္းေဆာင္ မ်ားသည္ ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီဝင္ ရာထူးကို ယူလိုက္ ၾကသည္။ ထိုေၾကာင့္ ၁၉၄၆ ခုႏွစ္ စက္တင္ဘာလ ၂၈ ရက္ေန႕ မွစ၍ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းသည္ ဘုရင္ခံ၏ အမႈေဆာင္ ေကာင္စီ ဒုတိယ ဥကၠ႒ ျဖစ္လာသည္။ ထိုေနာက္ တႏွစ္ အတြင္း လံုးဝ လြတ္လပ္ေရး ရရွိေရး ေဆာင္ပုဒ္ အရ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး ကိစၥ ေဆြးေႏြးရန္ ၿဗိတိသွ် ေလဘာ အစိုးရ၏ ဖိတ္ၾကားခ်က္ အရ ျမန္မာ ကိုယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ၿပီး ၁၉၄၇ ခု ဇန္နဝါရီလတြင္ လန္ဒန္သို႕ သြားေရာက္ ခဲ့သည္။ ထုိေဆြးေႏြးပြဲမွ ျမန္မာႏိုင္ငံအား တႏွစ္အတြင္း လြတ္လပ္ေရး ေပးမည့္ ေအာင္ဆန္း - အက္တလီ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆို ႏိုင္ခဲ့သည္။ သို႕ေသာ္ ျမန္မာႏိုင္ငံကို လြတ္လပ္ေရး ေပးရာတြင္ ၿဗိတိသွ်တို႕က ေတာင္တန္း ေဒသမ်ားကို ခ်န္ထား လိုေသာေၾကာင့္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းက ေတာင္တန္း ေဒသ ကိုပါ တပါတည္း လြတ္လပ္ေရး ေပးရန္ ေတာင္းဆို ခဲ့ၿပီး၊ ေတာင္တန္း ေဒသႏွင့္ ျမန္မာျပည္ပ ေပါင္းစည္း အတြက္ အားသြန္ ႀကိဳးပမ္း ခဲ့ျပန္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၏ ႀကိဳးစား ႐ိုးသားမႈေၾကာင့္ ေတာင္တန္း ေဒသ တုိင္းရင္းသား ေခါင္းေဆာင္မ်ား၏ ယံုၾကည္ ကိုးစားမႈ ကိုပါ ရရွိခဲ့ၿပီး၊ ျမန္မာႏိုင္ငံ သမိုင္းတြင္ အေရးပါေသာ တုိင္းရင္းသား ေပါင္းစံု ေသြးစည္း ညီၫြတ္ေရး သေကၤတ ျဖစ္ခဲ့သည့္ ပင္လံု စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိ ႏိုင္ခဲ့သည္။ ထုိလုပ္ငန္းမ်ား ၿပီးစီး၍ လြတ္လပ္ေရး ရရန္ ေသခ်ာေသာ အေျခအေနသို႕ ေရာက္ေသာ အခါ လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ၏ ဖြဲ႕စည္းပံု အေျခခံ ဥပေဒ ေရးဆြဲၾကမည့္ တိုင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လြတ္ေတာ္ အတြက္ ေ႐ြးေကာက္ပြဲ ႀကီးကို ၁၉၄၇ ခု ဧၿပီလတြင္ ေအာင္ျမင္စြာ က်င္းပ ႏိုင္ခဲ့သည္။ ယင္းသုိ႕ ျမန္မာ့ လြတ္လပ္ေရး ဗိမာန္ႀကီး ၿပီးခါနီး အခ်ိန္ လြတ္လပ္ေသာ ျမန္မာႏိုင္ငံ တည္ေထာင္ေရး အားသြန္ ႀကိဳးပမ္း ေနဆဲတြင္ နယ္ခ်ဲ႕ လက္ပါးေစ ဦးေစာႏွင့္ အေပါင္းပါ တုိ႕၏ ရက္စက္္ ယုတ္မာစြာ လုပ္ႀကံ သတ္ျဖတ္မႈေၾကာင့္ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္၊ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္တြင္ အျခားေသာ လုပ္ေဖာ္ကုိင္ဖက္ တုိင္းျပည္ ေခါင္းေဆာင္ အာဇာနည္ႀကီးမ်ား ႏွင့္အတူ က်ဆုံး ခဲ့ရ ေပသည္။
သခင္ ျမ (၁၈၉၇ - ၁၉၄၇)။ သခင္ ျမသည္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္ေသာ ဝန္ႀကီး အဖြဲ႕တြင္ ျပည္ထဲေရး ဝန္ႀကီး အျဖစ္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္ ခဲ့သည္။ ကြယ္လြန္သူ အမ်ဳိးသား အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး သခင္ျမသည္ ျပည္ၿမိဳ႕နယ္ ထုံးဘုိ႐ြာ ဇာတိ ျဖစ္သည္။ အဖ ဦးဘုိးခြၽန္ႏွင့္ အမိ ေဒၚသက္လယ္ တုိ႕မွ ၁၈၉၇ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၇ ရက္ေန႕တြင္ ဖြားျမင္သည္။ ငယ္နာမည္ ေမာင္ဘေ႐ႊ ျဖစ္သည္။ ႏွမ မျမေငြ တဦးသာ ႐ွိ၍ ေနာင္အခါ သီလရွင္ ဝတ္သြားၿပီး ေဒၚေခမာဝတီ ျဖစ္လာ ခဲ့သည္။ သာယာဝတီ ေအဘီအမ္ ေက်ာင္းမွ သတၲမတန္း ေအာင္ၿပီး ဆယ္တန္းကုိ ရန္ကုန္ ဘက္ပတစ္ အထက္တန္း ေက်ာင္းမွ ေအာင္သည္။ ၁၉၁၈ ခုႏွစ္တြင္ ရန္ကုန္ ေကာလိပ္ႏွင့္ ကာလတၲား တကၺသုိလ္ တုိ႕မွ အုိင္အက္စ္စီ တန္းကုိ ဓာတုေဗဒ ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ေအာင္သည္။ ၁၉၂ဝ ျပည့္ႏွစ္ တကၠသုိလ္ သပိတ္ေမွာက္ ေကာင္စီတြင္ ဒုတိယ ဥကၠ႒ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ယင္း သပိတ္ေနာက္ ေပၚလာေသာ အမ်ဳိးသား ပညာေရး ေကာင္စီ တြင္လည္း အဖြဲ႕ဝင္ တဦး ျဖစ္႐ုံမက ၾကည့္ျမင္တုိင္ အမ်ဳိးသား အထက္တန္း ေက်ာင္းအုပ္လည္း လုပ္ခဲ့ ဖူးသည္။ ၁၉၂၄ ခုႏွစ္တြင္ ဘီအက္စ္စီတန္းကုိ ဓာတုေဗဒ ဂုဏ္ထူးျဖင့္ အမ်ဳိးသား ေကာလိပ္မွပင္ ေအာင္သည္။ ၁၉၂၆ ခုႏွစ္တြင္ ေဒၚခင္ၫြန္႕ႏွင့္ လက္ထပ္သည္။ ၁၉၂၇ ခုႏွစ္တြင္ ဥပေဒ ဝိဇၨာဘြဲ႕ ေအာင္ၿပီးေသာ အခါ သာယာဝတီသုိ႕ ျပန္၍ ေရွ႕ေန အလုပ္ျဖင့္ အသက္ ေမြးသည္။ ၁၉၃ဝ ျပည့္ႏွစ္ ေတာင္သူ လယ္သမား အေရးေတာ္ပုံတြင္ အေရးေတာ္ပုံ သားမ်ား ဘက္မွ ေရွ႕ေန လုိက္ရာမွ ထင္ရွား လာသည္။ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ ေရာက္ေသာ္ တုိ႕ ဗမာ အစည္းအ႐ုံး ဝင္ရာမွ သခင္ ျဖစ္လာၿပီး သခင္ျမဟု ထင္ရွား လာခဲ့သည္။ ထုိ႕ေနာက္ တုိ႕ဗမာ အစည္းအ႐ုံး၏ ကုိယ္ပြား ျဖစ္ေသာ ‘ကုိယ္မင္း ကုိယ္ခ်င္း အဖြဲ႕’ ၏ ဥကၠ႒ ျဖစ္လာသည္။ ကုိယ္မင္း ကုိယ္ခ်င္း အဖြဲ႕၏ တာဝန္ ေပးခ်က္ အရ သာယာဝတီ ေတာင္ပုိင္းမွ အမတ္ အျဖစ္ ဝင္ေရာက္ ယွဥ္ၿပိဳင္ရာ အေ႐ႊး ခံရ၍ ၉၁ ဌာနေခတ္ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ ျဖစ္လာသည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္ ဥပေဒျပဳ လႊတ္ေတာ္ အတြက္ ပထမဆုံး အေ႐ြးခံ ရေသာ သခင္ အမတ္ သုံးဦး အနက္ တစ္ဦး အပါအဝင္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ထုိသုိ႕ အမတ္ အျဖစ္ အေ႐ြးခံ ရေသာ္လည္း အဂၤလိပ္ နယ္ခ်ဲ႕ အုပ္စုိးမႈကုိ ဆန္႕က်င္သည့္ အေနျဖင့္ အမတ္လစာ မယူသည့္ သခင္အမတ္တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။ ျပည္သူ႕ အေရးေတာ္ပုံပါတီ ဖြဲ႕ေသာ အခါတြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္းက ျပည္ပ ဆက္သြယ္ေရး တာဝန္ ယူၿပီး သခင္ျမက ျပည္တြင္း ေခါင္းေဆာင္ တာဝန္ ယူခဲ့ ရသည္။ ၁၉၄၁ ခုတြင္မူ တုိ႕ဗမာအစည္းအ႐ုံး ဥကၠ႒ အျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ ခံရသည္။ ရဲေဘာ္ သုံးက်ိပ္ ဂ်ပန္ ႏုိင္ငံသုိ႕ စစ္ပညာသင္ သြားႏုိင္ေရး အတြက္ စီစဥ္ ေဆာင္႐ြက္ ေပးခဲ့ရသူ တဦးလည္း ျဖစ္သည္။ ေဒါက္တာ ဘေမာ္ ဦးေဆာင္ေသာ ဂ်ပန္ေခတ္ လြတ္လပ္ေရး အစုိးရ အဖြဲ႕တြင္ ဒုတိယဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ျဖစ္သည္။ ဖက္ဆစ္ ေတာ္လွန္ေရး အတြက္ ဖတပလကုိ ဖြဲ႕ေသာ အခါ ျပည္သူ႕ အေရးေတာ္ပုံ ပါတီကုိ ကုိယ္စားျပဳ၍ သခင္ျမလည္း ပါဝင္ ခဲ့သည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္တြင္ ျပည္သူ႕ အေရးေတာ္ပုံ ပါတီကုိ ျမန္မာျပည္ ဆုိရွယ္လစ္ ပါတီဟု ျပင္ဆင္ ဖြဲ႕စည္းေသာအခါ သခင္ျမပင္ ဥကၠ႒ ျဖစ္လာသည္။ စစ္ၿပီးစ ဖဆပလ အဖြဲ႕၏ ဗဟုိ အလုပ္အမႈေဆာင္ တဦးလည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ စစ္ၿပီးေခတ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဦးစီးေသာ ၾကားျဖတ္ အစုိးရ အဖြဲ႕တြင္ ဘ႑ာေရးႏွင့္ အခြန္ေတာ္ ဌာန ဝန္ႀကီး တာဝန္မ်ား ယူခဲ့ရ သူလည္း ျဖစ္သည္။ ထုိ႕ေနာက္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒ ေရးဆြဲေရး ေကာ္မတီ ဥကၠ႒ႏွင့္ တုိင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ယာယီ သဘာပတိ တာဝန္မ်ား အေပး ခံရသည္။ ေအာင္ဆန္း - အက္တလီ စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ဆုိရန္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္သည့္ လန္ဒန္သြား ျမန္မာ ကုိယ္စားလွယ္ အဖြဲ႕တြင္လည္း ပါဝင္ ခဲ့သည္။ လယ္သီစား ဥပေဒ ဋီကာ ကုိလည္း ေရးသား ခဲ့ေသးသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းႏွင့္ အျခား ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ႏွင့္အတူ မသမာ သူတုိ႕ လက္ခ်က္ျဖင့္ ၁၉၄၇ ခု၊ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္၊ စေနေန႕၊ နံနက္ ၁ဝ နာရီ၊ ၃၇ မိနစ္တြင္ အသက္ ဆုံး႐ႈံး ခဲ့ရ ရွာသည္။
ဦးဘခ်ဳိ (၁၈၉၃ - ၁၉၄၇)။ ဒီးဒုတ္ ဦးဘခ်ဳိမွာ ေျမာင္းျမ ဇာတိ ျဖစ္သည္။ အဖ ျမန္မာေဆးဆရာႀကီး ဦးဘုိးစာႏွင့္ အမိေဒၚျမစ္ တုိ႕မွ ၁၈၉၃ ခု ဧၿပီလ ၂၄ ရက္ေန႕တြင္ ဖြားျမင္သည္။ အသက္ ၁၄ ႏွစ္တြင္ ေျမာင္းျမၿမိဳ႕ ဆရာ ဦးေမာင္ေမာင္ ေက်ာင္းမွ သတၲမတန္းကို အထူး ေအာင္၍ စေကာလားရွစ္ ပညာသင္ဆု ရရွိ ခဲ့သည္။ ထိုေနာက္ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕ရွိ စိန္ေပါလ္ေက်ာင္းတြင္ ဆက္လက္ ပညာ သင္ယူရာ ၁ဝ တန္းကို အထူး ေအာင္ေသာေၾကာင့္ ပညာသင္ဆု ထပ္ရသည္။ ရန္ကုန္ တကၠသိုလ္တြင္ ဘီေအ အထက္တန္း တက္ေနဆဲ မ်က္စိ ေရာဂါေၾကာင့္ တကၠသိုလ္မွ ထြက္ခဲ့ ရသည္။ ေပါင္းတည္ႏွင့္ ဟသၤာတ ၿမိဳ႕မ်ားတြင္ အစိုးရ ေက်ာင္းဆရာ အျဖစ္ အမႈထမ္းခဲ့သည္။ ပညာအုပ္လည္း လုပ္ခဲ့ ဖူးသည္။ ၁၉၂ဝ တြင္ ေဒၚလွေမႏွင့္ လက္ထပ္သည္။ အမ်ဳိးသား ေက်ာင္းမ်ား ဖြင့္လာေသာ အခါ အစိုးရဝန္ထမ္းအျဖစ္မွ ထြက္ၿပီး အမ်ဳိးသားေကာလိပ္တြင္ ျမန္မာစာ ဆရာ ဝင္လုပ္သည္။ အစိုးရ အေထာက္အပံ့ မယူေသာ အမ်ဳိးသား ေက်ာင္းဆရာလည္း လုပ္ခဲ့ ဖူးသည္။ တပတ္ တႀကိမ္ထုတ္ ‘ျမန္မာ့ ရီဗ်ဴးဂ်ာနယ္’ ကို အယ္ဒီတာခ်ဳပ္ အျဖစ္ ဦးစီး ထုတ္ေဝ ခဲ့သည္။ ထုိေနာက္ ‘ဒီးဒုတ္ ဂ်ာနယ္’ ကို ၁၉၂၅ ခုႏွစ္တြင္ ဦးစီး ထုတ္ေဝရာတြင္ ဒီးဒုတ္ ဦးဘခ်ဳိဟု ထင္ရွား လာသည္။ ဆရာႀကီးသည္ အဂၤလိပ္ - ျမန္မာႏွင့္ ပါဠိစာေပမ်ားတြင္ ႏွံ႕စပ္ၿပီး ေဆးက်မ္း၊ ေဗဒင္၊ နကၡတ္ႏွင့္ အဂၢရပ္ ပညာ မ်ားကိုလည္း လိုက္စား ခဲ့သည္။ ျမန္မာ သီခ်င္း ႀကီးကိုလည္း စည္းစနစ္ က်စြာ တတ္ေျမာက္သူ တဦးျဖစ္သည္။ တူရိယာ၊ ကဗ်ာ၊ ဂီတကို ျမတ္ႏိုးၿပီး ေစာင္းေကာက္ကိုလည္း ပိုင္ႏိုင္စြာ တီးတတ္သည္။ ျမန္မာ သီခ်င္းႀကီး သီခ်င္းခန္႕ မ်ားကို မူမွန္ အတိုင္း ျဖစ္ေစရန္ ‘ဂီတဝိေသာဓနိ’ က်မ္းကိုလည္း တည္းျဖတ္ ခဲ့သည္။ ၁၉၃၈ ခုႏွစ္ အတြင္း ဒီးဒုတ္ ေန႕စဥ္ သတင္းစာကို ထုတ္ေဝ ခဲ့သည္။ ဆရာႀကီးသည္ သတင္းစာ ဆရာ၊ အယ္ဒီတာ၊ စာေရးဆရာ စသည့္ စာေပ သမား တဦး အေနျဖင့္ ျပည္သူလူထု ႏိုင္ငံေရး အသိတရား ႏိုးၾကား ေစသည့္ စာေပ မ်ားကိုလည္း ေရးသား ခဲ့သည္။ အဂၤလိပ္တုိ႕ ေပးေသာ ဒိုင္အာခီအုပ္ခ်ဳပ္ေရးႏွင့္ ၉၁ဌာနအုပ္ခ်ဳပ္ေရး တို႕ကို ဆန္႕က်င္ ခဲ့သည္။ ေဖဘီယန္ (Fabian) ပါတီ ကိုလည္း တည္ေထာင္ ခဲ့ၿပီး ဥကၠ႒အျဖစ္ တာဝန္ ယူခဲ့သည္။ ျမန္မာႏိုင္ငံစာေရးဆရာအသင္း ဥကၠ႒လည္း ျဖစ္ခဲ့ ေသးသည္။ ၁၉၃၆ ခုႏွစ္ တကၠသိုလ္ သပိတ္ေမွာက္ ေက်ာင္းသားမ်ား ေစာင့္ေရွာက္ေရး အဖြဲ႕ဝင္ တဦးလည္း အျဖစ္လည္း တာဝန္ ယူခဲ့သည္။ ဂ်ပန္ေခတ္ အဓိပတိ ေဒါက္တာ ဘေမာ္ အစုိးရ လက္ထက္တြင္ အတုိင္ပင္ခံ လႊတ္ေတာ္ အမတ္ အျဖစ္ ထမ္းေဆာင္ ခဲ့သည္။ စာေရး ဆရာ အသင္း နယကလည္း ျဖစ္သည္။ ျမန္မာႏုိင္ငံ လုံးဝ လြတ္လပ္ေရး ရရွိ ႀကိဳးပမ္းရန္ အတြက္ ဖဆပလ အဖြဲ႕ခ်ဳပ္ ဖြဲ႕စည္းေသာ အခါ ဝင္ေရာက္ ေဆာင္႐ြက္သည္။ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ေခါင္းေဆာင္ေသာ ဖဆပလ ၾကားျဖတ္ အစိုးရ အဖြဲ႕တြင္ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီး အျဖစ္ တာဝန္ ယူခဲ့သည္။ တုိင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္တြင္ ျမန္မာႏုိင္ငံ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒ ေရးဆြဲေရး ေကာ္မတီ အဖြဲ႕ဝင္ အျဖစ္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း၊ သခင္ျမ တုိ႕ႏွင့္ အတူ အထူး အပင္ပန္း ခံ၍ ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့သည္။ ခ်င္းျပည္နယ္ ထီးလင္း ၿမိဳ႕တြင္ က်င္းပေသာ ခ်င္း - ဗမာ ခ်စ္ၾကည္ေရး ေက်ာက္တုိင္ ဖြင့္ပြဲ အခမ္းအနားသို႕ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ကိုယ္စား အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ျပန္ၾကားေရး ဝန္ႀကီး အေနျဖင့္ လည္းေကာင္း တက္ေရာက္ ခဲ့သည္။ ၁၉၄၇ ခု ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္၊ နံနက္ ၁ဝ နာရီ၊ ၃၇ မိနစ္တြင္ အျခား ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ႏွင့္အတူ လုပ္ႀကံ ခံရၿပီး၊ မြန္းလြဲ ၁ နာရီ ၄၅ မိနစ္ အခ်ိန္တြင္ ကြယ္လြန္သည္။
ေအာက္မွာဆက္ဖတ္ပါခင္ဗ်ာ။ ဦးရာဇာတ္ (၁၈၉၈ - ၁၉၄၇)။ အမ်ဳိးသား အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး ဦးရာဇတ္သည္ အၿငိမ္းစား တုိက္ပုိင္ အင္စပက္ေတာ္ မစၥတာ ေအရာမန္ႏွင့္ ေဒၚညိမ္းလွ တုိ႕၏ သားျဖစ္သည္။ ဆရာႀကီးကုိ မိတၴီလာ၌ ၁၈၉၈ ခုႏွစ္ ဇန္နဝါရီ ၁၉ ရက္ေန႕တြင္ ဖြားျမင္သည္။ မႏၲေလး စက္စလီ ေယာက်္ားေလးေက်ာင္းမွ ဆယ္တန္းကုိ ပါဠိ၊ အဂၤလိပ္စာ ဂုဏ္ထူးတုိ႕ျဖင့္ ေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။ တကၠသုိလ္တြင္ ပညာ သင္ေနစဥ္ ၁၉၂ဝ ျပည့္ႏွစ္ တကၠသုိလ္ သပိတ္တြင္ ပါဝင္ ခဲ့သည္။ အစၥလာမ္ ဘာသာ ကိုးကြယ္သည္။ ၁၉၂၁ ခုတြင္ မႏ ၱေလး ဗဟုိအမ်ဳိးသားအထက္တန္း ေက်ာင္းႀကီးကုိ ဦးစီး ဖြင့္လွစ္ခဲ့ၿပီး ထုိေက်ာင္း၌ အထက္တန္းျပဆရာ လုပ္သည္။ ၁၉၂၂ ခုတြင္ အမ်ဳိးသား ပညာေရး အဖြဲ႕ႀကီး၏ ဘီေအ စာေမးပြဲႀကီးကုိ ေအာင္ခဲ့၍ ေအရာဇတ္ ဘီေအ (နယ္ရွင္နယ္) အမည္ ခံခဲ့သည္။ ၁၉၂၂ ခုႏွစ္မွ ၁၉၄၁ ခုႏွစ္တုိင္ ဗဟုိ အမ်ဳိးသား အထက္တန္း ေက်ာင္းတြင္ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး အျဖစ္ ထမ္း႐ြက္ခဲ့သည္။ ဗဟုိအမ်ဳိးသားအထက္တန္း ေက်ာင္းအုပ္ အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္စဥ္ ရဲၫြန္႕တပ္ ဖြဲ႕စည္းၿပီး ေက်ာင္းသား လူငယ္ မ်ားကုိ စစ္ပညာသင္ေပး႐ုံမက မ်ဳိးခ်စ္စိတ္လည္း သြင္းေပးသည္။ ၁၉၃၈ ခုတြင္ ေရႊဘုိသူ ေဒၚခင္ခင္ႏွင့္ လက္ထပ္သည္။ ၁၉၄၅ ခုႏွစ္တြင္ စစ္အတြင္းက ပိတ္ထား ခဲ့ရေသာ အမ်ဳိးသား ေက်ာင္းႀကီးကုိ ျပန္လည္ ဖြင့္လွစ္ေသာ အခါ အမ်ဳိးသား ေက်ာင္းတြင္ ဆရာ ျပန္လုပ္သည္။ အထက္ ျမန္မာ ႏုိင္ငံလုံး ဆုိင္ရာ ဖဆပလ အဖြဲ႕ ဥကၠ႒လည္း ျဖစ္လာသည္။ ဗမာမြတ္စလင္ ကြန္ဂရက္ (ဗ.မ.က) ဥကၠ႒လည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ ျမန္မာ ႏုိင္ငံ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒ ေရးဆြဲေရး ေကာ္မတီဝင္ တဦးလည္း ျဖစ္သည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ေသာ ၾကားျဖတ္ အစုိးရ အဖြဲ႕တြင္ ပညာေရးႏွင့္ အမ်ဳိးသား စီမံကိန္း ဌာန ဝန္ႀကီး အျဖစ္ တာဝန္ ယူေနစဥ္ အျခား ေခါင္းေဆာင္ႀကီးမ်ား ႏွင့္အတူ မသမာသူ တုိ႕၏ လက္ခ်က္ျဖင့္ ၁၉၄၇ ခု၊ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ စေနေန႕၊ နံနက္ ၁ဝ နာရီ၊ ၃၇ မိနစ္တြင္ လုပ္ႀကံ ခံရၿပီး အသက္ ဆုံး႐ႈံး ခဲ့သည္။
မန္းဘခုိင္ (၁၉ဝ၃ - ၁၉၄၇)။ ကရင္ အမ်ဳိးသား အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မန္းဘခုိင္သည္ ဟသၤာတၿမိဳ႕နယ္ ယုန္တလင္း႐ြာ ဇာတိ ျဖစ္သည္။ အဖ ယုန္တလင္း ႐ြာသူႀကီး မန္းေပကုန္းႏွင့္ အမိ ေဒၚပု ျဖစ္သည္။ ေမြးသကၠရာဇ္မွာ ၁၉ဝ၃ ခုႏွစ္ ေအာက္တုိဘာလ ၂၆ ရက္ျဖစ္သည္။ ဟသၤာတၿမိဳ႕ ေအဘီအမ္ ေက်ာင္းတြင္ ပညာ သင္ယူ ခဲ့ရာ ၁၉၂ဝ ျပည့္ႏွစ္တြင္ သတၲမတန္း ေအာင္သည္။ ကရင္ဘာသာသင္ေက်ာင္း တစ္ေက်ာင္းကုိ ဦးစီးဖြင့္လွစ္ခဲ့သူတစ္ဦး ျဖစ္သည္။ ၁၉၃၇ ခုတြင္ ပုသိမ္ ေျမာက္ပုိင္းမွ အမတ္ အျဖစ္ အေ႐ြး ခံရသည္။ ၁၉၃၈ ခုတြင္ ပဲခူးသူ ေဒၚခင္နီႏွင့္ လက္ထပ္သည္။ ၁၉၄၁ ခုတြင္ တရားေရး ဌာန အတြင္းဝန္ ျဖစ္ခဲ့သည္။ ဖက္ဆစ္ေတာ္လွန္ေရးတြင္လည္း ပါဝင္ခဲ့႐ုံမက ကရင္ - ဗမာ ခ်စ္ၾကည္ေရးကုိ အထူး ေဆာင္႐ြက္ခဲ့သူ တစ္ဦးလည္း ျဖစ္သည္။ စစ္ၿပီး ေခတ္တြင္ ဖဆပလ ဗဟုိအမႈေဆာင္ လူႀကီးတစ္ဦး ျဖစ္လာသည္။ ကရင္လူငယ္မ်ားအစည္းအ႐ုံး ဥကၠ႒အျဖစ္ တင္ေျမႇာက္ျခင္းခံရသည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ေသာ ၾကားျဖတ္ အစုိးရ အဖြဲ႕တြင္ စက္မႈလက္မႈႏွင့္အလုပ္သမားဝန္ႀကီး ဌာန ဝန္ႀကီးလည္း ျဖစ္သည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ႏွင့္အတူ လုပ္ၾကံ ခံရ၍ ၁၉၄၇ ခု ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႕တြင္ ကြယ္လြန္ ခဲ့သည္။
မုိင္းပြန္ ေစာ္ဘြားႀကီး စပ္စံထြန္း (၁၉ဝ၇ - ၁၉၄၇)။ မုိင္းပြန္ ေစာ္ဘြားႀကီး စပ္ခြန္ထီးႏွင့္ ေျမာက္နန္းေဆာင္ မဟာေဒဝီ နန္းစိန္ဥ တုိ႕၏ သား စပ္စံထြန္းသည္ ၁၉ဝ၇ ေမလ ၃၁ ရက္ေန႕ဖြား ျဖစ္သည္။ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ ရွမ္းေစာ္ဘြား သားမ်ား အထက္တန္း ေက်ာင္းမွ ဆယ္တန္း ေအာင္သည္။ မႏၩေလး ပုလိပ္ အတတ္သင္ ေက်ာင္းလည္း တက္ခဲ့ ဖူးသည္။ ထုိ႕ေနာက္ ပုလိပ္ အရာရွိ အျဖစ္ ေခတၲ အမႈ ထမ္းခဲ့သည္။ ၁၉၂၈ ခုတြင္ ေစာ္ဘြား အျဖစ္ ခံယူ လုိက္၍ မုိင္းပြန္ ေစာ္ဘြားႀကီး ျဖစ္လာသည္။ ၁၉၃၂ ခုတြင္ မုိးမိတ္ ေစာ္ဘြားႀကီး၏ သမီး စပ္ခင္ေသာင္းႏွင့္ လက္ထပ္သည္။ ရွမ္းျပည္နယ္တြင္ သိပၸံနည္းက် စုိက္ပ်ဳိးေရး လုပ္ငန္းမ်ား ထြန္းကား လာေစရန္ ႀကိဳးပမ္း ခဲ့သူ တဦးလည္း ျဖစ္သည္။ အဂၤလန္ ႏုိင္ငံမွ စုိက္ပ်ဳိးေရး ဆုိင္ရာ ေခတ္မီ စာအုပ္မ်ား၊ ကိရိယာ တန္ဆာ ပလာမ်ားႏွင့္ သီးႏွံ မ်ဳိးေစ့မ်ား ကုိပင္ မွာယူ ခဲ့ဖူးသည္။ ဒုတိယ ကမာၻစစ္ႀကီး ၿပီး၍ အဂၤလိပ္မ်ား ျမန္မာ ႏုိင္ငံသုိ႕ ျပန္ဝင္ လာေသာ္ ယင္းႏွင့္ အတူ ပါလာေသာ စကၠဴျဖဴ အုပ္ခ်ဳပ္ေရးကုိ ဆန္႕က်င္ ခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ေတာင္တန္းႏွင့္ ေျမျပန္႕ ေသြးခဲြ၍ အုပ္ခ်ဳပ္ သည္ကုိ မလုိလား၍ ေျမျပန္႕ႏွင့္ ေတာင္တန္း စည္းလုံး ညီၫြတ္ေရး အတြက္ လုံးပမ္းခဲ့သူ ျဖစ္သည္။ ထုိ႕ေၾကာင့္လည္း ပင္လုံ စာခ်ဳပ္ကုိ လက္မွတ္ ေရးထုိး ခဲ့သည့္ ေစာ္ဘြားလည္း ျဖစ္သည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း ဦးေဆာင္ေသာ ၾကားျဖတ္ အစုိးရ အဖြဲ႕တြင္ အတုိင္ပင္ခံ ေတာင္တန္း ေဒသေရးရာ ဝန္ႀကီး ျဖစ္လာသည္။ ထုိ႕ျပင္ တုိင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္၏ ျပည္ေထာင္စုႏွင့္ ျပည္နယ္ ဆုိင္ရာ ဆပ္ ေကာ္မတီ၊ လူနည္းစု ဆုိင္ရာ ဆပ္ ေကာ္မတီ၏ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒ ေရးဆြဲေရး ေကာ္မတီ မ်ားတြင္ အဖဲြ႕ဝင္လည္း ျဖစ္ခဲ့သည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႕တြင္ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း တုိ႕ႏွင့္ အတူ လုပ္ၾကံ ခံရၿပီး၊ ဇူလုိင္လ ၂ဝ ရက္၊ မြန္းတည့္ ၁၂ နာရီတြင္ ကြယ္လြန္ ခဲ့သည္။
ဦးဘဝင္း (၁၉ဝ၁ - ၁၉၄၇)။ နတ္ေမာက္ၿမိဳ႕ ေရွ႕ေန ဦးဖာ၊ ေဒၚစုတုိ႕၏ သားသမီး ၉ ေယာက္ အနက္ ဦးဘဝင္းသည္ အႀကီးဆုံးသား ျဖစ္သည္။ ဗုိလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္း၏ အစ္ကုိ အႀကီးဆုံး ျဖစ္ၿပီး၊ ၁၉ဝ၁ ခု၊ ဇြန္လ ၁၁ ရက္ေန႕တြင္ ဖြားျမင္သည္။ ၁၉၁၄ ခုတြင္ နတ္ေမာက္ အလယ္တန္း ေက်ာင္းမွ သတၲမတန္း ေအာင္သည္။ ျမန္မာလုိ ကုိးတန္း ေအာင္ၿပီးေနာက္ အလယ္တန္း ဆရာျဖစ္ စာေမးပြဲလည္း ေအာင္ေသာ အခါ နတ္ေမာက္၌ပင္ ေက်ာင္းအုပ္ ေခတၲ လုပ္သည္။ ထုိ႕ေနာက္ ေရနံေခ်ာင္း၌ ေက်ာင္းဆရာ၊ ဘီအုိစီ စာေရး ဘဝျဖင့္ က်င္လည္ရင္း အဂၤလိပ္စာ အလြတ္ ပညာသင္ေက်ာင္း တက္သည္။ ၁၉၂၄ ခုတြင္ ေရနံေခ်ာင္း အမ်ဳိးသား အထက္တန္း ေက်ာင္းမွ ဆယ္တန္းကုိ သုံးဘာသာ ဂုဏ္ထူးျဖင့္ ေအာင္႐ုံမက ပထမလည္း ရသည္။ ၁၉၂၉ ခုတြင္ ရန္ကုန္ တကၠသုိလ္မွ သခ်ၤာ ဂုဏ္ထူးတန္း ေအာင္၍ ဘီအက္စ္စီ ဘြဲ႕ရသည္။ ပထမဆုံး တကၠသုိလ္ ဘြ႕ဲရ နတ္ေမာက္သားလည္း ျဖစ္သည္။ ဘြဲ႕ရၿပီးေနာက္ ေရနံေခ်ာင္း အမ်ဳိးသား အထက္တန္း ေက်ာင္းတြင္ အထက္တန္းျပ ဆရာ အျဖစ္ လည္းေကာင္း၊ ျဖဴးၿမိဳ႕ အမ်ဳိးသား အထက္တန္း ေက်ာင္းတြင္ အထက္တန္း ေက်ာင္းအုပ္ အျဖစ္လည္းေကာင္း ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့သည္။ ၁၉၃၅ ခုတြင္ ေတာင္တြင္းႀကီး ၿမိဳ႕မွ ဦးစံ၊ ေဒၚေရႊေမ တုိ႕၏ သမီး ေဒၚခင္ေစာႏွင့္ လက္ထပ္သည္။ စစ္ၿပီးေခတ္တြင္ ေရနံေခ်ာင္း ၿမိဳ႕နယ္ ဖဆပလ ဥကၠ႒ ျဖစ္လာသည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ ေထာက္ပံ့ေရးႏွင့္ ကူးသန္း ေရာင္းဝယ္ေရး ဝန္ႀကီး အျဖစ္ တာဝန္ ထမ္းေဆာင္သည္။ တုိင္းျပဳ ျပည္ျပဳ လႊတ္ေတာ္ ဖြဲ႕စည္းပုံ အေျခခံ ဥပေဒ ေရးဆြဲေရး ေကာ္မတီ တြင္လည္း ပါဝင္ ခဲ့သည္။ ၁၉၄၇ ခု၊ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္၊ စေနေန႕၊ နံနက္ ၁ဝ နာရီ၊ ၃၇ မိနစ္ အခ်ိန္တြင္ လုပ္ႀကံ ခံရၿပီး ကြယ္လြန္သည္။
ဦးအုန္းေမာင္ (၁၉၁၃ - ၁၉၄၇)။ ဦးအုန္းေမာင္သည္ မင္းဘူးၿမိဳ႕ မစၥတာ အိပ္ခ်္ဒဗလ်ဴတရပ္(တ္)ဝန္း၊ ေဒၚေ႐ႊျမင့္ တုိ႕၏ ဒုတိယသား ျဖစ္သည္။ ေမြးသကၠရာဇ္မွာ ၁၉၁၃ ခု၊ ေဖေဖာ္ဝါရီလ ၂ ရက္ ျဖစ္သည္။ တကၠသုိလ္ ေက်ာင္းသား ဘဝက ရန္ကုန္ တကၠသုိလ္ တပ္ရင္းတြင္ တပ္ခြဲ တပ္ေထာက္ အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့သည္။ ၁၉၃၄ ခုႏွစ္တြင္ ဝိဇၨာတန္း ေအာင္သည္။ ၁၉၃၇ ခုတြင္ အုိင္စီအက္(စ္) စာေမးပြဲ ေျဖသူ ၃ ဦး အနက္ ပထမ ရသည္။ ၁၉၃၉ ခုတြင္ မႏၩေလးၿမိဳ႕၊ အေရွ႕နယ္ပုိင္ ဝန္ေထာက္ အျဖစ္ ေဆာင္႐ြက္ ခဲ့သည္။ ၁၉၄၇ ခုႏွစ္တြင္ ျမစ္ႀကီးနား အေရးပုိင္ အျဖစ္ ခန္႕အပ္ျခင္း ခံရသည္။ ထုိ႕ေနာက္ လမ္းပန္း ဆက္သြယ္ေရး အတြင္းဝန္ အျဖစ္ ခန္႕အပ္ျခင္း ခံရသည္။ ၁၉၄၇ ခု၊ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္ေန႕ စေနေန႕၊ နံနက္ ၁ဝ နာရီ၊ ၃၇ မိနစ္တြင္ လုပ္ႀကံ ခံရသည္။
ရဲေဘာ္ ကုိေထြး (၁၉၂၉ - ၁၉၄၇)။ မႏ ၱေလးၿမိဳ႕ ေတာင္ျပင္ သိပၸံရပ္ ပင္စင္စား လယ္ယာ စုိက္ပ်ဳိးေရး ဝန္ေထာက္ ဦးကုိကုိေလး၊ ေဒၚမင္းရီ တုိ႕၏ ဆ႒မေျမာက္ သားျဖစ္သည္။ နဝမတန္း အထိ ပညာ သင္ၾကား ခဲ့သည္။ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ အ႐ြယ္တြင္ ပညာေရး ဝန္ႀကီး ဦးရာဇတ္၏ သက္ေတာ္ေစာင့္ အျဖစ္ ခန္႕အပ္ျခင္း ခံရသည္။ ၁၉၄၇ ခု၊ ဇူလုိင္လ ၁၉ ရက္၊ စေနေန႕၊ နံနက္ ၁ဝ နာရီ ၄၅ မိနစ္တြင္ အာဇာနည္ ေခါင္းေဆာင္ႀကီး မ်ားကုိ လုပ္ၾကံေသာ မသမာ သူတုိ႕၏ လက္ခ်က္ျဖင့္ က်ဆုံး ရသည္။
အထက္ပါ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို အာဇာနည္ေန႕ အထိန္းအမွတ္ စာအုပ္မ်ားမွ ကူးယူေဖာ္ျပျခင္းျဖစ္သည္။